Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες, που εντάσσουν στην πρακτική της δουλείας τους την κεραμική τέχνη και παρουσιάζουν έργα από πηλό ,ως μια καταγραφή της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας. Η ενασχόληση των καλλιτεχνών με τον πηλό παρουσιάζει το διάλογο τους σχετικά με τις ανεξάντλητες δυνατότητες του μέσου και σηματοδοτεί την αυξανομένη δυναμική της κεραμικής τέχνης από καλλιτέχνες, για πρώτη φορά.
Tα έργα της έκθεσης λειτουργούν ως απαντήσεις στην ερώτησή “πως χρησιμοποιείται η έννοια της Αθήνας ως αυτόνομος χώρος και ποιο θα ήταν το περιεχόμενό από τους κατοίκους της;”. Ο χρόνος (μαζί με το βίωμα του ίδιου του μύθου που ονομάζεται ανθρώπινο σώμα) διαχωρίζεται πρόσκαιρα ή και οριστικά από τον χώρο το οποίο στέκει μπροστά μας κενό από συμβολισμό ή μάλλον έτοιμο να εμπεριέχει τα πάντα. Ένα σώμα που ξεπερνά την ομορφιά ή την ασχήμια.
Αντίθετα, η έννοια της δεξαμενής αναφέρεται, σε ένα εντελώς αφηρημένο, παραμορφωμένο, σαν μια ρητορική κατασκευή περιβάλλον που περιβάλλει την Αθήνα. Ένα περιβάλλον «χωρικού μυστικισμού» ,που αφηγείται στιγμές-ίχνη της πολιτισμικής και πολιτικής εξέλιξης στην Ελλάδα, συνενώνοντας αρχειακό υλικό, φανταστικά ευρήματα ανασκαφών ή στοιχεία από το πεδίο της κοινωνικής ανθρωπολογίας,.
Πολλά από τα έργα έχουν αναφορές σε φυσικές μορφές. Επιπρόσθετα είναι ενδιαφέρον ότι πολλές από αυτές τις μορφές ζωής μοιάζουν σαν να έχουν επηρεαστεί από το χρόνο και από διάφορα φυσικά φαινόμενα η βιώματα. Εντοπίζοντας στο κείμενο της Julia Kristeva για τον Proust ,υπογραμμίζεται η εξαρθρωμένη εμπειρία του χρόνου και της χρονικότητας, (διαρκώς παρούσα και στην εικονοποιία των έργων της έκθεσης): «Ποια είναι η χρονική κλίμακα στην οποία ανήκεις; Ποιος είναι ο χρόνος από τον οποίο μιλάς; Ναι, ζούμε σε μια εξαρθρωμένη χρονολογία. (…) Για τον Proust, χρόνος είναι ο ψυχικός χρόνος, και συνεπώς ο παράγοντας ο οποίος επηρεάζει τη σωματική μας ζωή». Αυτή η διερώτηση για το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο μιλάμε και δημιουργούμε αποτελεί έναν βασικό και καίριο προβληματισμό .
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Καλλιτέχνες
ΚΩΣΤΗΣ ΒΕΛΩΝΗΣ, ΝΑΝΑ ΣΑΧΙΝΗ, ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΓΙΑΝΝΗΣ, HOPE, ΒΑΣΙΛΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ, ΣΟΦΙΑ ΠΑΡΛΑΜΑ, ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΒΕΙΝΟΓΛΟΥ, ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, ΜΑΡΩ ΜΙΧΑΛΑΚΑΚΟΥ, ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΟΥΣΟΥΡΑΣ, ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΑΡΙΤΩΝΙΔΗ, ΠΑΝΟΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ, ΒΑΝΕΣΣΑ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ, ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΝΙΚΟΛΕΤTΑ ΚΑΤΣΑΜΠΕΡΗ, BELLA EASTON
Γιώργος Τσεριώνης
Ο Γιώργος Τσεριώνης έχει πραγματοποιήσει 16 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από 30 ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και εξωτερικό.
Έχει επιμεληθεί τις παρακάτω εκθέσεις: “Unexpected Expedition”, (Remap 2009), “Descending Utopia-New Realities” (About,2012),”The distant relative of a blind man” (About,2012), “The Cabinet” (Remap 4,2013),”Save” (ξενοδοχείο Πίνδαρος,2013). Έργα του βρίσκονται στις ακόλουθες συλλογές: Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης , Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Συλλογή Κωστάκη) ,Μουσείο Μπενάκη , Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Φλώρινας , Συλλογή Citibank ,Συλλογή Alpha Bank ,ACG Art του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος , Συλλογή Κοπελούζου, Συλλογή Benetton καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι μέλος της ομάδας Provo Principles (2011-… ) Zεί και εργάζεται στην Αθήνα.
Φωτογραφία θέματος: Δέσποινα Χαριτωνίδη