Το κενό ως εικόνα, λόγος, ακύρωση, ευκαιρία, φθορά, επικάλυψη, σπάσιμο, απώλεια, φως…
Τα έργα, ζωγραφικά και γλυπτά-αντικείμενα, λειτουργούν σαν στιλπνά θραύσματα που συγκροτούν έναν αποσπασματικό και σύνθετο αλληγορικό χώρο. Οι παραστάσεις και τα νοήματα ακυρώνονται και επανασυνδέονται μέσα από μια διαρκή διαδικασία αποδόμησης των έργων.
Κεντρικό έργο της έκθεσης είναι ένας μαύρος τοίχος-φράγμα που υψώνεται φράσσοντας την κυκλοφορία στο χώρο. Ενώ μοιάζει στιβαρός, η πίσω του όψη προδίδει τη θραυστή του υλικότητα και την ‘επιπολαιότητα’ στην κατασκευή (θραύσματα ξύλινης επιφάνειας ραμμένα με σπάγκο και σχοινιά). Η αντιφατική αυτή σχέση διέπει το σύνολο της δουλειάς που παρουσιάζεται, που κινείται παράλληλα με σκωπτικότητα και χιούμορ ανάμεσα στο προσωπικό, το κοινωνικό και το πολιτικό.
Βιογραφικό
Ο Νίκος Σεπετζόγλου γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Το 2005 αποφοίτησε από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με άριστα και το 2006 βραβεύτηκε στο πλαίσιο του προγράμματος της Eurobank για την ανάδειξη νέων δημιουργών. Το 2015 ολοκλήρωσε επίσης το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών “Αρχιτεκτονική-Σχεδιασμός του Χώρου” του ΕΜΠ. Ο Σεπετζόγλου έχει πραγματοποιήσει μέχρι σήμερα τέσσερις ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Παράλληλα ασχολείται επαγγελματικά με τη μελέτη και τη σχεδιαστική αποκατάσταση τοιχογραφιών της Εποχής του Χαλκού καθώς και με το σχεδιασμό αρχαιολογικών ευρημάτων σε συνεργασία με αρχαιολόγους ερευνητές.