Βαγγέλης Άλκιμος: Η μουσική είναι τρόπος και βήμα ζωής

Ο Βαγγέλης Άλκιμος είναι ένας νέος μουσικός αλλά μόνο όσον αφορά στην ηλικία του! Γεννήθηκε στην Άρτα, μεγάλωσε στην Αθήνα και από την ηλικία των επτά ετών ξεκίνησε την πορεία του στην μουσική …

με μαθήματα μουσικής και τρομπέτας. Συνέχισε με σπουδές στο Ωδείο Αθηνών, και παράλληλα με τις σπουδές τρομπέτας διδάχτηκε θεωρία μουσικής και φωνητική, ενώ στη συνέχεια παρακολούθησε σεμινάρια από τον διεθνή τρομπετίστα Maurice Andre στο Παρίσι.

Συνέχισε τις σπουδές του στη Νέα Υόρκη, όπου και διαμένει μόνιμα, με διάφορους τρομπετίστες και δασκάλους φωνητικής και από εκεί μιλάει στο Culturenow και την Μαρία Κωφίδου για την μουσική και την απόσταση του από τα πάτρια εδάφη.

Συνέντευξη στην Μαρία Κωφίδου
Photo: Λευτέρης Παρτσαλης

CultureNow: Πως ξεκίνησε το ταξίδι σας στην μουσική;

Βαγγέλης Άλκιμος: Απο πολύ μικρός δεν μου αρκούσε μόνο η ευτυχία της ακρόασης της μουσικής, αλλα είχα την ανησυχία στο πως εγώ ο ίδιος θα μπορούσα να εκφραστώ μέσα από την μουσική. Έτσι στην ηλικία των 7 ετών ξεκίνησα να παίζω τρομπέτα και λίγο αργότερα να τραγουδώ.

C. N.: Παρόλο που έχετε ταξιδέψει ανά τον κόσμο, επιλέξατε να παραμείνετε στην Νέα Υόρκη. Για ποιό λόγο;

Β. Α.: Από την αρχή που βρέθηκα στην Νεα Υόρκη ήταν σαν να μην έλειψα ποτέ απο εκεί, είχα την αίσθηση οτι έλειπα απο το σπίτι μου και ξαναγύρισα. Η Νεα Υόρκη είναι μια πόλη που μπορεί να σου δώσει πολλά όταν το αξίζεις, βρίσκεσαι συνέχεια σε δημιουργική διάθεση, υπάρχουν οι προϋποθέσεις να βρεις το σκοπό και την μουσική σου ταυτότητα σε αντίθεση απο άλλα μέρη. Είναι ενα δυναμικό μουσικό περιβάλλον με μουσικές κουλτούρες απο όλον τον κόσμο, που σου δίνει τα ερεθίσματα ετσι ώστε να πειραματιστείς και να δημιουργήσεις την δική σου μουσική. Αυτό και μόνο μου αρκεί για να μην αφήσω ποτέ αυτήν την πόλη.

C. N.: Υπήρξαν δυσκολίες στην όλη πορεία σας που σας έκαναν να σκεφτείτε έστω για μια στιγμή να παραιτηθείτε απο την προσπάθειά σας;

Β. Α.: Δυσκολίες υπάρχουν παντού όπου και αν βρίσκεσαι. Σαφώς υπήρχαν δυσκολίες και υπάρχουν, ειδικά στην Νεα Υόρκη όπου ο ανταγωνισμός είναι εξαιρετικά μεγάλος, υπάρχουν πολλές απογοητεύσεις που σε στεναχωρούν στην αρχή, αλλα και μεγάλη εκτίμηση και θαυμασμό αν είσαι ικανός και ταλαντούχος στην συνέχεια. Κρατάς λοιπόν τα καλά και συνεχίζεις με αισιοδοξία και τόλμη στον στόχο σου. Όταν η μουσική είναι τρόπος και βήμα ζωής δεν την εγκαταλείπεις ούτε σε εγκαταλείπει. Η μουσική είναι χώρος πραγματικός και ιδεατός που πλημμυρίζει από ζωή και έκφραση. Εξάλλου οι δυσκολίες και ο πόνος, είναι πρόκληση, είναι πόνος που μας δοκιμάζει. Η δημιουργία γεννάται μέσα απο τέτοιες εμπειρίες.

C. N.: Ποιο στοιχείο είναι αυτό που σας δίνει δύναμη να συνεχίζετε;

Β. Α.: Η χαρά της δημιουργίας, η εκτίμηση και ο θαυμασμός του κοινού για την δουλειά σου, σε μια τόσο ανταγωνιστική αγορά δεν σου αφήνει κανένα περιθώριο να σκεφτείς οτιδήποτε άλλο εκτός απ\\’ το να συνεχίσεις με πάθος και αφοσίωση στο δρόμο της επιτυχίας.

C. N.: Σε ότι αφορά την καλλιτεχνική καταξίωση εντός συνόρων και εκτός συνόρων, η εμπειρία σας μέχρι στιγμής σε ποιο συμπέρασμα σας έχει οδηγήσει;

Β. Α.: Η καλλιτεχνική καταξίωση δεν νομίζω πως εχει σύνορα. Σημασία έχει ο καλλιτέχνης να αισθάνεται ο ίδιος αλλά να επιβεβαιώνεται από το κοινό ότι μπορεί να συνεισφέρει, να κομίσει και αυτός, να βάλει ενα μικρο πετραδάκι ως πιστός λειτουργός σε αυτό τον υπέροχο χώρο της μουσικής που ολοι σε κάθε γωνία του κόσμου έχουν δικαίωμα  να απολαύσουν και να βιώσουν. Άλλωστε η μουσική είναι μια γλώσσα που ολοι στον κόσμο την μιλούν και την καταλαβαίνουν.

C. N.: Πιστεύετε ότι έχουμε τους μουσικούς που μας αξίζουν; 

Β. Α.: Κατά τη γνώμη μου έχουμε καλούς μουσικούς με ικανότητες αλλα ορισμένοι είναι εγκλωβισμένοι στα τετριμμένα, πρέπει να πειραματιστούν ώστε να εξελιχθούν, να σπάσουν τα σύνορα στην μουσική, να ρισκάρουν, τίποτα δεν είναι εκ του ασφαλούς. Όλα θέλουν τόλμη και ικανότητα.

C. N.: Ποια είναι η γνώμη σας για την μουσική βιομηχανία και το γεγονός ότι ορίζει συνήθως το ποιοτικό επίπεδο με βάση την εμπορικότητα;

Β. Α.: Πιστεύω ότι όταν υπάρχει ενα ξεχωριστό μουσικό θέμα τίποτα δεν μπορεί του σταθεί εμπόδιο να προχωρήσει. Σαφώς οι δισκογραφικές εταιρίες θα προωθήσουν αυτό που είναι εμπορικό, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι και ποιοτικό. Με λίγα λόγια, πρέπει να υπάρχει ανησυχία για δημιουργία και νέες ιδέες και βέβαια όλο αυτό να εχει την αποδοχή του κοινού και αυτό είναι το πιο σημαντικό απο όλα. Όλα τα άλλα απλά γίνονται.

C. N.: Η σκέψη να γυρίσετε στην Ελλάδα υπάρχει;

Β. Α.: Το ερώτημα είναι σχετικό. Αισθάνομαι οτι είμαι πάντα στην Ελλάδα αφού την κουβαλάω πάντα μέσα μου όπου και να βρίσκομαι. Έρχομαι συχνά και μένω αρκετά οταν είναι εφικτό διότι μου λείπει και θα ήθελα στο μέλλον να βρω την χρυσή τομή και να ζω κατά διαστήματα και στα δυο μέρη.

C. N.: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Β. Α.: Τα άμεσα μελλοντικά μου σχέδια είναι γυρίζοντας στις Η.Π.Α να κάνω μια σειρά απο εμφανίσεις σε διαφορετικές πολιτείες ώστε να μπορεί να με δει περισσότερος κόσμος, ενώ παράλληλα θα είμαι και στην διαδικασία της δημιουργίας της μουσικής μου και των τραγουδιών μου. Για αργότερα γίνονται συζητήσεις για εμφανίσεις σε άλλα μέρη εκτός των Η.Π.Α και αν όλα είναι καλά και κάποιες εμφανίσεις και στην Ελλάδα.