Ο πιανίστας Βαγγέλης Στεφανόπουλος, με το Vagelis Stefanopoulos Trio και τον διεθνούς φήμης νεοϋορκέζο τραγουδιστή της jazz Jd Walter θα παρουσιάσει την πρώτη του δισκογραφική κυκλοφορία με τίτλο Sailing on a marsipus την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2012, στο νέο κτίριο του Μουσείου Μπενάκη. Λίγες ημέρες πριν την παρουσίαση ο Βαγγέλης Στεφανόπουλος μιλάει στο Culturenow για το πρώτο του δισκογραφικό βήμα.
CultureNow: Στις 18 Ιανουαρίου θα παρουσιάσετε στο Μουσείο Μπενάκη την πρώτη σας δισκογραφική κυκλοφορία με τίτλο “Sailing on a marsipus” ως Vagelis Stefanopoulos Trio. Πείτε μας λίγα λόγια για τη δημιουργία του δίσκου. Είναι κυρίως ένας jazz δίσκος; Τι σημαίνει ο τίτλος του, τι “ταξίδι” μπορεί να γίνει “μέσα σε ένα μάρσιπο”;
Bαγγέλης Στεφανόπουλος: To Sailing on a marsipus είναι ένας τζαζ δίσκος, αλλά όχι με την κλασική έννοια του όρου. Θέλω να πιστεύω ότι ο δίσκος έχει τη δική του ταυτότητα και χαρακτήρα. Αν έπρεπε να τον κατηγοριοποιήσω θα τον παρομοίαζα με τους δίσκους της ECM. Ο τίτλος του δίσκου βγήκε αφού είχα τελειώσει την ηχογράφηση των κομματιών και ακούγοντας τον ολόκληρο για πρώτη φορά, μου έδωσε την εντύπωση ενός ταξιδιού. Εκτός από την αισθητική εντύπωση υπάρχουν και μουσικές αναφορές σε συγκεκριμένους τόπους όπως το Cape Town, ο Αμερικάνικος νότος, η Κούβα κ.α. Επειδή όμως αυτές οι αναφορές είναι παραλλαγμένες σε σχέση με την αυθεντική τους μορφή, πρόσθεσα στον τίτλο το στοιχείο του μάρσιπου. Ένα μωρό που ταξιδεύει μέσα σε ένα μάρσιπο βλέπει τον κόσμο για πρώτη φορά και αντιλαμβάνεται πράγματα τα οποία ένας ενήλικας τα παραβλέπει λόγω της παρέμβασης της μνήμης, της συνήθειας ή και της λογικής. Σαν αποτέλεσμα, η συνολική εντύπωση είναι εντελώς διαφορετική από την συνηθισμένη.
C. N.: Οι συνθέσεις σ’ αυτό το δίσκο είναι δικές σας. Από που αντλείτε έμπνευση; Ποια μουσικά είδη είναι αυτά που σας συναρπάζουν και σας εμπνέουν για νέες συνθέσεις αλλά και μίξεις αυτών των ήχων;
Β. Σ.: Η συλλογή των συνθέσεων και των ενορχηστρώσεων αντλεί υλικό από όλη την πορεία μου σαν επαγγελματίας μουσικός γι’ αυτό και υπάρχει ποικιλία στις επιρροές και στο ύφος. Μου αρέσει πάρα πολύ η Αφρικάνικη μουσική, τα περισσότερα είδη της τζαζ και η κλασική μουσική την οποία χρησιμοποιώ και σαν αφετηρία αφού πάνω σε αυτήν έχω σπουδάσει. Επηρεάζομαι πιο πολύ από τους μουσικούς που παίζω μαζί, παρά από αυτούς που ακούω στους δίσκους. Ένας από αυτούς είναι ένας συμφοιτητής μου από τα χρόνια που σπούδαζα κλασικό πιάνο στο Trinity College of Music στο Λονδίνο. Πρόκειται για τον Κουβανό πιανίστα Aldo Lopez-Gavilan του οποίου η μουσική και το παίξιμό με έχει επηρεάσει σημαντικά, γι αυτό και έχω συμπεριλάβει και μία σύνθεσή του στο δίσκο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
C. N.: Πρόκειται για μία δουλειά την οποία δημιουργήσατε με το Vagelis Stefanopoulos Trio. Πότε ξεκινήσατε την μουσική σας καριέρα σαν σόλο καλλιτέχνης και πότε ήρθε η στιγμή για τη δημιουργία ενός τρίο; Σ’ αυτό το δίσκο υπάρχουν άλλες συνεργασίες που θα θέλατε να αναφέρετε;
Β. Σ.: Νομίζω οτι η φόρμα του τρίο είναι από τις πιο απαιτητικές αλλά και απολαυστικές για ένα μουσικό. Το να υπάρξω σε μια τέτοιου είδους μουσική συνεύρεση ήταν όνειρο και πρόκληση που “σιγόβραζε” μέσα μου εδώ και πολλά χρόνια. Σχεδόν δυο χρόνια πριν άρχισα να νιώθω αρκετά ώριμος για ένα τέτοιο εγχείρημα και τότε γνώρισα και τους μουσικούς με την αντίστοιχη όρεξη και ικανότητα για ένα τέτοιο εγχείρημα. Αναφέρομαι στον μπασίστα Πέτρο Βαρθακούρη και στον ντράμερ Γιάννη Αγγελόπουλο. Χωρίς αυτούς το παίξιμο και ο ήχος του τρίο θα ήταν πολύ διαφορετικά. Ο Γιωργος Σαΐτας είναι ο φωτογράφος που δίνει τις εικόνες στους ήχους μας και ο Τάσσος Κατσάρης δούλεψε με μεράκι και αφοσίωση στην μίξη του ήχου. Προς όλους αυτούς νιώθω ευγνωμοσύνη για τον ενθουσιασμό που μεταδίδουν κάθε φορά που δουλεύουμε μαζί, καθώς και για την προσφορά τους στο δίσκο.
C. N.: Στη συναυλία σας στο Μουσείο Μπενάκη καλείτε επί σκηνής τον διεθνούς φήμης νεοϋορκέζο τραγουδιστή της jazz Jd Walter, ο οποίος συμμετείχε και στον δίσκο. Πείτε μας λίγα λόγια γι΄ αυτήν την συνεργασία ειδικά. Θα συνεχίσετε με κάποιες κοινές εμφανίσεις για την προώθηση του δίσκου ή η συνεργασία σταματά εδώ;
Β. Σ.: Με τον Jd Walter γνωριζόμαστε εδώ και ένα χρόνο και μέσα σε αυτό το διάστημα έχουμε κάνει αρκετές εμφανίσεις μαζί. Κυρίως παίζοντας την δική του μουσική. Η αμοιβαία εκτίμηση και η φιλία που έχει χτιστεί μεταξύ μας αυτόν τον χρόνο είχε ως αποτέλεσμα την συμμετοχή του σε ένα κομμάτι στον δίσκο μου. Δεδομένου του γεγονότος ότι ο Jd έρχεται αρκετά συχνά στην Ελλάδα για να δώσει σεμινάρια και συναυλίες πιστεύω ότι θα κάνουμε και άλλα πράγματα μαζί στο μέλλον.
C. N.: Πώς βλέπετε τη μουσική σας πορεία στην Ελλάδα; Πιστεύετε πως το μέλλον της δισκογραφίας, ιδιαίτερα για μουσικά είδη όπως η τζαζ, θα περάσει τη δική της κρίση;
Β. Σ.: Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνω ότι η οικονομική παρακμή αντισταθμίζεται από μια πολιτιστική άνθηση. Αυτό έχει να κάνει ίσως με το γεγονός ότι οι μουσικοί πλέον δεν έχουν τόση δουλειά στις ορχήστρες πιο γνωστών καλλιτεχνών και έτσι θέλοντας και μη αναγκάζονται να πιστέψουν και να προωθήσουν την δική τους δουλειά. Αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα γιατί νομίζω ότι θα έχει ως αποτέλεσμα να αλλάξουν προς το καλύτερο κάποια πράγματα στο πολιτιστικό status quo της χώρας. Όσο για την τζαζ, νομίζω ότι βρισκόταν ανέκαθεν σε οικονομική κρίση όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Έτσι όπως η ελιά που είναι συνηθισμένη στην ξηρασία και στις αντίξοες συνθήκες, έτσι και η τζαζ πιστεύω ότι θα επιβιώσει χωρίς μεγάλες απώλειες.