Το θέατρο Επί Κολωνώ παρουσιάζει το έργο της Ελένης Τζάρου, Έρως και τέλος ή τα δάκρυα του ψαριού μέσα στη θάλασσα, ένα πρωτότυπο ελληνικό θεατρικό κείμενο που ολοκληρώθηκε το 2010 και ανεβαίνει από την ομάδα ΛΟΓΩ ΧΟΡΟΥ. Εκ μέρους της ομάδας μας μιλάει για το έργο η ηθοποιός Βάνα Παρθενιάδου.
CultureNow: Την φετινή σεζόν πρωταγωνιστείτε στο θέατρο Επί Κολωνώ στην παράσταση Έρως και τέλος ή τα δάκρυα του ψαριού μέσα στη θάλασσα, την οποία δημιουργήσατε συλλογικά με την ομάδα ΛΟΓΩ ΧΟΡΟΥ. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για το έργο; Πότε δημιουργήθηκε και ποιοι είναι οι βασικοί συντελεστές του;
Βάνα Παρθενιάδου: Το έργο μας σκηνοθετεί η Ελένη Τζάρου και το έγραψε η ίδια το 2010. Mαζευτήκαμε λοιπόν φέτος στο “Επί Κωλωνώ” για την παράσταση οι ηθοποιοί Μάνος Τριανταφυλλάκης, Λευτέρης Βασιλάκης, Έφη Γούση και η ίδια, Βάνα Παρθενιάδου, οι χορευτές Κώστας Νικολαίδης, Αμαλία Κοσμά, Μάνος Χριστοφακάκης, Δώρα Τρουπή και ο εικαστικός-ενδυματολόγος Βασίλης Παυλίδης. Είναι ένα γλυκόπικρο έργο με εναλλασσόμενες εικόνες που φωτίζουν καθημερινές καταστάσεις της ζωής με το μαγικό τρόπο της θεατρικής πράξης. Έχει κωμικά και δραματικά στοιχεία, είναι έργο ηθοποιών (στην περίπτωσή μας και χορευτών) με την έννοια ότι οι ίδιοι οι ηθοποιοί με την φαντασία και την ευρηματικότητά τους δημιουργούν τον χώρο όπου ξετυλίγονται οι ιστορίες τους ή, αν προτιμάτε, τα κομμάτια μιας κοινής λίγο-πολύ ιστορίας.
C. N.: Πρόκειται για ένα ανθρωποκεντρικό έργο γραμμένο στην Ελλάδα του 2010. Τι ζητήματα θέτει σε σχέση με τον άνθρωπο στη σύγχρονη κοινωνία;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Β. Π.: Ό,τι κι αν συμβαίνει στη σύγχρονη κοινωνία, όπως κι αν διαμορφώνεται κάθε κοινωνία (όχι μόνο η σύγχρονη) οι σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους θα έχουν πάντα πρωταρχικό ρόλο. Το έργο μας λοιπόν θέτει ζητήματα που αφορούν αυτό το κομμάτι της ύπαρξης: Πώς συναντιόμαστε στον έρωτα, στην φιλία, στην απώλεια; Tί ερωτήματα μάς γεννιούνται σε διάφορες καταστάσεις; Πού πάει ο έρωτας όταν γεράσει; Είμαστε οι μόνοι στην πλάση που κλαίμε; Θα μας θυμούνται μετά;
C. N.: Η παράσταση αποτελείται από επί μέρους σκηνές που συνδέονται όμως μεταξύ τους. Πείτε μας λίγα λόγια σχετικά με τις ιστορίες που ξετυλίγονται επί σκηνής και τι σχέση έχουν μεταξύ τους οι καταστάσεις και οι ήρωες;
Β. Π.: Ο κορμός του έργου είναι μια ερωτική ιστορία που στην εξέλιξή της συναντά πλήθος συναισθημάτων και καταστάσεων που συνοδεύουν τον έρωτα όπως και στη ζωή μας – αγάπη, φιλία, συντροφικότητα, συμβιβασμοί, τσακωμοί, αναβίωση του παρελθόντος μέσα από τη μνήμη, όλα αυτά ιδωμένα με χιούμορ και φαντασία. Κι ακόμα, ο έρωτας εκφράζεται σ’ ένα δεύτερο επίπεδο κι από τον χορό που σχολιάζει περιδιαβάζοντας τα δρώμενα.
C. N.: Ποίηση και χορός είναι οι “πρωταγωνιστές” του έργου;
Β. Π.: Πράγματι, η κίνηση κυριολεκτικά, δηλαδή ο χορός, και μεταφορικά, δηλαδή τα κύματα των συναισθημάτων, και τα δύο ενταγμένα σε ποιητική φόρμα και μάλιστα κάποτε σε αφαιρετικό λόγο, είναι οι πρωταγωνιστές. Και εδώ, νομίζω, είναι και το πολύ ενδιαφέρον στοιχείο του έργου, και για τους συντελεστές και για όσους το παρακολουθούν: Είναι σαν να βλέπουμε το ίδιο θέμα, την ανθρώπινη επικοινωνία, σε κάθε σκηνή με διαφορετικό τρόπο και από διαφορετική οπτική γωνία.
C. N.: Σαν ομάδα επικεντρώνεστε στη σύνθεση διαφορετικών ειδών τέχνης με κεντρικό άξονα το θέατρο. Μιλήστε μας λίγο για την δουλειά σας γενικότερα, αλλά και για τον τρόπο που εφαρμόζετε άλλες τέχνες πάνω στο θέατρο.
Β. Π.: Πιστεύω ότι το θέατρο εμπνέεται, διδάσκεται και εξυπηρετείται απ’ το τεράστιο απόθεμα άλλων τεχνών – λόγος, εικαστικά, χορός, μουσική. Η σύνθεσή τους απαιτεί φυσικά γνώσεις, αγάπη και πολύ κόπο αλλά το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον! Ο σκοπός είναι πάντα (όπως και σε όλες τις τέχνες) η επικοινωνία με τον θεατή, ν’ ανακαλύψουμε μαζί πλευρές του κόσμου κάτω από διαφορετικό φώς, πτυχές του κόσμου που στην καθημερινή μας πραγματικότητα περνούν σκοτεινές ή υποφωτισμένες. Η προσήλωση στον στόχο που θέτουμε κάθε φορά, η αέναη εξάσκηση στα εκφραστικά μας μέσα (να συμπεριλάβουμε εδώ την ψυχική και πνευματική μας ευελιξία), το ενδιαφέρον και η παρατηρητικότητα για τον κόσμο γύρω μας είναι χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτουμε. Και τελικά αυτό το πάντρεμα τεχνών κάνει την παράσταση περισσότερο σφαιρική και θελκτική τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους θεατές.
C. N.: Πότε δημιουργήθηκε η ομάδα ΛΟΓΩ ΧΟΡΟΥ και ποια είναι τα σχέδιά της για το μέλλον;
Β. Π.: Η ομάδα ΛΟΓΩ ΧΟΡΟΥ ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2007 και τα σχέδια της για το μέλλον είναι να συνεχίσει να δημιουργεί παραστάσεις συνδυάζοντας τον λόγο την μουσική και την κίνηση.