Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος, στην Ακρόπολη, παρουσιάζει την έκθεση του Βαρθολομαίου Παπαδαντωνάκη με …
τίτλο \”Τα Λουλούδια του Κήπου μου\”. Η έκθεση εγκαινιάζεται στις 4 Φεβρουαρίου 2011.
Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο καλλιτέχνης στην πορεία της δημιουργικής του δουλειάς είναι η ανανέωση. Πρέπει κάθε τόσο να λέει κάτι καινούργιο, μια νέα ιδέα, ένα διαφορετικό θέμα, μια νέα τεχνική.
Ο χαράκτης-ζωγράφος Βαρθολομαίος Παπαδαντωνάκης στη μακρά του πορεία προσπάθησε να είναι συνεπής σε αυτή την αναγκαιότητα. Κατόρθωσε να δώσει κινητικότητα στη δουλειά του παρουσιάζοντας στις εκθέσεις του κάτι διαφορετικό κάθε φορά, μια νέα ιδέα, ένα νέο χώρο. Έτσι οι επισκέπτες είχαν πάντα κάτι νέο να ιδούν, ήταν συχνά έκπληξη να βλέπουν τόσο διαφορετικά ευρήματα στις εξερευνήσεις του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στην τωρινή έκθεση πάλι θα ξαφνιάσει, αλλά αυτή τη φορά όχι με βήματα προς τα εμπρός αλλά με βήματα μπορεί να πει κάποιος, προς προηγούμενη εποχή.
Δίνει άδεια στις σύγχρονες αναζητήσεις και τους πνευματικούς ακροβατικούς πειραματισμούς και γυρίζει στο απλοϊκό αισθητικό ένστικτο.
Το θέμα μοιάζει λίγο απλό και πρωτόγονο, τα λουλούδια, τα ταπεινά λουλούδια του κήπου του και μάλιστα ζωγραφισμένα με την απλή μα τόσο δύσκολη τεχνική της ακουαρέλας.
Η απουσία της αγωνίας της αναζήτησης \”λόγου\” είναι καταφανής. Δοκιμή αποδέσμευσης και καμιά ανάγκη απολογίας γι’ αυτό. Μπορεί να μοιάζει με παλιό ξεχασμένο παιγνίδι. Μα γιατί όχι; Ο Βαρθολομαίος Παπαδαντωνάκης γίνεται για μια φορά παιδί και γυρίζει στα παλιά.
Για όσους δεν τον γνωρίζουν θα εκτίθενται και αντιπροσωπευτικά έργα όλων των περιόδων της \”δουλειάς του\”. Η γνωριμία με τις διαδρομές που πέρασε στην πορεία της δημιουργίας βοηθούν όχι μόνο για μια ολοκληρωμένη εικόνα αλλά και για την κατανόηση του σημερινού θέματος της έκθεσης.
Υπάρχει και μια πρωτοτυπία.
Η απόκτηση αυτών των έργων είναι μέσα στα περιθώρια της σημερινής οικονομικής κρίσης. Συμμόρφωση λοιπόν στις ανάγκες της εποχής.
\”Μικρά σχήματα σε ακουαρέλλας διαφάνεια, αξιοθαύμαστα στην απόδοση, στην πλαισίωση τους την άψογη του χαράκτη, παρέχουν και στο θεώμενο, τον καθαρό ανασασμό τους… Σε μία εποχή μολυσμένης απόπνοιας του περιττού… για λίγο, για όσο!…
Τα έργα του χαράκτη, του ζωγράφου, του γλύπτη, του οραματιστή της αισθητικής μετάλλαξης αρχιτεκτονικών χώρων, τα έργα του πολύχρονου μόχθου του Παπαδαντωνάκη, βεβαιώνουν την άξια θέση του συμμετοχής στο στίβο του παρόντος χρόνου και πέραν αυτού…\”
Ντιάνα Αντωνακάτου
