Ξέρω το Γιώργο (Κουτλή) κάπου 10 χρόνια, κάναμε μαζί πέρυσι το «Παίζοντας το θύμα», στο Εθνικό, την «Ανθρώπινη συμπύκνωση» (audio play) στο Φεστιβάλ Αθηνών (εκεί γνωρίσαμε και το Δράκο…) κι άλλα διάφορα. Το Γιάννη (Νιάρρο) τον γνώρισα -ουσιαστικά- πριν 3 χρόνια, που κάναμε παρέα, και λυθήκαμε στα γέλια, φτιάχνοντας το one man show του “Life before Grammy’s” στο Γυάλινο, εκεί ήταν κι ο Ηλίας.

Με τον Ηλία (Μουλά), φτιάξαμε φέτος παρέα τη «Χρονιά του Υδροχόου», όπου πρωταγωνιστούσε (στο ρόλο του περιβόητου Βάιου), κι ήταν εκεί κι ο Αλέξανδρος (Χρυσανθόπουλος), σε ρόλο δημοσιογράφου, τελετάρχη και άλλα πολλά. Κι ο Αλέξανδρος μου ‘μαθε και spikeball, αλλά παίζαμε και μπάλα μαζί, και με τον Ηλία, δηλαδή, και με τον Κουτλή. Με το Χρήστο (Στέργιογλου) ανέβηκα πρώτη φορά επί σκηνής, πριν 6 χρόνια, και τον χάζευα να παίζει τον Γαλιλαίο («Ο βίος του Γαλιλαίου» του Μπρεχτ, σκην: Β.Θεοδρωρόπουλος).

Τον Γιώργο (Μπουκαούρη) τον θαύμαζα μιάμιση ώρα να παίζει drums στο «Και τώρα: ο Κόσμος» (Σκην: Ελένη Ευθυμίου) και τον άλλο το Γιώργο (Τζαβάρα) τον γνώρισα τώρα και χαζεύω κάθε μέρα τα κιθαριστικά του skills – όποτε δε μοιραζόμαστε τη σκηνή, κάνοντας σα να παίζουμε σε θρίλερ… Κι ύστερα είναι ο Δράκος (Χτιστάκης – μουσική) κι η Άρτεμις (Φλέσσα – σκηνικά) κι η Ιωάννα (Τσάμη – κουστούμια) κι ο άλλος Αλέξανδρος, ο coach (Βαρθαξόγλου – κίνηση), κι ο Ιάκωβος (Μηνδρινός – βοηθός σκηνοθέτη) κι ο Χρήστος (Συμεωνίδης – βίντεο/φωτογραφίες) κι ο Γιάννος (Χάλαρης – ταχυδακτυλουργικά) που τον γνώρισα στην Αμοργό, όπου έπαιξε με το μυαλό μου, και του πρότεινα να μας βοηθήσει στην παράσταση, να μας μυήσει, ως άρμοζε, στα τραπουλόχαρτα…

Θέλω να πω, κάποια χρόνια ανάγκη κι ένας αλληλοθαυμασμός μας έφερε όλους μαζί, με τον Κουτλή καπετάνιο, να στήνουμε παρέα ένα colpo grosso, κάτι να μας διασκεδάζει και να μας συγκινεί, τώρα, στα στερνά (ευχόμεθα) της πανδημίας, εκεί απάνω: επί σκηνής. Και με κόσμο από κάτω. Μούρλια.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Κι ίσως αυτό το κείμενο μοιάζει με βιογραφικό σημείωμα, αλλά μου ζητήθηκε να γράψω «κάτι» για την παράσταση, κι εγώ όλο «κάποιους» σκεφτόμουν…

Από Δευτέρα ξεκινάμε κι έχω τρελή λαχτάρα.

Διαβάστε επίσης:

Οι Παίχτες, του Νικολάι Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή στο Θέατρο Κιβωτός