«Πως παίζει κανείς τον υπολογιστή;
Χτυπώντας ρυθμικά την οθόνη; Με δοξάρι; Με ένα σφυρί; (μερικές φορές ναι!) Το περίεργο βλέμμα των ανθρώπων, όταν κάποιος λέει ότι παίζει μουσική με υπολογιστή, μαρτυράει ότι αυτό το εργαλείο δεν εντάσσεται στα γνωστά στον κόσμο μουσικά όργανα ιδιαιτέρως. Γιατί συμβαίνει αυτό άραγε;» (Monolake)
Η ανάγκη να προσδιορίσουμε τη θέση του ηλεκτρονικού υπολογιστή στην διαδικασία της μουσικής δημιουργίας αυξάνεται με την πάροδο των χρόνων. Πολλά έχουν γραφτεί, για τη ζωντανή ηλεκτρονική μουσική καθώς όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τους υπολογιστές τους στις ζωντανές εμφανίσεις τους σε club και φεστιβάλ.
Αποτελεί ο υπολογιστής ένα ακόμη μουσικό όργανο; Σε ποιο βαθμό τον χρησιμοποιεί ένας καλλιτέχνης για να εκφραστεί; Μπορεί το λάπτοπ να αντικαταστήσει ένα συνθεσάιζερ; Ένα βιολί;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κατά τον Monolake, «Το laptop δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα από μόνο του. Δεν γράφουμε μια Συμφωνία για DELL, ούτε μια Σουίτα για έξι VAIO εκτός κι αν θέλουμε να είμαστε ειρωνικοί. Αυτό που το κάνει μουσικό όργανο, είναι το λογισμικό που τρέχει. Και εδώ είναι που τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα. Το κοινό βλέπει ένα λάπτοπ ενώ ακούει μουσική. Τι είναι όμως αυτό που δημιουργεί τη μουσική, και πως ο καλλιτέχνης αλληλεπιδρά με αυτό το εργαλείο; Είναι τελείως ασαφές.»
Την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016 ο Γερμανός που κρύβεται πίσω από το project Monolake, Robert Henke, γνωστός για τις οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις και τις ηχητικές περφόρμανς του που ως κύριο αντικείμενο έχουν την εξερεύνηση του χώρου, καλλιτέχνης, συγγραφέας, στοχαστής, λέκτορας και σχεδιαστής του λογισμικού Ableton Live, θα χαρίσει μια από τις σπάνιες διαλέξεις του σχετικά με «το αόρατο μουσικό όργανο» στο Ρομάντσο.
Λίγο νωρίτερα, ένας αστικός μύθος θα μιλήσει για τις υλικές αλλά και τις άυλες μουσικές δημιουργίες του. Ο Coti K., δημιουργός πέντε ξεχωριστών μουσικών οργάνων, θα μιλήσει για τη φυσική διάσταση των μουσικών κατασκευών.
Ο Coti είναι ελληνοιταλός μουσικός που αποτελεί μια από τις πιο ήρεμες πλην δυναμικές φιγούρες της εγχώριας ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής. Συνθέτει για θέατρο, χοροθέατρο, σινεμά και τηλεόραση, δημιουργεί εγκαταστάσεις, υπογράφει παραγωγές δίσκων και συνεργασίες με ονόματα όπως ο Μπλέιν Ρέινινγκερ και οι Raining Pleasure. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ο αφανής ήρωας των συνθέσεων των Στέρεο Νόβα, ενός από τα μεγαλύτερα ελληνικά συγκροτήματα ηλεκτρονικής μουσικής. Η μουσική του έχει ντύσει την παράσταση Μήδεια του Παπαϊωάννου αλλά και ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου, του Ντένη Ηλιάδη και του Μπάμπη Μακρίδη.
Το τελευταίο του πρόζεκτ, ονομάζεται Mohammad, και αποτελεί ένα πειραματικό, ατμοσφαιρικό σύνολο με drone χαρακτήρα. Το διεθνούς εμβέλειας συγκρότημα του αποτελείται από τον ίδιο, τον Νίκο Βελιώτη και τον ILIOS. Οι παραγωγές των Mohammad συνθέτουν ένα χαμηλών συχνοτήτων ηχοτοπίο που αποτελείται από field recordings αλλά και από τις ξεχωριστές χροιές των χειροποίητων μουσικών οργάνων του Coti K.