Μάρτιος 1948. Ένα δεκάχρονο παιδί, ο Περικλής, θα γίνει μάρτυρας της δολοφονίας των γονιών του από τον Εθνικό Στρατό. Υποχωρώντας οι αντάρτες τον παίρνουν μαζί τους για να τον παραδώσουν σε συγγενικό του πρόσωπο.
Από την Τέσυ Μπάιλα
Μάρτιος 1948. Ένα δεκάχρονο παιδί, ο Περικλής, θα γίνει μάρτυρας της δολοφονίας των γονιών του από τον Εθνικό Στρατό. Υποχωρώντας οι αντάρτες τον παίρνουν μαζί τους για να τον παραδώσουν σε συγγενικό του πρόσωπο. Μέσα από τα βουνά ο Περικλής θα ζήσει την ολοκληρωτική καταστροφή της αντάρτικης ομάδας, θα χάσει τους ανθρώπους που τον προστατεύουν και από κει θα φτάσει στην Μακρόνησο. Εξορία, αντάρτικο, πόνος, σφαγές, απώλειες και ζωές ανεπίλυτα μπλεγμένες στα γρανάζια της ιστορίας και μάλιστα στη χειρότερη μεταπολεμική περίοδο που χαρακτήρισε την μετεξέλιξη της χώρας, τα χρόνια του εμφύλιου σπαραγμού. Ο Περικλής, εξήντα χρόνια μετά επιστρέφει στην πατρίδα του με έναν φοιτητή που δουλεύει το διδακτορικό του πάνω σε αυτό το θέμα. Η αφήγηση ισορροπεί ανάμεσα στις αναμνήσεις και τη σημερινή εποχή με περιγραφές γεγονότων που συχνά κόβουν την ανάσα και υπενθυμίζουν σε όλους μας την οδυνηρή πλευρά της Ιστορίας που κυριολεκτικά χαράχτηκε επάνω σε τούτο τον τόπο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο συγγραφέας περνά μέσα από το βλέμμα αυτού του παιδιού όλη τη βιωμένη εμπειρία εκείνης της περιόδου και το εύρημα αυτό είναι που δημιουργεί το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο μυθιστόρημα. Ο μικρός Περικλής, που η ψυχική ταραχή που του προκαλεί ο τραγικός φόνος των γονιών του μπροστά στα έμφοβα μάτια του τον καθιστά αδύναμο ακόμη και να μιλήσει, γίνεται ένα αντικείμενο αλλεπάλληλων και διαδοχικών τραυματικών εμπειριών που ο συγγραφέας περιγράφει με ωμότητα ακριβώς για να δείξει την σκληρότητα στην πλήρη διάσταση της. Ο Λίλλης προσεγγίζει το θέμα του εμφυλίου απογυμνώνοντας γλωσσικά τις βιαιοπραγίες ακριβώς για να καταφέρει να κάνει τον αναγνώστη να κοιτάξει, έντρομος κι αυτός, τις σελίδες της ντροπής της ελληνικής, μεταπολεμικής ιστορίας. Ωστόσο ο Λίλλης απεκδυόμενος την ποιητική του φύση και με την απόσταση που βιολογικά τον χωρίζει από την εποχή αυτή, μοιάζει να αναζητά και ο ίδιος απαντήσεις για θέματα καίρια που ταλάνισαν την ελληνική κοινωνία για δεκαετίες. Όπως ακριβώς κάνει και ο νεαρός φοιτητής που αναζητά στοιχεία για το διδακτορικό του σε ομολογουμένως κινηματογραφικής τεχνικής σκηνές που κρατούν το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Όπως και προγενέστεροι από αυτόν συγγραφείς, με την ανάγκη πρωτίστως να διασφαλιστεί η ιστορική μνήμη στις επερχόμενες γενιές.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:
Μάρτιος 1948: ο δεκάχρονος Περικλής Αδάμος γίνεται μάρτυρας της στυγνής δολοφονίας των γονιών του από τους στρατιώτες του Εθνικού Στρατού κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Έχοντας χάσει τα πάντα, διαφεύγει με τους αντάρτες στα βουνά της Ευρυτανίας. Κυνηγημένος, κάτω από αντίξοες συνθήκες, θα ζήσει από κοντά το μίσος, τον φόβο, την απώλεια, τον πόνο, τον θάνατο.
Εξήντα χρόνια αργότερα, θα αφηγηθεί την ιστορία του σ’ έναν νεαρό ερευνητή, αναζητώντας στη μνήμη του ανθρώπους, τόπους και γεγονότα.
Γραμμένο με γρήγορους ρυθμούς, σασπένς και κινηματογραφικό ρεαλισμό που καθηλώνει, το μυθιστόρημα παρακολουθεί τον αγώνα εκείνου του παιδιού να χτίσει από την αρχή τη ζωή του, παλεύοντας με τα φαντάσματα που στοίχειωσαν την ψυχή του.
Το βιβλίο του Γιώργου Λίλλη “Ίχνη στο χιόνι”, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο.
