Ανήσυχες performances και ανατρεπτικά projects που αναζητούν νέες μορφές έκφρασης και παραγωγής ήχου μέσα και έξω από τη Στέγη.
Για έβδομη χρονιά, το φεστιβάλ Borderline μας προσκαλεί να βιώσουμε τον ήχο έξω από όσα εκλαμβάνουμε ως δεδομένα για τη μουσική. Εστιάζοντας στις πιο περιπετειώδεις πτυχές του μουσικού πειραματισμού και του ηλεκτρονικού ήχου, το φεστιβάλ και οι καλεσμένοι του καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο διασχίζουν τα ενίοτε δυσδιάκριτα όρια που χωρίζουν τη σιωπή από το θόρυβο, τη σύνθεση από τον αυτοσχεδιασμό, το στοχασμό από το χορό.
Όλα αυτά μέσα από συναυλίες, εγκαταστάσεις, διαλέξεις και site-specific δράσεις στο κτίριο της Στέγης, καθώς και σε άλλους χώρους της πόλης.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
18:45 | Σημείο συνάντησης: Κεντρική είσοδος Στέγης | Προορισμός: Secret location | Eίσοδος ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας. Περισσότερες πληροφορίες για την προκράτηση θέσης θα ανακοινωθούν σύντομα. Davide Tidoni
Μικρή Σκηνή | Στέγη | Εισιτήρια: 5 € | Ανεργίας & ΑMEΑ: 2 € | Combo για τα 3 live: 10 €
21:00 | International Nothing
22:00 | Kiko C. Esseiva
23:00 | Masayoshi Fujita & Jan Jelinek
ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
17:00 | Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών | Η είσοδος είναι ελεύθερη με σειρά προτεραιότητας. Απαραίτητη η προκράτηση θέσης στο infotickets@sgt.gr (χωρητικότητα 40 ατόμων) | Ο χώρος δεν παρέχει δυνατότητα πρόσβασης σε άτομα με κινητικές δυσκολίες. Αkio Suzuki
23:00 | Tesla Bar @BIOS | Eίσοδος ελεύθερη Nidia Minaj
00:30 | Tesla Bar @BIOS | Eίσοδος ελεύθερη Beatrice Dillon
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ
17:30 | Ε.Δ.Ω. | H είσοδος είναι ελεύθερη, με σειρά προτεραιότητας. Απαραίτητη η ηλεκτρονική προκράτηση θέσης. Πατήστε εδώ για κράτηση θέσης. Valerio Tricoli
21:00 | Μικρή Σκηνή | Στέγη | Εισιτήρια: 10 € | Ανεργίας & ΑMEΑ: 7 € Michael Barthel | Thomas Ankersmit | Felix Kubin
ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ
ΠΕΜΠΤΗ 20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ |Ε.Δ.Ω. | H είσοδος είναι ελεύθερη, με σειρά προτεραιότητας. Απαραίτητη η ηλεκτρονική προκράτηση θέσης. Πατήστε εδώ για κράτηση θέσης.
17:00 | Carolyn Birdsall | Διάλεξη & listening session: “Radio Cultures and the Archival Impulse”
18:15 | Brandon Labelle | Παρουσίαση: “The Sonic Agent / Μeet Μe in the Sonic Commons”
ΚΥΡΙΑΚΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ | Ε.Δ.Ω. | H είσοδος είναι ελεύθερη, με σειρά προτεραιότητας. Απαραίτητη η ηλεκτρονική προκράτηση θέσης. Πατήστε εδώ για κράτηση θέσης.
11:00 | Brunhild Ferrari | Listening session: “Brumes du réveil” και “Tranquilles impatiences” | Θα ακολουθήσει συζήτηση με το δημοσιογράφο Χρήστο Καρρά
12:30 | Louis Henderson | Διάλεξη και προβολή: “Cinema Can Be Music; It Is Reanimative, It Brings Life”
Πάνος Αλεξιάδης
O Πάνος Αλεξιάδης (γενν. 1984), που έχει κάνει σπουδές κλασικού πιάνου και ηχοληψίας, μετά από μια μακρά πορεία μουσικών εξερευνήσεων στην ηλεκτρονική μουσική, κάτω από διάφορα καλλιτεχνικά ονόματα αλλά και σε συνεργασίες (Lunar Miasma, Red Needled Sea), τελευταία εστιάζει στην προσωπική δουλειά του με αναλογικά συνθεσάιζερ, στα πλαίσια τόσο της ηλεκτροακουστικής σύνθεσης όσο και του αυτοσχεδιασμού. Η φαινομενικά χαμηλών τόνων, αλλά πλούσια σε εντάσεις και ηχητικές αναζητήσεις μουσική του διακρίνεται από μια χαρακτηριστική εσωτερικότητα και ευαισθησία. http://thalamos.net/panos-alexiadis/
Τhomas Ankersmit
O μουσικός και συνθέτης Τόμας Άνκερσμιτ, έχοντας αφήσει πίσω του το σαξόφωνο, από το 2006 εστιάζει στη χρήση του συνθεσάιζερ Serge Modular. Η δουλειά του είναι πάντα λεπτομερώς μελετημένη και με χρήση ακραίων δυναμικών, δίνοντας ένα δυνατό, βαθύ αποτέλεσμα. Είναι σταθερός συνεργάτης του μινιμαλιστή συνθέτη Phill Niblock, ενώ το ενδιαφέρον του περιστρέφεται γύρω από την έρευνα φαινομένων όπως οι ηχητικές ανακλάσεις και οι υποηχητικές δονήσεις. Ένα τέτοιο φαινόμενο είναι και οι ωτοακουστικές εκπομπές. Το πρότζεκτ Otolith, που σχετίζεται με τις τελευταίες και το οποίο θα παρουσιάσει στο Borderline, αντλεί έμπνευση από την πρωτοποριακή έρευνα και μουσική της Maryanne Amacher πάνω στα eartones, δηλαδή τους ήχους που παράγουν τα ίδια τα αυτιά μας όταν εκτίθενται σε συγκεκριμένης μορφής ερεθίσματα. Τα eartones διαφοροποιούνται, μεταξύ των ακροατών που δέχονται το ίδιο εξωτερικό ερέθισμα. Ο Άνκερσμιτ μπορεί να δημιουργήσει πρωτόγνωρα αποτελέσματα που ξαφνιάζουν ως προς τον τρόπο που βιώνουμε τη μουσική. http://thomasankersmit.net/
Michael Barthel
O Μίχαελ Μπάρτελ ασχολείται τόσο με τα εικαστικά, όσο και με τη musique concrète, τη σύνθεση με noise προσανατολισμό και την αποκαλούμενη concrete phonetic poetry. Με εξαιρετικά λιτά μέσα (ταινίες, φωνή) και με έμφαση στη σωματικότητα, παρουσιάζει την ενίοτε μυστηριώδη, πυκνή και τραχιά μουσική του, που εστιάζει σταθερά σε ζητήματα ταυτότητας και επικοινωνίας. Στις ζωντανές εμφανίσεις του, κυριαρχεί η ευθύτητα του ύφους και η μεγάλη προσωπική ένταση, ενώ ακόμα και όταν απαγγέλλει στα γερμανικά, καταφέρνει να υπερβαίνει τους γλωσσικούς περιορισμούς. http://www.recordingsforthesummer.de/barthel.html
Carolyn Birdsall
H Κάρολαϊν Μπέρντσολ δραστηριοποιείται στον τομέα των πολιτισμικών σπουδών, ερευνώντας τις διαστάσεις, τις εφαρμογές και τις προεκτάσεις του ήχου μέσα από ένα ιστοριογραφικό πρίσμα. Έγινε γνωστή μετά την έκδοση του βιβλίου της, Νazi Soundscapes, ενώ τελευταία εστιάζει την έρευνά της σε ζητήματα πολιτικής σχετικά με τις αρχειακές ηχογραφήσεις. Δίνει έμφαση στην ηχητική αρχειοθέτηση στο ραδιόφωνο, αλλά και γενικότερα στο πώς αυτή άπτεται κοινωνικών ζητημάτων διαχρονικά. http://www.uva.nl/over-de-uva/organisatie/medewerkers/content/b/i/c.j.birdsall/c.j.birdsall.html
Marginal Consort
Οι Ιάπωνες Μarginal Consort (Kazuo Imai, T Koshikawa, Kei Shii και Masami Tada), με διαφορετικές καταβολές ο καθένας τους, είναι επηρεασμένοι από τη δουλειά του Akio Suzuki. Τη δεκαετία του 1970, τα μέλη του πρότζεκτ ήταν σπουδαστές της σχολής αισθητικής του Takehisa Kosugi “Βigaku”, ενώ ο σχηματισμός τους ακολουθεί τα χνάρια μουσικών όπως οι Taj Mahal Travellers. Στο παρελθόν, το τετραμελές σύνολο έχει βρεθεί στους δρόμους να παίζει ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, στο πλαίσιο μιας κοινοτικής αντίληψης της πόλης. Ακόμη όμως και οι λέξεις «αυτοσχεδιασμός» ή συγκρότημα, με τη συμβατική έννοια του όρου, συχνά προσκρούουν στην πραγματικότητα του σχήματος, που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την ελεύθερη κίνηση, την αβίαστη και συν τω χρόνω εκδίπλωση του ήχου. Αντιμετωπίζουν τη μουσική τους τόσο ως κάτι που δημιουργείται από το κάθε μέλος ξεχωριστά, όσο και ως μια σύνθεση που προκύπτει συλλογικά μέσα από το χώρο που ο καθένας αφήνει στον άλλον και χωρίς ιδιαίτερες συνεννοήσεις. Η μουσική τους αναπνέει, ενώ ακόμα και στις ηχογραφήσεις τους αισθάνεσαι σαν να συντελείται η δημιουργία του κομματιού εκείνη τη στιγμή μπροστά σου. Παράγουν ηχητικά φαινόμενα χρησιμοποιώντας οτιδήποτε υπάρχει διαθέσιμο, είτε πρόκειται για μουσικά όργανα είτε για απλά αντικείμενα, από βιόλα ντα γκάμπα έως ηλεκτρονικά ή από μπαμπού έως νερό, και αυτό εξελίσσεται χωρικά και χρονικά. Το σχήμα υπάρχει από το 1997, αν και οι ίδιοι δεν θεωρούν το πρότζεκτ τους μουσικό. Αντιμετωπίζουν τις εμφανίσεις τους περισσότερο ως ηχητικές δράσεις μιας ευρύτερης αντίληψης και για μεγάλο διάστημα έπαιζαν μόνο μία φορά το χρόνο, στην Ιαπωνία. Οι τρίωρης διάρκειας ηχητικές παραστάσεις τους έχουν τη μορφή εγκατάστασης, χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Δοκιμάστε διάφορες θέσεις στο χώρο, κάτι που θα αλλάξει δραστικά την ηχητική ποιότητα. https://marginalconsort.bandcamp.com/ http://www.ftarri.com/meenna/992/index.html
Beatrice Dillon
H Μπεατρίς Ντιλόν είναι μουσικός και dj. Έγινε γνωστή από τη συλλογή που επιμελήθηκε με ηχογραφήσεις της Folkways διαφόρων κομματιών για ντραμς, από τη συνεργασία της με τον Rupert Clervaux, με ντραμς και electronics, καθώς και από την προσωπική, ηλεκτρονική της δουλειά, στην οποία συναντά κανείς ετερόκλητα στοιχεία: αλλού χορευτικούς dubby πειραματισμούς, αλλού πάλι μια δυσαρμονική κατάσταση με κοφτό, ζωντανό σαξόφωνο και την υπόνοια χορευτικής διάθεσης, αλλά και πιο τζαζ στιγμές. Ο τρόπος που προσεγγίζει τα διαφορετικά είδη δείχνει μια εκλεκτική dj, το οποίο φαίνεται και στα σετ της που αντλούν από εθνολογικές ηχογραφήσεις, dub, techno, library music κ.ά. http://www.dillonwork.com/ http://www.nts.live/shows/beatricedillon
Kiko C. Esseiva
O Κίκο Εσέιβα παίζει ένα είδος φρέσκιας musique concrète με πολλά προσωπικά στοιχεία. Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής του είναι το χιούμορ και η αμφισημία. Υπάρχει μια αίσθηση χειροποίητου και οικείου, σε ένα επίπεδο. Επιπλέον, στοιχεία όπως η αστάθεια, ο ευφορικός θόρυβος και η αίσθηση μιας αυτοσχέδιας ηλεκτροακουστικής κατάστασης αποδίδονται στις συναυλίες του μέσα από παίξιμο με μαγνητοταινίες και μηχανήματα που κατασκευάζει ο ίδιος. Πρόκειται για μικρές ή μεγαλύτερες μηχανές παραγωγής θορύβου. Στο Borderline αναμένουμε να παρουσιάσει ένα νέο κομμάτι του, μια περιήγηση ανάμεσα στο συντεθειμένο και στο απρόβλεπτο. http://www.hinterzimmer-records.com/releases/kiko-c-esseiva_droles-d-oiseaux.html https://www.youtube.com/watch?v=FmJxxrGsG-s https://www.youtube.com/watch?v=LB60tNu_hNs
Βrunhild Ferrari
H Μπρούνχιλντ Φεράρι υπήρξε σύντροφος και συνεργάτιδα του Luc Ferrari. Οι ακουσματικές συνθέσεις της φανερώνουν τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση και προτείνουν έναν πλούσιο, όμορφο ήχο και ένα άνοιγμα στη φαντασία. Η αβίαστη ροή ανθρώπινων φωνών, οι μικροηχητικές κινήσεις και το ονειρικό πλαίσιο είναι στοιχεία που εντοπίζει κανείς στα έργα της. Η Μπρούνχιλντ δούλευε στενά με τον Λυκ Φεράρι, αξιοποιώντας τα αρχεία του σε νέες δημιουργίες ή παρουσιάζοντας από κοινού τα ραδιοφωνικά τους έργα. Στο listening session/συζήτηση στο Borderline, θα μας παρουσιάσει ηχογραφήσεις της προσωπικής της δουλειάς και θα αναπτύξει δύο κεντρικές ανησυχίες του Λυκ Φεράρι, το ανέκδοτο και την αξιοποίηση των αρχείων. http://www.subrosa.net/en/catalogue/unclassical/luc–brunhild-ferrari.html http://www.lucferrari.org/
Fis & Rob Thorne Toi Puoro
O Φις και o Ρομπ Θορν είναι Νεοζηλανδοί. Ο Θορν είναι Μαορί ανθρωπολόγος και ασχολείται με τα παραδοσιακά όργανα της κουλτούρας του και τη σχέση τους με τη φύση και τη μορφολογία της Νέας Ζηλανδίας, εστιάζοντας στην αντίληψη ότι η παράδοση είναι κάτι ζωντανό, με τη δυναμική που έχει να ενσωματώνει πειραματικές προσεγγίσεις. Ο Φις ζει πλέον στο Βερολίνο, αλλά έχει επίσης παραδώσει μαθήματα πάνω στην παραδοσιακή μουσική των Μαορί. Η προσωπική του δουλειά φέρει απόηχους από μια έντονα ρυθμική bass music, που ενίοτε χάνονται μέσα στις σύντομες, πιο αφηρημένες και πυκνές ηλεκτρονικές συνθέσεις του. Εκεί, η ηχητική επεξεργασία παραπέμπει σε μια ηλεκτροακουστική αντίληψη και δημιουργεί ρευστά, όσο και πλούσια ηχοτοπία γεμάτα εντάσεις. Έμπνευση για τον τελευταίο του δίσκο στάθηκε η περμακουλτούρα. Το καλοκαίρι αναμένεται η πρώτη τους συνεργατική κυκλοφορία, ενώ στη μοναδική έως τώρα κοινή τους παράσταση έχουν παίξει μια εμπνευσμένη, διευρυμένη εκδοχή παραδοσιακών ήχων και τρόπων των Μαορί, που υπόκεινται σε ουσιαστική επεξεργασία σε πραγματικό χρόνο και μεταλλάσσονται μέσα από την ευαισθησία και την αλληλεπίδραση των δύο μουσικών. https://soundcloud.com/fisnz/rob-thorne-fis-ctm-live-teaser#t=0:00 http://subtextrecordings.net/SUB018-FIS-From-Patterns-to-Details http://www.factmag.com/2016/09/20/fis-from-patterns-to-details-subtext/ http://www.robthorne.co.nz/
Russell Haswell
Ο Ράσελ Χάσουελ είναι μια εμβληματική φιγούρα του noise, με επιρροές, μεταξύ άλλων, από την ηλεκτρονική σύνθεση και την techno. Εξαιρετικά ανοιχτόμυαλος μουσικός, που χειρίζεται τις ιδέες του με ευφυΐα, και γνωστός για τα αυτοσχεδιαστικά σετ του, πρόσφατα πειραματίστηκε με την εισαγωγή beats μέσω λογισμικού στη δουλειά του. Οι ευφάνταστες, ακραία ρυθμικές συνθέσεις του είναι ζωηρές, αλλά και αιχμηρές, με τη διαρκή αίσθηση πως όλα μπορούν να ξεφύγουν και να διαλυθούν. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός του υπάρχουν η τριβή, η ανατροπή και το απρόβλεπτο. http://haswellstudio.com/ https://www.youtube.com/watch?v=cmk0-rl9uNM http://thequietus.com/articles/14739-russell-haswell-interview
Louis Henderson
“Cinema can be music; it is reanimative, it brings life”.
O Λούις Χέντερσον είναι κινηματογραφιστής και ερευνητής που εστιάζει σε μια αρχαιολογική προσέγγιση του σινεμά, θέτοντας ως προβληματισμό το ζήτημα του ανιμιστικού υλισμού. Απώτερος στόχος του είναι να φέρει στο φως στιγμές αντίστασης στον κοινωνικό έλεγχο και να ενθαρρύνει αντίστοιχες νέες. Παράλληλα, συνδέει τον ανιμισμό στον κινηματογράφο με τις τεχνολογικές εξελίξεις, σε μια προσπάθεια ανάδειξης συλλογικών τρόπων ύπαρξης που θα μπορούσαν να πετύχουν μια αποαποικοιοποίηση του σινεμά (όπως η σύνδεση μεταξύ της νεοαποικιακής εξόρυξης χρυσού και του data mining, η ανάδειξη του προβλήματος της αποικιοποίησης του εικονικού χώρου του Cloud, η παρουσίαση της ιδέας του ότι η ενότητα είναι υποβρύχια). Στο ντοκιμαντέρ του, All That Is Solid, που θα προβληθεί στο Borderline, θίγει το ζήτημα των ηλεκτρονικών αποβλήτων στην Γκάνα. Η αναζήτηση πολύτιμων μετάλλων σε αυτό το περιβάλλον («ένα είδος ανεστραμμένης νεοαποικιακής εξόρυξης») συνδέεται με ανιμιστικές αντιλήψεις και το φιλμ αποκτά κοινωνιολογικές και πολιτικές προεκτάσεις. Ο Χέντερσον έχει οικογενειακές καταβολές στην Γκάνα και προέβη σε επιτόπια έρευνα. Πέρα από την προβολή της ταινίας, θα μιλήσει και ο ίδιος για αυτήν, το οποίο κάνει με γλαφυρό τρόπο. https://vimeo.com/louishenderson https://vimeo.com/102666180
International Nothing
Οι International Nothing είναι το ντούο των κλαρινετιστών Michael Thieke και Kai Fagaschinski. Έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα άλμπουμ, με ό,τι μπορεί να μοιάζει με αυτοσχεδιαστική μουσική, ενώ στην ουσία είναι πολύ μελετημένες συνθέσεις. Η μεταξύ τους επικοινωνία είναι τόσο καλή και η δουλειά τους τόσο λεπτεπίλεπτη, που το ένα όργανο ακούγεται σαν να μπλέκεται αρμονικά με το άλλο. Το αποτέλεσμα χαρακτηρίζεται από ζεστούς τόνους, ησυχία, καθώς και από ένα συχνά ψυχοακουστικό αποτέλεσμα, το οποίο και επιδιώκουν. http://nichts.klingt.org/
Jan Jelinek & Masayoshi Fujita
O Γερμανός Γιαν Γέλινεκ δραστηριοποιείται στην ηλεκτρονική μουσική εδώ και χρόνια και έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια αναγνωρίσιμη αισθητική που περιστρέφεται γύρω από την απλότητα, την κυκλική κίνηση και ένα ιδιαίτερα περιορισμένο ενδιαφέρον για τη μελωδία. Η μεταβολισμένη τζαζ, η ειρωνεία και τα ραδιοφωνικά έργα αποτελούν επίσης στοιχεία της δουλειάς του. Ο Ιάπωνας Μασαγιόσι Φουζίτα είναι βιμπραφωνίστας που ζει πλέον στο Βερολίνο. Οι αρχικές μουσικές σπουδές του ήταν στα τύμπανα. Κατόπιν πέρασε στο βιμπράφωνο και δημιούργησε τις προσωπικές του συνθέσεις, με τζαζ και ηλεκτρονικές επιρροές. Πλέον έχει αναπτύξει μια τεχνική όπου προετοιμάζει το όργανό του με κρουστά και άλλα αντικείμενα. Στη συνεργασία τους, που ήδη μετρά δύο άλμπουμ και μια σειρά αυτοσχεδιαστικών συναυλιών, ο Γέλινεκ δημιουργεί διαστρωματώσεις από λούπες ηλεκτρονικών χαρακτηριστικών και μαζί φτιάχνουν ένα ήπιων τόνων και ενδιαφέρουσας υφής ambience, με κομμάτια σχεδόν ρομαντικής αίσθησης που κυλάνε αβίαστα. Έμπνευση για την τελευταία τους κυκλοφορία, με τίτλο Schaum, αποτέλεσαν οι Τροπικοί και ο εξωτισμός. http://www.faitiche.de/index.php?article_id=63 http://masayoshifujita.com/ http://faitiche.de/
Felix Kubin
Η ηλεκτρονική μουσική του Φέλιξ Κούμπιν χωρίζεται –σε αδρές γραμμές– στην ποπ και την πειραματική της πλευρά. Παρ’ όλα αυτά, χάρη στην ιδοσυγκρασιακή περσόνα του, πολύ συχνά αναμειγνύει στοιχεία από τις δύο αυτές πλευρές. Επιπλέον, τη δεκαετία του ’90 συνδιοργάνωσε μια σειρά αντισυμβατικών καλλιτεχνικών παρεμβάσεων πολιτικού χαρακτήρα. Έχει εμφανιστεί σε φεστιβάλ new wave, αλλά και σε πανεπιστήμια για διαλέξεις. Κεντρική θέση στη δουλειά του έχουν τα ραδιοφωνικά έργα, ενώ η ειρωνεία, η παιγνιώδης διάθεση και ο πειραματισμός είναι δύσκολο να διαφύγουν της προσοχής όποιου εκτεθεί στη μουσική του. http://www.felixkubin.com/ https://vimeo.com/felixkubin https://www.youtube.com/watch?v=Z2G8zc5NPxw
Brandon LaBelle
O Μπράντον Λαμπέλ είναι θεωρητικός του ήχου και sound artist. Βασικό ερευνητικό ενδιαφέρον του είναι η αναζήτηση του ρόλου του ήχου στην κοινωνική ζωή. Τον απασχολούν επίσης ο ρόλος του θορύβου και η αντίληψή μας γι’ αυτόν, η ποιητική και η πολιτική της φωνής, καθώς και η χωρικότητα του ήχου. Μέσα από ποικίλες δράσεις φωτίζει το ασυνήθιστο, δουλεύοντας συχνά με τρόπο ανοιχτό στο κοινό. Στο Borderline θα παρουσιάσει μια ομιλία, με συνοδεία βίντεο, πάνω στην έννοια του ηχητικού φορέα, προϊόν επίσης επιτόπιας έρευνας και συνεργασίας με εγχώριους χορευτές. Θα προσεγγίσει ερωτήματα, όπως το αν μπορεί η ακρόαση να προσφέρει ένα μέσο για κατοίκηση της πόλης, καθώς και για τη δημιουργία εναλλακτικών μορφών αλληλεπίδρασης που να υποστηρίζουν το βίωμα ενός κοινού κόσμου. http://www.brandonlabelle.net/
Nidia Minaj
H 20χρονη Νίντια Μινάζ αναδείχθηκε πρόσφατα μέσα από την ακμάζουσα χορευτική σκηνή της περιφέρειας της Λισσαβόνας, που ανθρωπολογικά, κοινωνιολογικά και μουσικά μοιάζει με μια αυθεντική κίνηση ανθρώπων σε ανάπτυξη και η οποία έχει ενσωματώσει σε μεγάλο βαθμό επιρροές από τον πολιτισμό αφρικανικών χωρών, πρώην αποικιών της Πορτογαλίας (Αγκόλα, Άγιος Θωμάς). O δίσκος της, Danger, χαρακτηρίζεται από τη σπιρτάδα που αναδίδουν τα μεστά, ζωηρά κομμάτια της, με εμφανείς τις αφρικανικές επιρροές και τον αιχμηρό χαρακτήρα που εμφυσά σε αυτές. Στο dj-set της θα παρουσιάσει κυρίως δικά της κομμάτια. https://soundcloud.com/nidia-minaj https://principediscos.bandcamp.com/album/danger https://www.youtube.com/watch?v=uS5INLjnGvg https://www.residentadvisor.net/features/2021
Ndagga Rhythm Force [feat. Mark Ernestus]
Ο Μαρκ Ερνέστους είναι από τους πρωτοπόρους δημιουργούς της dub techno, ενός αφαιρετικού χορευτικού ιδιώματος που έγινε σημείο αναφοράς, καθώς και της ευρηματικής ερμηνείας και μετάλλαξης της ρέγκε. Η ανοιχτόμυαλη προσέγγισή του και οι προσεγμένες, εκλεκτικές παραγωγές του σχετίζονται πλέον με ένα μουσικό εύρος που αγκαλιάζει με σεβασμό και την αφρικανική μουσική. Η έρευνά του γύρω από τα χορευτικά ιδιώματα Sabar και Mbalax της Σενεγάλης τον οδήγησε σε συνεργασίες με τοπικούς μουσικούς. Η αλληλεπίδρασή τους βαθαίνει και πλέον αποκτά πιο ηλεκτρονική μορφή, σε αρμονία πάντα με τα τοπικά χαρακτηριστικά της. Η έμφαση δίνεται στα κρουστά, στο μπάσο της παραγωγής και στα σχεδόν spiritual φωνητικά της Mbene Seck. O ήχος είναι φρέσκος, ζωηρός και εμπνευσμένος, με δώδεκα άτομα στις ηχογραφήσεις και οχτώ στις ζωντανές εμφανίσεις. Ένα εκρηκτικό, σχεδόν «ωμό», επαναλαμβανόμενο, ρυθμικά σύνθετο αποτέλεσμα, με τη συμμετοχή της χορεύτριας Fatou Wore Mboup, του ντράμερ Bada Seck και του κιθαρίστα Assane “Ndoye” Cisse (οι δύο τελευταίοι είναι συνεργάτες επί 30 χρόνια του Baaba Maal), αλλά και νέων μουσικών της σκηνής του Ντακάρ. http://ndagga.com/ http://youtu.be/HPOYm1oz4l8 http://youtu.be/ltZ8uVBlQcI http://www.electronicbeats.net/max-dax-talks-with-mark-ernestus/
Charlemagne Palestine
O Σαρλεμάν Παλεστάιν είναι ένας sui generis μινιμαλιστής μουσικός. Από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 έχει ασχοληθεί, μεταξύ άλλων, με το carillon, τα ηλεκτρονικά drones και το πιάνο. Βασικές του επιρροές είναι μια προσωπική του εκδοχή ανιμισμού μαζί με την αρχαία εβραϊκή μουσική. Χαρακτηριστικά του είναι, επίσης, το χιούμορ, οι μακράς ηχηρότητας συνθέσεις και μια αντίληψη ρομαντισμού που συγκρούεται με τις κυρίαρχες τάσεις του μινιμαλισμού. Περίφημο παράδειγμα του τελευταίου είναι το πιανιστικό “Strumming Music”, με τα επίμονα χτυπήματα και τις αρμονικές που προκαλούνται από το παίξιμό του. Πριν από κάθε περφόρμανς, ο Παλεστάιν μπαίνει σε trance με αντίληψη που υπερβαίνει εκείνη των θρησκευτικών πλαισίων. https://www.subrosa.net/en/catalogue/unclassical/charlemagne-palestine-strumming.html https://www.youtube.com/watch?v=NQGKzmXiOd4
Andrew Pekler
Η μουσική του Άντριου Πέκλερ διαθέτει μια απλότητα που σε πρώτη ακρόαση ξεγελάει. Έχει κατά καιρούς δώσει έμφαση σε μια σύγχρονη προσέγγιση της library music, στην ambient και στην αισθητική των πρώιμων ηλεκτρονικών ραδιοφωνικών πειραματισμών. Έχει, επίσης, αναπτύξει ένα ενδιαφέρον για τα εικαστικά, ενώ διετέλεσε μουσικός διευθυντής του δεύτερου άλμπουμ της Ursula Bogner και παρουσίασε την παιγνιώδη, χιουμοριστική και στοχαστική εγκατάσταση Τhe Prepaid Piano. Το πρότζεκτ που θα παρουσιάσει στο Borderline, με τίτλο Tristes Tropiques, εμπνέεται από το βιβλίο Θλιβεροί Τροπικοί του Claude-Lévi Strauss. Ερμηνεύει το βιβλίο δίνοντας την προσωπική του εκδοχή για τους Τροπικούς, η οποία κινείται μεταξύ του υποκειμενικού/φανταστικού και του πραγματικού, σεβόμενος πάντα τις τοπικές ιδιαιτερότητες. Δυσκολεύεται κανείς να διακρίνει τα όρια του αυθεντικού στο ηλεκτρονικό αυτό έργο και εκεί ακριβώς έγκειται η γοητεία του. Πρόκειται για μια μακράς διάρκειας οπτικοακουστική εγκατάσταση που επιχειρεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον εμβάπτισης. Το μουσικό σκέλος είναι αυτοσχεδιαστικό, ενώ ο θεατής είναι ελεύθερος να εισέρχεται και να εξέρχεται κατά βούληση, μια και δεν υπάρχει κάποια γραμμική ακολουθία. http://faitiche.de/index.php?article_id=67 https://soundcloud.com/pekler https://vimeo.com/andrewpekler
Akio Suzuki
Όσοι είχαν την τύχη να απολαύσουν την ξενάγηση ή μια περιήγηση στην oto-date, κατά το προπέρσινο Borderline ή μετά από εκείνο, θα νιώθουν ήδη εντός κλίματος, μια και η δυνατότητα του Άκιο Σουζούκι να εντοπίζει και να αναδεικνύει με λεπτότητα ποιητικά χαρακτηριστικά εκεί που δεν θα το φανταζόταν κανείς, εκεί που οι κάτοικοι της πόλης δεν θα το σκέφτονταν, αντικατοπτρίζει και τη μουσική του δουλειά. Η τελευταία χαρακτηρίζεται από τη σχέση χώρου και ήχου, από μια αίσθηση ανοιχτού πεδίου, ελευθερίας και παιχνιδιού. Το ελάχιστο αποτελεί έναυσμα, αλλά και επίκεντρο για τον Σουζούκι, ο οποίος μοιάζει να καταπιάνεται με κάτι σαν sound art του πρωταρχικού, γι’ αυτό και η πειραματική δουλειά του μπορεί να είναι τόσο προσιτή σε οποιονδήποτε. Αυτή τη φορά, θα δώσει μια ακουστική σόλο περφόρμανς μέσα σε έναν από τους θόλους του Αστεροσκοπείου Αθηνών. H δράση θα είναι για περιορισμένο αριθμό θεατών. http://www.akiosuzuki.com/web/index-en.html https://vimeo.com/52951842
Tapes
O Jackson Bailey «πειράζει» τη ρέγκε παράδοση, με δημιουργίες στο παιγνιώδες digital laptop reggae πλαίσιο της εταιρίας Jahtari. Φιλτράρει στοιχεία από ηχογραφήσεις library music, dub, και όχι μόνο, παίζοντας βασικά με κασετόφωνα, κάτι που καθιστά την αισθητική του άμεση και τραχιά. Η ποικιλία, η ευρηματικότητα, η ηλεκτρονική άποψη και η σπιρτάδα του έχουν πάρει εσχάτως τη μορφή μιας δουλειάς που τροφοδοτείται από ήχους από τάμπλα ως πρώτη ύλη και έμπνευση για τους dub πειραματισμούς του. https://soundcloud.com/tapes http://www.ursss.com/2016/06/tapes/
Turbo Teeth
Dysfunctional dance trance! O Γιώργος Αξιώτης παίζει εδώ και χρόνια μουσική, είτε σόλο είτε σε διάφορα σχήματα που αγκαλιάζουν από την παιγνιώδη dub μέχρι τον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό, και αποτελεί δραστήριο μέλος της σύγχρονης καλλιτεχνικής κίνησης της πόλης. Turbo Teeth είναι ένα ατομικό του πρότζεκτ, που εκκινεί από post-industrial ύφος, δομημένο προσεκτικά σε πολλαπλές διαστρωματώσεις, για να εξελιχθεί σε έναν ήχο σχετικά πιο πολύχρωμο και μόνιμα ανήσυχο ως προς την εξερεύνηση των δυνατοτήτων του ρυθμού. https://soundcloud.com/turbo-teeth
Davide Tidoni
Η δράση του sound artist Ντάβιντε Τιντόνι εκτείνεται σε διάφορους τομείς, αγκαλιάζοντας τόσο τα συνθήματα ενός ποδοσφαιρικού αγώνα όσο και την παιγνιώδη, εξερευνητική της πόλης περφόρμανς A Balloon For Linz. Ενδιαφέρεται για την αρχιτεκτονική, την ατμόσφαιρα της πόλης, την καθημερινότητα και το κοινό βίωμα. Η λογική της παρέμβασης πηγαίνει χέρι-χέρι με την έρευνα, ενώ το χιούμορ και ο αυθορμητισμός με την ανησυχία για την ουσία και τις προεκτάσεις των ακουστικών φαινομένων. Ο ίδιος δεν προσεγγίζει τα τελευταία με επιστημονικά κριτήρια, αλλά με γνώμονα το πώς μπορούν οι ασκήσεις και οι παραστάσεις του, που σχετίζονται με αυτά, να αναδείξουν προβληματισμούς υπαρξιακού χαρακτήρα. Σε αυτά τα πλαίσια, στο Borderline θα παρουσιάσει δύο ξεχωριστές δράσεις: το Soundstorming, ένα περιπατητικό εργαστήριο ερευνητικού χαρακτήρα, και ορισμένες παραστάσεις του σε σημεία της πόλης. Αυτές οι παραστάσεις/δράσεις λειτουργούν ως αλληγορίες, οι οποίες εικονογραφούν ζητήματα που αφορούν τη σωματική επαφή, την απώλεια και τη συνειδητοποίηση των προσωπικών περιορισμών που έχει κανείς. Το μικρόφωνο και το ηχείο λογίζονται σαν να ήταν ανθρώπινα σώματα τα οποία εκτίθενται σε τυχαίες καταστάσεις. http://www.davidetidoni.name/
Valerio Tricoli
O Βαλέριο Τρικόλι είναι συνθέτης ηλεκτροακουστικής μουσικής, ενώ έχει κάνει και σπουδές φιλοσοφίας. Έχει συνεργαστεί με χορογράφους, multimedia καλλιτέχνες και διάφορους μουσικούς. Οι δουλειές του έχουν ένα βαθιά προσωπικό χαρακτήρα, με καλοδουλεμένες δυναμικές και εντάσεις. Άλλο του ενδιαφέρον είναι o αποκρυφισμός, όχι τόσο ως θρησκευτική κατάσταση, αλλά περισσότερο ως προς τι φανερώνει για τον εσωτερικό κόσμο των ανθρώπων. Ο τελευταίος του δίσκος, Clonic Earth, είναι επηρεασμένος από τη σκέψη των προσωκρατικών φιλοσόφων. Παράλληλα, δίνει έντονες, σύντομες και μεστές αυτοσχεδιαστικές περφόρμανς. Στο Borderline θα πραγματοποιήσει ένα εργαστήριο με μη-μουσικούς από την πόλη, με τους οποίους θα δημιουργήσει μια σύνθεση βασισμένη σε ιδέες του, την οποία θα παρουσιάσουν ζωντανά από κοινού. https://valeriotricoli.bandcamp.com/ http://www.ursss.com/artist/valerio-tricoli/
Φωτογραφία θέματος: Ndagga Rhythm Force [feat. Mark Ernestus]
Ταυτότητα Εκδήλωσης
Ημερομηνία:
Από:19/04/2017Εως:23/04/2017
Τοποθεσία:
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Συγγρού 107, Αθήνα | Και άλλοι χώροι εκτός Στέγης (δείτε το πρόγραμμα)
