Από τον Μπάμπη Βασιλειάδη
Δεν μου έκανε καθόλου έκπληξη που το Fuzz, Σάββατο βράδυ, ήταν γεμάτο κόσμο. Όταν το συγκρότημα είναι οι Calexico, από τα πλέον αγαπημένα και αναγνωρίσιμα συγκροτήματα στην χώρα μας, δεν μπορούσε να συμβεί και διαφορετικά. Είχαμε καιρό να τους δούμε στα μέρη μας όπως είχαμε καιρό να ακούσουμε καινούριο studio album τους. Μετά το “Carried to Dust” του 2008 και τα δύο απανωτά soundtracks που συνέθεσαν (“Circo” και “The Guard”), κυκλοφόρησαν φέτος το “Algiers”. Με την εμφάνιση τους στην Αθήνα, έκλειναν την περιοδεία για την προώθηση του και η αλήθεια είναι ότι επιλογή τους αυτή πρέπει να τους αποζημίωσε όπως φαντάζομαι αποζημιώθηκε όλος ο κόσμος που βρέθηκε στο club και τους απόλαυσε για περίπου ένα δίωρο.
Η έναρξη του live βρήκε τους Αμερικανούς Blind Pilot στην σκηνή, ακριβώς στις εννέα. Επιλογή των Calexico για να τους ανοίγουν στην περιοδεία, παρουσίασαν κομμάτια κυρίως από τον περσινό album τους με τίτλο “We Are The Tide”. Ένα στυλ indie-folk χωρίς κάτι το ιδιαίτερο που να σου κεντρίζει το ενδιαφέρον και να σε κάνει να θες να τους παρακολουθήσεις. Το τετραμελές σχήμα φαινόταν αρκετά μαγκωμένο και άνευρο, χωρίς πάθος, τα κομμάτια τους δεν είχαν κάτι το ξεχωριστό και ήταν κουραστικό στο τέλος σχεδόν κάθε κομματιού να θέλουν να εκφράσουν τις ευχαριστίες τους στους Calexico γιατί τους αφήνουν να παίξουν στα δικά τους όργανα, γιατί με την περιοδεία τους δόθηκε η ευκαιρία να παίξουν σε τόσο κόσμο και άλλα τέτοια. Θεωρώ επίσης λάθος το πώς είχαν τοποθετηθεί πάνω στην σκηνή. Βλέπετε, ήταν «αναγκασμένοι» να παίξουν στο στήσιμο των Calexico κάτι που δεν λειτούργησε για αυτούς τουλάχιστον αισθητικά. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν ελληνικά αγγλόφωνα σχήματα που θα μπορούσαν να σταθούν πολύ καλύτερα ως εναρκτήριο συγκρότημα.
Οι Calexico θα ξέρουν καλύτερα όμως… Το δίδυμο Burns – Convertino ανέβηκε στην σκηνή καταχειροκροτούμενο, ακολουθούμενοι από τους πέντε λοιπούς μουσικούς που τους πλαισιώνουν και είναι επιφορτισμένοι να παίζουν τρομπέτες, ηλεκτρικές κιθάρες, ακουστικές, πλήκτρα, βιμπράφωνο, κοντραμπάσο, ηλεκτρικό μπάσο, και κρουστά. Μια πολυεθνική ομάδα αφού τα μέλη της απαρτίζονται από την Ισπανία, το Μεξικό, την Γερμανία, την Ολλανδία και φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Burns μας «καλησπέρισε» και ξεκίνησε το set με το “Epic”, το εισαγωγικό κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου. «Across The Wire» και «Splitter» στην συνέχεια. Γεμάτοι κέφι, όρεξη και με παιχνιδιάρικη διάθεση μεταξύ τους, προσπαθούσαν να μεταδώσουν την ενέργεια τους στο κοινό που στεκόταν λίγο μουδιασμένο στην αρχή, με τον Burns να εκφράζει την απορία του για το πόσο ήσυχοι ήταν και ξέροντας πόσο ενθουσιώδες συνήθως είναι το ελληνικό κοινό χαριτολογούσε για το αν είχε έρθει στην σωστή πόλη! Μάλλον το support είχε μεταφέρει την κρυάδα του στον κόσμο… Ευχάριστη ήταν στην συνέχεια η διασκευή που έκαναν στο δικό τους πολύ γνωστό «Stray», αρκετά πιο jazzy και cool. Ο κόσμος άρχισε να δείχνει τις «άγριες» διαθέσεις του μόλις οι Calexico ξεκίνησαν να παίζουν το «Minas de Cobre» από το album «The Black Light».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι λατινοαμερικάνικοι ήχοι συνεχίστηκαν με το «Inspiracion» και τον τρομπετίστα Jacob Valenzuela να αναλαμβάνει και να το τραγουδήσει. Η διάθεση του κόσμου ήταν πια στα ύψη με χορούς και ζητωκραυγές κατά την διάρκεια των κομματιών, αλλά και τους ίδιους τους μουσικούς να ζητάνε συνεχώς το χειροκρότημα κάθε φορά που κάποιος συνάδελφος τους είχε την στιγμή του με ένα σόλο. Η επιλογή του «Alone Again Or» των Love ήταν το αποκορύφωμα της βραδιάς και το «Puerto» το τελευταίο κομμάτι που έκλεισε το set, πριν βεβαίως τα δύο encore που ακολούθησαν. Αφού ξαναβγήκαν στην σκηνή, παρέα με τους Blind Pilot, ευχαρίστησαν τον κόσμο και μαζί τραγούδησαν το «Look At Miss Ohio» του Gillan Welch, κομμάτι που έχουν διασκευάσει οι Blind Pilot και βρίσκεται στο EP « iTunes-Sessions ». Στην συνέχεια, ο Burns αποκάλυψε οτι ο μπασίστας του group είχε τα γενέθλια του και ζήτησε από τον κόσμο να του τραγουδήσει το «Χρόνια Πολλά», πράγμα που συνέβη και αρκετά συντονισμένα τολμώ να πω! Μπαλόνια έκαναν την εμφάνιση τους με τους μουσικούς και των δύο συγκροτημάτων να τα πετόυν και να παίζουν με το κόσμο που ήταν στις μπροστινές σειρές και το Burns να κάνει την κιθάρα του μπαστούνι του baseball και να προσπαθεί να τα αποκρούσει. Η μουσική όμως δεν είχε τελειώσει.
Ακολούθησε άλλη μια διασκευή, με τα μέλη και των δύο συγκροτημάτων να μοιράζονται τα μικρόφωνα για να τραγουδήσουν το «For Your Love» των Yardbirds.Το κλείσιμο του πρώτου encore ήρθε με το « Guero Canelo» όπου έγινε και η παρουσίαση των μουσικών που απαρτίζουν τους Calexico. Ευχαριστίες και χειροκροτήματα, αποχώρηση από την σκηνή και επανεμφάνιση μετά από λίγα λεπτά κάτω απο τις επευφημίες του κόσμου για να κλείσουν αυτή την όμορφη συναυλία με το μελαγχολικό «The Vanishing Mind», τελευταίο κομμάτι του «Algiers». Είναι λίγα τα συγκροτήματα που καταφέρνουν να συνδεθούν με το κόσμο τόσο καλά και να το κάνουν να συμμετέχει στο όλο show με τον τρόπο που το κάνουν οι Calexico. Δημιουργούν την αίσθηση ότι πάνω στην σκηνή ανεβαίνουν κάποιοι φίλοι και γνωστοί σου χωρίς όμως να χάνουν τον επαγγελματισμό τους ή νοιώθεις ότι όλο αυτό είναι ένα δήθεν…Ίσως για αυτό τα λόγια του Burns στο τέλος ότι μας σκέφτονται συνεχώς και ότι το επόμενο live τους στην χώρα μας θα είναι σύντομα, με όση δόση υπερβολής και αν έχουν, τελικά να γίνονται πιστευτά…
Φωτογραφίες: Νίκος Κατσαρός
Playlist :
– Epic
– Across The Wire
– Splitter
– Stray
– Dead Moon
– Para
– Minas De Cobre
– Inspiracion
– Maybe On Monday
– Roka
– Fortune Teller
– Victor Jara’s Hands
– Sinner In The Sea
– Corona
– Close Behind
– Alone Again Or
– Puerto
– Look At Miss Ohio
– For Your Love
– Guero Canelo