Carrie Ryan – Σκοτεινά Κι έρημα Μέρη (Πλατύπους Εκδοτική)

Το πολυαναμενόμενο τρίτο και τελευταίο μέρος της τριλογίας, “Το Δάσος Με Τα Χέρια Και Τα Δόντια“, που ακούει στον τίτλο, “Σκοτεινά Κι Έρημα Μέρη“,…

… βρίσκεται πλέον στα χέρια των fans της Carrie Ryan που, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύει πως, όταν ένας δημιουργός έχει ταλέντο, μπορεί κι εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου, είναι σε θέση, να προσφέρει στους αναγνώστες του αυτό, το κάτι παραπάνω, και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον και την αγωνία του, από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Της Γιώτας Παπαδημακοπούλου

Και μπορεί η αναμονή να ήταν μεγάλη και να διήρκεσε έναν ολόκληρο χρόνο όμως, άξιζε τον κόπο αφού, η σειρά ολοκληρώνεται με απόλυτα ικανοποιητικό τρόπο, ταξιδεύοντάς μας ξανά, στον κόσμο των Ακαθαγίαστων και των ανθρώπων εκείνων που, έχουν καταφέρει να αποφύγουν να μολυνθούν, παλεύοντας με νύχια και με δόντια προκειμένου να επιβιώσουν.

Η ιστορία μας εξελίσσεται ανάμεσα στην Σκοτεινή Πόλη και τους Κακότοπους, ένα από τα λίγα μέρη στον πλανήτη που μετά την Επιστροφή, καταφέρνουν να προφυλαχθούν από τη μεγάλη μόλυνση που έμελλε να αλλάξει το μέλλον του κόσμου. Εκεί, ζει και η Άννα, προστατευόμενη τουΙλάιας και αδερφή της Γκάμπρι που γνωρίσαμε στο δεύτερο βιβλίο της σειράς, “Κύματα Νεκρών”. Η Άννα, παλεύει κάθε μέρα προκειμένου να μείνει ζωντανή, έχοντας να αντιμετωπίσει, τουςΑκαθαγίαστους από τη μία, τις ακραίες δυσκολίες της καθημερινής διαβίωσης από την άλλη. Το πρόσωπό της, που έχει σημαδευτεί από ένα ατύχημα στο παρελθόν, την βοηθάει σε έναν βαθμό να μένει μακριά από μπελάδες ενώ, η ίδια έχει δημιουργήσει γύρω της ένα πλαίσιο άμυνας, κρατώντας μακριά της τους ανθρώπους. Έχει μάθει να είναι αγωνίστρια και κάθε μέρα, προσμένει την επιστροφή του Ιλάιας που όσο ο καιρός περνά, φαντάζει όλο και πιο αμφίβολη. Μέχρι τη στιγμή που στη γέφυρα που χωρίζει τα σύνορα, θα δει ένα πρόσωπο που θα της θυμίσει το δικό της, το πρόσωπο της χαμένης αδερφής της και όλα, θα αλλάξουν.

Η Άννα θα συναντήσει ξανά την αδερφή της και οι τύψεις από την εγκατάλειψή της τόσα χρόνια πριν, στο Δάσος με τα Χέρια και τα Δόντια, θα επιστρέψουν πιο δυνατές από ποτέ. Από την άλλη, ξυπνάει μέσα της ένα αίσθημα ζήλιας, για όλα εκείνα που η αδερφή της κατάφερε τελικά να αποκτήσει μακριά της όπως, η μητρική αγκαλιά ή ακόμα χειρότερα, η λήθη ενός τρομακτικού παρελθόντος, με το οποίο η ίδια, καταδικάστηκε να ζει κάθε μέρα της ζωής της. Παράλληλα, ο άντρας που τόσα χρόνια νόμιζε ότι αγαπούσε, είναι ερωτευμένος με την αδερφή της κι εκείνη, πιο μόνη από ποτέ. Μέχρι την στιγμή τουλάχιστον που ο Κάτσερ, μπαίνει για τα καλά στη ζωή της κάνοντάς της για πρώτη φορά να αναρωτηθεί ποια επιλογή είναι η καλύτερη. Είναι προτιμότερο να παραδοθείς στον θάνατο ή, υπάρχουν πράγματα για τα οποία αξίζει να παλεύεις για να ζήσεις, ακόμα και σε έναν κόσμο που έχει παραδοθεί στο ανθρώπινο αίμα και την οδύνη; Μπορεί να υπάρξει φως εκεί που το σκοτάδι μοιάζει να έχει κατακλύσει τα πάντα;

Κι αν αναρωτιόμασταν τι περισσότερο θα μπορούσε να μας προσφέρει η Ryan σε έναν κόσμο που σταδιακά καταρρέει, η απάντηση, έρχεται μέσα από το βιβλίο αυτό. Γιατί αυτή τη φορά, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας της, δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τους Ακαθαγίαστους και τη δίψα τους για ανθρώπινη σάρκα κι αίμα αλλά, ακόμα πιο αιμοβόρα και σκληρά πλάσματα. Γιατί ο άνθρωπος αγαπητοί αναγνώστες, μπορεί να γίνει το πιο σκληρό και αδυσώπητο πλάσμα στον πλανήτη. Όταν η βία και ο θάνατος έχουν τον πρωταρχικό ρόλο στην καθημερινότητά μας, πόσο ανεπηρέαστοι μπορούμε να μείνουμε μπροστά του; Οι τέσσερις φίλοι μας, θα βρεθούν αντιμέτωποι με τους Στρατονόμους, που ο αέρας εξουσίας τους έχει μετατρέψει σε σκοτεινά πλάσματα που μοναδικό στόχο έχουν, να επιβιώσουν οι ίδιοι, αδιαφορώντας για την ανθρώπινη ζωή και το μέλλον του κόσμου, που οδεύει όλο και πιο κοντά στο τέλος του. Γιατί οι Στρατονόμοι, δεν ενδιαφέρονται για κανέναν άλλον, παρά για τους ομοίους τους και δεν διστάζουν, ακόμα και προς χάριν της επιβίωσης και της ψυχαγώγησής του, να εκβιάσουν, τα σκοτώσουν, ακόμα και να θυσιάσουν άλλα ανθρώπινα όντα.

Στο τελευταίο μέρος της τριλογίας, η Ryan, μοιράζει την ιστορία της σε δύο επίπεδα. Το ένα, έχει να κάνει με τη δράση, με την προσπάθεια των ηρώων της να επιβιώσουν, να παλέψουν ενάντια στις αντίξοες συνθήκες και τον χρόνο που μοιάζει να τους πιέζει ασφυκτικά. Οι επιλογές τους περιορισμένες και εκείνοι, πρέπει να κάνουν τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να ξεφύγουν από τη μοίρα τους και να χαράξουν μια νέα πορεία που ίσως, τους επιτρέψει να ζήσουν, να χτίσουν ένα νέο, δικό τους κόσμο από την αρχή. Το άλλο, έχει να κάνει με την προσωπική, εσωτερική τους πάλη, κάτι που ισχύει σε ακόμα μεγαλύτερη βαθμό για τον Κάτσερ και την Άννα. Είναι εκείνοι που πρέπει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, να παλέψουν με τους προσωπικούς τους δαίμονες, με τις φοβίες και τα άγχη τους και να αποφασίσουν, αν αξίζει να ρισκάρουν προκειμένου να ζήσουν, έστω κι αν αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά, θα αγωνίζονται για την επόμενη μέρα. Και ηΆννα, θα πρέπει να ξεπεράσει όχι μόνο τον εαυτό της αλλά, να συμβιβαστεί με το παρελθόν, να μάθει να πορεύεται με αυτό, προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα μέλλον, πλημμυρισμένο από αγάπη κι αισιοδοξία ότι όλα, μπορούν να πάνε καλύτερα.

Μια ιστορία φαντασίας, ένα δυστοπικό μυθιστόρημα που μέσα του, ίσως και να κρύβει μεγαλύτερες αλήθειες από αυτές που μπορούμε να αντιληφθούμε με μια πρώτη ματιά. Μια ιστορία που στο σύνολό της, δεν έχει μοναδικό σκοπό να μας ταξιδέψει στο σύμπαν που δημιούργησε η συγγραφέας αλλά, να μας κάνει να κοιτάξουμε καλύτερα τους εαυτούς μας και που αυτοί οδηγούνται από τις αποφάσεις του σήμερα, από τις πράξεις ενός παρόντος που μας κατευθύνουν σε ένα μέλλον που η επιστροφή, θα είναι πολύ δύσκολη. Μα πάνω απ’ όλα, είναι μια ιστορία που μέσα από τον τρόμο, γεννά την ελπίδα και την αγάπη, είναι ουσιαστικά, ένας ύμνος σε αυτά τα δύο συναισθήματα που αν βρούμε τη δύναμη, το κουράγιο και το θάρρος, μπορούν να υπερνικήσουν τα πάντα. Τρία βιβλία, διαφορετικοί πρωταγωνιστές, μια ιστορία τα κομμάτια της οποίας με μαγευτικό τρόπο ενώνονται, για να μας ταξιδέψουν μέσα από την αυτογνωσία σε ένα μέλλον, που μπορεί να μην είναι όλα ρόδινα όμως, μπορούμε με χαμόγελο, αισιοδοξία και θέληση, να αντικρίσουμε ένα αύριο για το οποίο, αξίζει να παλέψουμε, αξίζει να γίνουμε καλύτεροι από αυτό που είμαστε.