Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γιάννης Κακλέας και πρωταγωνιστούν οι Νάντια Μπουλέ, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Αργύρης Πανταζάρας, Μίνως Θεοχάρης, Γιάννης Ποιμενίδης και η Δάφνη Λαμπρόγιαννη. Επίσης συμμετέχουν 14 ηθοποιοί – χορευτές και δωδεκαμελής ορχήστρα.
Το έργο
Πρόκειται για ένα πολυβραβευμένο και πολυπαιγμένο μιούζικαλ, μία πλούσια και φιλόδοξη παραγωγή. Η ιστορία διαδραματίζεται σε φυλακές του Σικάγο, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, αναφερόμενη σε γυναίκες που σκότωσαν συζύγους, συντρόφους ή εραστές. Η δημοσιογράφος της Chicago Tribune, Μαουρίν Ντάλας Γουότκινς, έγραψε, το 1926 ένα πόνημα βασισμένο στις πραγματικές ιστορίες δύο γυναικών, έγκλειστων στην ίδια φυλακή, οι οποίες το 1924 σκότωσαν τους εραστές τους. Αυτό το πόνημα αποτέλεσε και τη βάση του μιούζικαλ των Τζων Κάντερ, Φρεντ Εμπ και Μπόμπ Φοσι.
Μέσα από καρποφόρα συναισθηματική παλέτα, σκιαγραφείται μια κοινωνική νωπογραφία, με έντονους συμβολισμούς και δηκτικό ύφος, διανθισμένη με καλαίσθητη μουσικότητα. Σχολιάζεται η φαυλότητα, αλλά και η ελκυστικότητα του κόσμου του θεάματος, η παντοδυναμία των μέσων επικοινωνίας, η επίδρασή τους στο αδηφάγο κοινό και η ελλειμματική απόδοση δικαιοσύνης. Όλα αυτά εκφράζονται με τρόπο κυνικό και ρεαλιστικό, δείχνοντας την αγωνία του ανθρώπου για προβολή, αγάπη και δικαίωση. Η αδήριτη ανάγκη καταπιεσμένων, εγκληματιών, κατατρεγμένων και απατεώνων να ανήκουν κάπου, εκμεταλλευόμενοι την όποια σκηνοθετημένη δημοφιλία τους, είναι προκλητικά παρούσα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η εικόνα του «φαίνεσθαι», σε μια ταραγμένη πόλη και σκοτεινή εποχή, γίνεται το όχημα για βαθύτερες υπαρξιακές σκέψεις με καυστικό χιούμορ, σκληρότητα και λυρικό σαρκασμό. Το περιβάλλον ποτοαπαγόρευσης, όπου κυριαρχούν η βία, η διαφθορά και η εξουσία του χρήματος, πλαισιώνουν την αρένα ανάμεσα στην επαγγελματία χορεύτρια Velma Kelly και τη Roxie Hart, νοικοκυρά που ονειρεύεται να γίνει σταρ. Και οι δύο φοβούνται έναν επικείμενο απαγχονισμό για το έγκλημά τους, γι αυτό και προσπαθούν απελπισμένα να κερδίσουν την κοινή γνώμη, μήπως με τη δόξα από τη στήριξη των εφημερίδων, αθωωθούν.
Συντελεστές
Απόδοση κειμένου στα ελληνικά Γεράσιμος Ευαγγελάτος, λαμπερές χορογραφίες Chali Jennings, πολύμορφα σκηνικά Μανόλης Παντελιδάκης, ωραιότατα κοστούμια Γιώργος Σεγρεδάκης, επιμελημένος σχεδιασμός φωτισμού Στέλλα Κάλτσου και Artwork Κωνσταντίνος Γεωργαντάς. Τη διεύθυνση της ορχήστρας και τη μουσική διδασκαλία, επιμελήθηκε ο Αλέξιος Πρίφτης.
Σκηνοθεσία
Η σκηνοθετική κατασκευή στηρίχτηκε σε κλασικές φόρμες του μουσικού θεάτρου, χωρίς παγίδες καινοτομικού πειραματισμού. Οι νοηματικοί κώδικες δεν ενδυναμώθηκαν όσο χρειαζόταν, έτσι ώστε να αναδυθεί πλήρως η τραγικότητα της πλοκής. Υπήρξαν βέβαια κάποια σημεία που ήσαν δυνατά και κέντρισαν το ενδιαφέρον, με το θεατή να συμμετέχει στο τραγελαφικό δράμα.
Πάθος, χορός, διλήμματα, μουσική, ερωτικά αδιέξοδα, «συναδελφικά μαχαιρώματα» και φόνοι, συμπληρώνουν το παζλ, ενός παρακμιακού κοινωνικού καθεστώτος. Σε γενικές γραμμές, δόθηκε η ωμότητα και ο εκφυλισμός των media των αρχών του 20ου αιώνα, καθώς επίσης και οι αδικίες του δικονομικού συστήματος της εποχής.
Ερμηνείες
Το σύνολο της απόδοσης σε υποκριτικό επίπεδο εκτιμάται ως άξιο λόγου, καθώς ο καθένας εργάστηκε με συνέπεια και ζήλο. Η Μαρία Διακοπαναγιώτου, – Velma Kelly -, ξεχωρίζει με τη θαλερότητα του ταλέντου της και το υποκριτικό της εύρος. Επίσης ο Μίνως Θεοχάρης – Amos Hart -, που κέρδισε το χειροκρότημα του κοινού, είναι αφοπλιστικός. Η σκηνική του συμπεριφορά εισάγει άμεσα το θεατή στο δραματικό ιστό του θεατρικού σύμπαντος. Η Νάντια Μπουλέ, ως Roxie Hart και ο Αργύρης Πανταζάρας, ως δικηγόρος Billy Flynn είναι αξιοπρεπείς και ευθύβολοι στους ρόλους τους. Πολύ καλή η Mamma Morton της Δάφνης Λαμπρόγιαννη. Ο Γιάννης Ποιμενίδης σε ρόλο έκπληξη υποδύεται με περισσή ενέργεια το Fred.
Αξιολόγηση
«Chicago», ένα προσεγμένο και ικανοποιητικό μιούζικαλ, με καίρια μετάφραση, στρωτή σκηνοθεσία, γοητευτικές φωνές, ωραία κοστούμια, ζωηρές χορογραφίες, ενδεικτικά σκηνικά και μουσική που ενισχύουν τη λάμψη της παραγωγής.
Διαβάστε επίσης:
Μίνως Θεοχάρης: Το «Chicago» πάντα υπήρχε κάπου στο soundtrack της ζωή μου
Chicago, από τον Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Ολύμπια
Φωτογραφίες: ©Σταύρος Χαμπάκης
