Η Mαρία Πελεκάνου, ο Δημήτρης Αγαρτζίδης και η Δέσποινα Αναστάσογλου παρουσιάζουν στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων το έργο Childhood Reflections.
Ένα μουσικό έργο διάδρασης επί σκηνής. Ένας κατασκευασμένος κώδικας που μετατρέπει τα μαθηματικά σε μουσική, δίνοντας τη διάσταση του τυχαίου, αλληλοεπιδρά ζωντανά με μία μουσικό και έναν ηθοποιό στη σκηνή του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων.
Ακολουθώντας συναισθηματικούς συνειρμούς που πηγάζουν από παιδικά βιώματα, λένε ιστορίες, παίζουν μουσική, τραγουδούν, αυτοσχεδιάζουν, υπηρετούν πιστά την εύθραυστη και ασταθή φύση της μουσικής, δημιουργώντας ανθρώπινες σχέσεις, ζουν στο παρών, μοιράζονται τη χαρά της δημιουργίας με το κοινό και ατενίζουν τη νίκη του τυχαίου και του ημιτελούς. Μια μουσική παράσταση που αποκτά πολιτικό νόημα και συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο (real time).
“Εδώ και αιώνες ο δυτικός πολιτισμός πασχίζει να δει τον κόσμο. Όμως τον κόσμο δεν τον βλέπεις, τον ακούς, δεν τον διαβάζεις, τον ακούς. Τίποτα ουσιαστικό δε συμβαίνει, όπου ο ήχος να μην είναι παρών. Θόρυβοι παντού. Στο δρόμο, στη δουλειά, θόρυβοι των ανθρώπων, των πόλεων, των ζώων. Μια κοινωνία είναι οι θόρυβοί της, η τέχνη της, το γλέντι της, η μουσική της. Όταν ακούς τους ήχους μιας κοινωνίας αντιλαμβάνεσαι καλύτερα τι είναι αυτό που οδηγεί στην παραφροσύνη των ανθρώπων και των αριθμών και αναρωτιέσαι τι ελπίδες μπορεί ακόμα να υπάρχουν.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η μουσική ως ένα εργαλείο γνώσης, ως ένα μέσο με το οποίο μπορεί να αντιληφθεί κανείς τον κόσμο. Ένας καθρέφτης που δε λέει ψέματα, που δείχνει ατέλειες και λάθη, που οδηγεί στη χαμένη συλλογικότητα, δίνοντας προτεραιότητα στη δημιουργική διαδικασία και όχι σε ένα τελειωμένο γυαλιστερό προϊόν. Αυτό είναι το Childhood Reflections.”
Σκηνοθετική επιμέλεια: Elephas tiliensis (Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου)|μουσική σύνθεση και ερμηνεία: Μαρία Πελεκάνου |ηθοποιός: Αλέξανδρος Παπαϊωάννου |ηχητικός σχεδιασμός: Λευτέρης Ξενάκης | φωτογραφίες: Ιnnoir | βίντεο : Μπάμπης Μιχαλόπουλος | ηχοληψία: Σωτήρης Λάσκαρης
Δημήτρης Αγαρτζίδης
Γεννήθηκε στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Γιώργου Κιμούλη Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας και στο Εργαστήρι Φωνητικής Τέχνης του Σπύρου Σακκά. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Elephas tiliensis. Σκηνοθέτησε με την Δέσποινα Αναστάσογλου τις παραστάσεις: Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη, Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Persona του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και Αλεξάνδρεια, βασισμένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ, στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Έχει συνεργαστεί, στο Εθνικό και στο ελεύθερο θέατρο, με σκηνοθέτες όπως ο Λευτέρης Βογιατζής, η Άντζελα Μπρούσκου, ο Γιάννης Λεοντάρης, ο Σωτήρης Χατζάκης, η Ιώ Βουλγαράκη, η Νάντια Φώσκολου, η Έλλη Παπακωνσταντίνου, ο Αντώνης Καλογρίδης, ο Κοσμάς Φοντούκης, ο Γιώργος Κιμούλης, κ.α., σε έργα των Ευριπίδη, Σοφοκλή, Τσέχωφ, Σαίξπηρ, Πούσκιν, Καζαντζάκη, Τ. Ουίλιαμς, Μαριβό, Πετρουσέφσκαγια, Σιμελπφένιχ κ.α. Στον κινηματογράφο έπαιξε στην ταινία του Δημήτρη Αθανίτη Τρεις μέρες ευτυχίας και στην τηλεόραση στη σειρά Μίλα μου βρώμικα της Μυρτώς Κοντοβά. Διδάσκει υποκριτική και φωνητική- αναπνευστική αγωγή. Συμμετείχε στο videoart του John Akomfrah The Airport που παρουσιάστηκε στη Lisson gallery του Λονδίνου.
Δέσποινα Αναστάσογλου
Είναι φιλόλογος και σκηνοθέτης θεάτρου. Έχει σπουδάσει Ελληνική Φιλολογία – κατεύθυνση Γλωσσολογίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και υποκριτική στο Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας. Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη, Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Persona του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν στο Θεατρο του Νέου Κόσμου και Αλεξάνδρεια, βασισμένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ, στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης. Ιδρυτικό μέλος της ομάδας θεάτρου Elephas tiliensis. Έχει εκπαιδευτεί στο εργαστήρι του Θεάτρου Πόρτα πάνω στο Δράμα στην Εκπαίδευση – drama in education. Εργάζεται με ομάδες ενηλίκων στο πλαίσιο εργαστηρίων υποκριτικής και με ομάδες παιδιών και εφήβων. Κέντρο της εργασίας της είναι το κείμενο και η γλώσσα. Ως σκηνοθέτης και ηθοποιός έχει συνεργαστεί με το Εθνικό θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, το Θέατρο του Νέου Κόσμου και το Θέατρο Πορεία. Συμμετείχε στο videoart του John Akomfrah The Airport, που παρουσιάστηκε στη Lisson gallery του Λονδίνου. Σχεδιάζει παραστάσεις και εργαστήρια για εφήβους που εντάσσονται και λειτουργούν συμπληρωματικά με το αναλυτικό πρόγραμμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι καθηγήτρια ελληνικής φιλολογίας.
Μαρία Πελεκάνου
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε Μονωδία στο Κεντρικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, Πιάνο στο ωδείο Ορφείο Αθηνών, Μουσική Τεχνολογία και Ακουστική στο Τμήμα Μηχανικών του Τ.Ε.Ι. Κρήτης στο Ρέθυμνο και στο Εργαστήρι Φωνητικής Τέχνης του Σπύρου Σακκά. Σαν τραγουδίστρια έχει συνεργαστεί με διάφορα μουσικά σχήματα, σε ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο, για επαγγελματικές ηχογραφήσεις δίσκων αλλά και live εμφανίσεις, με μουσικούς όπως οι: Γιώργος Ανδρουλάκης, Δημήτρης Σανδαλής, Χάρης Βλαστάκης, Γιώργος Ζαμπακάς, Φάνης Καρούζος, Γιάννης Πολυχρονάκης, Σάκης Σακελλαρίδης, Ηλίας Φαχίδης, Αυγή Μαντσίνη, Παυλίνα Κατσή. Το 2011 συμμετείχε σε δύο παραστάσεις του Baumstrasse, στη μουσική παράσταση Part II του Δημήτρη Αγαρτζίδη, ως μουσικός και τραγουδίστρια και στη θεατρική παράσταση Ηλέκτρα ως χορωδός, σε σκηνοθεσία Μάρθας Φρηντζήλα. Από το 2014 είναι χορωδός στο φωνητικό σύνολο παλαιάς μουσικής “Corpus Minor” του Γεράσιμου Χοϊδά. Έχει γράψει το διαδραστικό έργο Childhood Reflections για πιάνο και υπολογιστή, (προγραμματισμένο σε Maxmsp), που είναι και η πρώτη της προσωπική δουλειά. Τον τελευταίο καιρό γράφει μουσική και διδάσκει πιάνο.
Αλέξανδρος Παπαϊωάννου
Ο Αλέξανδρος Παπαϊωάννου είναι ηθοποιός, γεννημένος στη Θεσσαλονίκη και ζει τα τελευταία 15 χρόνια στην Αθήνα. Έχει τελειώσει τη δραματική σχολή του “ΕΜΠΡΟΣ” το 2011. Από την σχολή κιόλας, ξεκίνησε να δουλεύει στο θέατρο, στις παραστάσεις της Ηλέκτρας Ελληνικιώτη Trauma(r)beit, Πέφτει η νύχτα στην Αθήνα και ΛαχταράΩ. Συνεργάστηκε με την Έλλη Παπακωσταντίνου στο έργο Η Γυναίκα και ο Λύκος και με τον Χάρη Κούσιο στην παράσταση Lacrimal. Συμμετείχε στην ταινία της Κατερίνας Γιαννακοπούλου Το κουτί, στον Ανάδρομο του Βασίλη Κεκάτου, στην Ομορφότερη ιστορία της ζωής μου και στην ταινία Zero star hotel του Βασίλη Κεκάτου για το φεστιβάλ κινηματογράφου του Sundance.