Το 1996, χιλιάδες ιστορίες έφτασαν στα πρωτοσέλιδα, ιστορίες που έχουν ήδη ξεχαστεί. Κάποιοι που γεννήθηκαν ή ζούσαν εκείνη τη χρονιά είναι ακόμα μαζί μας. Όμως, σχεδόν τίποτα δεν έχει μείνει να μας θυμίζει αυτούς που δε ζουν πια: μόνο ένα όνομα σ’ ένα νεκροταφείο ή σε μια παλιά, ξεχασμένη εφημερίδα.
Όταν οι απολαύσεις του παρόντος είναι αρκετά έντονες, μας επιτρέπουν να ξεχνάμε αυτό το απέραντο κενό. Η χαρά, η έκσταση δρουν σαν αντίδοτο. Η αγάπη, η τέχνη, ο χορός, ο πόλεμος, ο αθλητισμός έρχονται να γεμίσουν το κενό και να δώσουν νόημα στη σύντομη ύπαρξή μας. Μεταξύ αυτών των αντιπερισπασμών, αυτός που μου έδινε πάντα τη μεγαλύτερη χαρά ήταν ο χορός. Οπότε, μου άρεσε η ιδέα να κάνω μια ταινία βασισμένη σε μια πραγματική ιστορία που έγινε είδηση, με χορευτές των οποίων το ταλέντο με μάγευε.
Αυτή η δουλειά μου έδωσε, και πάλι, τη δυνατότητα να παρουσιάσω κάποια από τα όνειρά μου και τους εφιάλτες μου στην οθόνη. Το 1996 μοιάζει σαν να ήταν χτες. Μόνο που δεν υπήρχαν κινητά, ούτε διαδίκτυο. Αλλά η καλύτερη μουσική, που ακούμε μέχρι σήμερα, είχε ήδη κυκλοφορήσει.
Εξαρχής, ήθελα να κάνω μια ταινία με τους καλύτερους χορευτές της Γαλλίας και τους καλύτερους του εξωτερικού που θα μπορούσαν να έρθουν εδώ. Επειδή ήθελα η ταινία να έχει σαν επίκεντρο την σωματική έκφραση, δεν προσπαθούσα να βρω ηθοποιούς.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Για να βρούμε τους χορευτές, ψάχναμε σε krump battles και χορούς βόγκινγκ στο Παρίσι και βλέπαμε χορευτικά βίντεο στο διαδίκτυο. Σ’ αυτό το κομμάτι, μας βοήθησε αρκετά ένας γνωστός DJ και μουσικός, o Κίντι Σμάιλ (Kiddy Smile). Τον γνώρισα στον πρώτο χορό βόγκινγκ που πήγα, και έπεισε κάποιους από τους φίλους του που έκαναν βόγκινγκ να μπουν στην ομάδα μας. Ο Κίντι ήταν και η ιδανική επιλογή για τον ρόλο του DJ Daddy.
Η παρουσία κάποιων χορευτών άρχισε να προσελκύει και άλλους, και πολύ γρήγορα καταφέραμε να συγκεντρώσουμε τους χορευτές που θα εμφανίζονταν στην ταινία. Το ίδιο διάστημα, σκέφτηκα να επικοινωνήσω με την Σοφία Μπουτέλα στο Λος Άντζελες για να της προτείνω τον κεντρικό ρόλο της χορογράφου. Τα χορευτικά βίντεο που είχε ποστάρει με συνάρπαζαν σχεδόν όσο με συνάρπαζε και η ίδια! Πίστευα πως είχε την δύναμη και την τρέλα που απαιτούσε αυτός ο πολυδιάστατος και ακραίος ρόλος. Προτού μου δώσει την απάντησή της, μου σύστησε το άτομο που θεωρούσε το πιο κατάλληλο για να αναλάβει την χορογραφία στην ταινία, την Νίνα Μακ Νίλι, και θα ήθελα να την ευχαριστήσω ξανά γι’ αυτήν την εξαιρετική της ιδέα.
Σε χρόνο ρεκόρ, βρήκαμε ένα εγκαταλειμμένο σχολείο στο Βιτρί και καταφέραμε να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα για τα τραγούδια που ήθελα να χρησιμοποιήσω. Δύο μήνες μετά, είχαμε τη χαρά να παρουσιάσουμε αυτή την ταπεινή αναπαράσταση της πραγματικότητας.
Θέλω να ευχαριστήσω αυτούς που μας έφτιαξαν και που δεν υπάρχουν πια…
Ας αρχίσει το πάρτι! – Γκασπάρ Νοέ
Συντελεστές
Σκηνοθεσία / Σενάριο: Γκασπάρ Νοέ
Με τους: Σοφία Μπουτέλα, Ρομέν Γκιγιερμίκ, Σουεϊλά Γιακούμπ, Κίντι Σμάιλ, Κλοντ Γκαζάν Μολ, Ζιζέλ Πάλμερ, Tέιλορ Κασλ
