Do you cry often? (Κλαις συχνά;) Η ερώτηση αυτή πρώτο γράφτηκε επάνω σε μια κακο-ραμμένη σημαία από τον Stefano W. Pasquini το 1995, ενώ ζούσε στο Λονδίνο και αγωνίζονταν να επιβιώσει ως καλλιτέχνης στη μέση της επανάστασης του YBA. Λίγο ήξερε ότι ήταν μάρτυρας μίας επανάστασης στην τέχνη που θα άλλαζε την πορεία της εικαστικής σκηνής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Καθώς έραβε τη σημαία αυτή – η πρώτη από μια σειρά σημαιών που τον συνόδευε καθ ‘όλη τη διάρκεια της καριέρας του – τον επισκέφθηκε ο συνάδελφός και φίλος του Κώστας Μπασάνος που, ήδη εξοικειωμένος με την πρακτική του ραψίματος (σε πολλά από τα έργα του την εποχή εκείνη χρησιμοποιούσε το ράψιμο), τον βοήθησε στη διαδικασία.
Είκοσι-δύο χρόνια αργότερα, Pasquini και Bassanos (που σπούδαζαν παράλληλα στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Μπολόνια στην Ιταλία στα τέλη της δεκαετίας του ’80) μέσα από το κοινό τους project απευθύνουν την ίδια ερώτηση και στο κοινό, “Κλαις συχνά”? Κλαις καμιά φορά?” Ο Pasquini εξετάζει την ίδια την πράξη του κλάματος και αναλύει τις επιπτώσεις γύρω από την επιδερμική συμπεριφορά που προβάλλεται στα κοινωνικά δίκτυα, με τυπώματα σημαιών προερχόμενα από screenshots από το Periscope και το Instagram. Ο Μπασάνος, στην in situ εγκατάσταση του αμφισβητεί τη βαρύτητα αυτών των συναισθηματικών, φραστικών δηλώσεων που προκύπτουν ως πλασματικές εικόνες αυθύπαρκτων αναμνήσεων στα κοινωνικά δίκτυα.
Βιογραφικά
Ο Κώστας Μπασάνος σπούδασε Γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών Accademia Clementina στη Bologna και MA, PhD στο Winchester School of Art στο Winchester της Μεγ. Βρετανίας. Διδάσκει Γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παν/μίου Ιωαννίνων. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρόσφατες συμμετοχές περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων: Ο Κήπος Βλέπει, Μέγαρον, Αθήνα, Back to Basics: Text, ENIA Gallery, Πειραιάς, Epigramma, Nitra Gallery, Αθήνα, 2016:(Im)material Gestures, Fondazione Sandretto Re Rebaudengo, Torino, Ιταλία, Still (the) Barbarians, Eva International Irish Biennial, Limerick, Ireland, Overseas, ACG Gallery, Αθήνα, Tender is the Night, 2016, CAN Gallery, Αθήνα, 2015: Prophetia, Fundacio Joan Miro, Barcelona, Spain, Phenomenon, Ανάφη, 2014: Pre-Text, Ileana Tounta Contemporary Art Centre, Αθήνα, 2013: Mehr als schein / Shining through, Zone D, Αθήνα, Silence, Ileana Tounta Contemporary Art Centre, Αθήνα, Monodrome, 3rd Athens Biennial, Αθήνα.
Καλλιτέχνης, επιμελητής και συγγραφέας, ο Stefano W. Pasquini (1969, Μπολόνια, Ιταλία) έχει εκθέσει σε διακεκριμένους χώρους όπως, μεταξύ άλλων, το ICA και το National Portrait Gallery στο Λονδίνο, Art in General (Νέα Υόρκη), MAMbo (Μπολόνια), Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Newhouse (Staten Island, Νέα Υόρκη) και το MACRO (Ρώμη). Έχει δημοσιεύσει πάνω από 500 άρθρα για τη σύγχρονη τέχνη για περιοδικά όπως το New York Arts, Collezioni Edge, Sport & Street, Luxos και πολλά άλλα. Έχει γράψει τα βιβλία Accidental // Coincidental (Newhouse, Νέα Υόρκη, 2008), Incorporeo (με την Maria Teresa Roberto), Albertina Press, Τορίνο, 2015, ELIA – ARTISTA, Apogeo, Adria, 2016, I margini del conflitto (με την Simeone Crispino και Maria Teresa Roberto), Albertina Press, Τορίνο, 2017.
