Η παρουσίαση περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό και προβολή από την εικαστική εγκατάσταση, που πραγματοποιήθηκε το 2020, στο εργοστάσιο της πρώην Πειραϊκής Πατραϊκής, στην Πάτρα.
Η Δανάη Στράτου είναι μία από τις σημαντικότερες σύγχρονες Ελληνίδες εικαστικούς με διεθνή εμβέλεια, ευρύ και πολύπλευρο έργο. Εγκαταστάσεις μεγάλης κλίμακας, γλυπτά, φωτογραφίες αλλά και μοναδικά βίντεο με την προσωπική της γραφή βρίσκονται τόσο σε ιδιωτικές συλλογές όσο και σε δημόσιους χώρους της Ελλάδας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και της Αιγύπτου.
Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται τον κόσμο η Δανάη Στράτου είναι σαν δύο παράλληλες πραγματικότητες. Ο κόσμος εντός μας και ο κόσμος έξω από εμάς, όπου οι αισθήσεις μας καλούνται να δημιουργήσουν τη γέφυρα μεταξύ αυτών των δύο κόσμων. Το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της έχει την μορφή μεγάλων εγκαταστάσεων (περιηγητικής κλίμακας), καθώς επιδιώκει την βιωματική εμπλοκή των «θεατών» στα έργα της. Για να πετύχει αυτή την βιωματική εμπειρία του θεατή μέσα στο έργο της, συχνά χρησιμοποιεί γεωμετρικούς ρυθμούς και επαναλαμβανόμενη κίνηση, δηλαδή τον παλμό και την επανάληψη που αποτελούν βασικά συστατικά της ζωής.
Η ίδια έχει αναφέρει ότι «…ο ρυθμός και η επανάληψη βοηθούν στο άνοιγμα και στην προετοιμασία του νου για την αόρατη σύνδεση του συνειδητού και υποσυνείδητου πεδίου. Γενικότερα τη σχέση με την τέχνη μου την αντιλαμβάνομαι σαν ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι εμβάθυνσης, προς έναν τόπο, ο οποίος μου αποκαλύπτεται σιγά-σιγά μέσα από την πορεία μου προς αυτόν…»
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο τρόπος διαχείρισης των υλικών που χρησιμοποιεί στηρίζεται κυρίως σε μία αφαιρετική «γλώσσα». Δουλεύει με διαφορετικά μέσα όπως η ψηφιακή τεχνολογία, ο ήχος, το βίντεο, η φωτογραφία, το μέταλλο ή ακόμη και φυσικά υλικά όπως το χώμα ή το νερό, καθώς η κάθε ιδέα που μεταμορφώνεται σε έργο την οδηγεί στο υλικό που θα χρησιμοποιήσει.
Στην δουλειά της Δανάης Στράτου θα διακρίνουμε επιρροές τόσο από τα κυκλαδίτικα αγάλματα όσο από καλλιτέχνες της μοντερνικότητας Brancusi, Giacometti, Rothko, Donald Judd, Walter de Maria, Richard Serra, αλλά και πιο σύγχρονους καλλιτέχνες όπως ο Richard Long, ο Anish Kapoor, η Sherin Neshat ή ο Bansky.
Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το έργο «Νήματα Μνήμης», πραγματοποιήθηκε το 2020 στο εργοστάσιο της πρώην Πειραϊκής Πατραϊκής στην Πάτρα, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «Πάτρα, πόλη των Εργοστασίων, του Ρεμπέτικου και του Καραγκιόζη». Πρόκειται για μία οπτικοακουστική εγκατάσταση όπου μέσω της καλλιτεχνικής πράξης επιδίωξε να επαναφέρει σε «ζωή» το Εργοστάσιο της πρώην Πειραϊκής Πατραϊκής, στην Πάτρα.
Η Δανάη Στράτου σε έναν απ’ τους κεντρικούς χώρους παραγωγής του πρώην Εργοστασίου, δημιούργησε μια οπτικοακουστική εικαστική εγκατάσταση με πρόθεση να επανα-κατοικήσει τα Κλωστήρια Β. Με σκοπό να εγείρει την μνήμη του Εργοστασίου σε λειτουργία, αναδιατύπωσε τον «χώρο» με την χρήση ακατέργαστου αλατιού στα ίχνη των μηχανημάτων που προϋπήρχαν εκεί, επανέφερε την «ακοή» δημιουργώντας ένα «ηχητικό τοπίο» συντεθειμένο από τους ήχους των μηχανών της κλωστοϋφαντουργίας εν λειτουργία, καθώς χρησιμοποίησε και ντοκουμέντα από αφηγήσεις ή περιγραφές πρώην εργαζόμενων του εργοστασίου.
Με την βοήθεια ενός παλαιού μηχανολογικού σχεδίου, τα «ίχνη» των μηχανημάτων επανήλθαν στο έδαφος ως κάτοψη που προσδιορίζει την τότε διάταξη που είχαν οι μηχανές στον χώρο των Κλωστηρίων Β. Το αλάτι ως υλικό, επιλέχθηκε ώστε να επισημάνει με τρόπο σαφή αλλά και εύθραυστο τις θέσεις των μηχανών. Από την μία το αλάτι στο παρελθόν, κατά τη λειτουργία του εργοστασίου, ήταν ένα υλικό που χρησιμοποιούνταν στη διαδικασία παραγωγής, από την άλλη σήμερα με φυσικό τρόπο εισβάλει στο χώρο λόγω της μακροχρόνιας εγκατάλειψης. Το «ηχητικό τοπίο» επανέφερε στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο τον ήχο των μηχανών της κλωστοϋφαντουργίας εν λειτουργία (κλωστηρίων και αργαλειών). Ο ρυθμικός ήχος των μηχανών συνυπήρχαν με τις αφηγήσεις πρώην εργαζόμενων του εργοστασίου καθώς και του Θεόδωρου Στράτου, γιου του ιδρυτή της Πειραϊκής – Πατραϊκής Σταμούλη Στράτου, ο οποίος επίσης είχε ενεργό ρόλο στην διοίκηση της εταιρίας.
Η αποτύπωση της γραμμικής διάταξης των μηχανών, ο ήχος τους εν λειτουργία και οι ανθρώπινες αφηγήσεις που αναδύονταν αχνά, ζωντάνευε τη μνήμη και ενεργοποιούσε τον χώρο ως ένα εφήμερο ίχνος από το παρελθόν σε ανθρώπινη διάσταση.
Συντελεστές της έκθεσης
Επιμέλεια Έκθεσης: Κλεομένης Κωστόπουλος
Φωτογραφία: Γιώργης Γερόλυμπος, Δανάη Στράτου
Βίντεο: Δανάη Στράτου με Βασίλη Κουντούρη (s19 studio)
Επεξεργασία εικόνων & Εκτύπωση: Βίκυ Λεμονή – Photolab Athens