Daniel Lommel: Μέσα από τις χορογραφίες και το χορό μιλάμε ουσιαστικά για τον εαυτό μας

Το Αέναον Χοροθέατρο γίνεται φέτος 35 χρόνων και συνεχίζει να σκορπά τη μαγεία του μέσα από τις δημιουργίες του καλλιτεχνικού του διευθυντή Daniel Lommel.

Τοποθετημένος από το χρόνο στο πάνθεον των 10 καλύτερων χορευτών του κόσμου, σολίστας και καλλιτεχνικός συνδιευθυντής στο «Μπαλέτο του 20ου αιώνα» του Μορίς Μπεζάρ, ο Γάλλος Ντανιέλ Λομμέλ μένει και δημιουργεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Φέτος, γιορτάζοντας τα 35 χρόνια του «Αέναον Χοροθέατρο», παρουσιάζει στο Σύγχρονο Θέατρο έως τις 5 Φεβρουαρίου 2015, μια «συλλογή» από τις κορυφαίες δημιουργίες του σε ένα πρόγραμμα από τέσσερεις διαφορετικές παραστάσεις. Ο Ντανιέλ Λομμέλ απάντησε στις ερωτήσεις μας παρουσιάζοντας το πρόγραμμα των παραστάσεων για τα 35 αυτά, γεμάτα δημιουργία και μεγάλες χορευτικές στιγμές, χρόνια

Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη

Culturenow.gr: Το Αέναον Χοροθέατρο γίνεται φέτος 35 χρόνων. Αν χωρίζατε την 35χρονη αυτή πορεία σε περιόδους εξέλιξης, ποια κατηγοριοποίηση θα κάνατε και ποια χαρακτηριστικά θα δίνατε στα έργα της κάθε περιόδου;
Daniel Lommel: Αυτά τα 35 χρόνια για το Αέναον χοροθέατρο είχαν 3 φάσεις:

Μια δεκαετία που ήταν ενσωματωμένο στο δυναμικό στο ΚΘΒΕ, άλλη μια δεκαετία περίπου στη Γαλλία (1990-2001), και στην Αθήνα από το 2002 μέχρι σήμερα.  Την α’ δεκαετία στη Θεσσαλονίκη, το Αέναον είχε μεγάλη άνθιση, ανέβασε πολύ μεγάλα έργα, έδωσε πάνω από 650 παραστάσεις, ήταν μια περίοδος πολύ δημιουργική.

Ακολούθησε η εποχή στη Γαλλία, χώρα στην οποία ακόμη δεν είχαμε παρουσιάσει χορογραφίες μου. Εκεί καλέσαμε πολλούς Έλληνες χορευτές και παρουσιάσαμε ελληνικές δημιουργίες του Χατζηδάκι, του Ρίτσου κ.λπ. Το Αέναον έκανε τότε και μια μεγάλη περιοδεία στο Βέλγιο με ελληνικό έργο (“Ηρακλής-Βαλονία”). 

Από το 2002, στην Αθήνα πλέον, παρουσιάζουμε έργα ξένων δημιουργών: Μπαχ, Μάλερ, Ιονέσκο, Σαρτρ κ.ά.

Έχουμε κάνει μια επιλογή: ελληνικά έργα να συστήνουμε στο εξωτερικό, ξένους δημιουργούς να συστήνουμε στο ελληνικό κοινό.

Cul.N.: Ποιες στιγμές του συνόλου «Αέναον Χοροθέατρο» θυμάστε πιο έντονα και θα θέλατε, ενδεχομένως, να επαναληφθούν;D.L.: Δεν θα αναφερθώ σε κάποια καλλιτεχνική δημιουργία ειδικά, όλες αγαπιούνται πολύ.  Θα ήθελα να αναφερθώ σε μια χρονική στιγμή.  Θυμάμαι έντονα την παρουσίαση του Μπολερό από το «Αέναον» πριν από 2 χρόνια στη Γαλλία, το 2013 στο Theatre de l’Europe, στην πόλη Τουκέ, όπου όλο το κοινό, μαζί με πολλούς πολιτικούς εκπροσώπους, επί 25 λεπτά χειροκροτούσαν όρθιοι! Στην πόλη αυτή -μια πόλη όπου οι τέχνες αγαπιούνται πολύ από τον κόσμο- γίνεται κάθε χρόνο Φεστιβάλ μουσικής και συναντώνται καλλιτέχνες από το Βέλγιο και τη Γαλλία.  Στο πλαίσιο αυτής της συνάντησης παρουσιάσαμε το Μπολερό μας, το παρουσιάζουμε και εδώ, στο πρόγραμμά μας στο Σύγχρονο Θέατρο, και πραγματικά ενθουσιάζει και η χορογραφία του συζητιέται πολύ.

Cul.N.:  Ο χορός είναι η τέχνη που εξελίσσεται και βρίσκει χρόνο με το χρόνο, στην Ελλάδα τουλάχιστον, όλο και περισσότερους φίλους αυξάνοντας κατά συνέπεια και τον αριθμό των φεστιβάλ χορού ή των παραστάσεων χορού. Πώς κρίνετε αυτή τη στιγμή τον χορό στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες; Υπάρχει καλλιτεχνική εξέλιξη στη διάρκεια αυτών των 35 χρόνων;

D.L.: Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα δεν υπάρχει εξέλιξη, μόνο υποχώρηση και κάθοδος. Η τέχνη θέλει έμπνευση και κουλτούρα, θέλει κοινό που να εκπαιδεύεται ώστε να τον αγαπάει, θέλει στήριξη για να προχωρήσει.

Cul.N.:  Πείτε μας λίγα λόγια για τις παραστάσεις που παρουσιάζονται στο Σύγχρονο Θέατρο. Πώς καταλήξατε στον συγκεκριμένο προγραμματισμό;

D.L.: Στο Σύγχρονο Θέατρο παρουσιάζουμε τα προγράμματα «Brel-Βενετσάνου-Barbara-Piaf», «Κεκλεισμένων των θυρών-Το Μάθημα–Boléro», «Μ. όπως…», «Οικία Alba», που είναι παραγωγές που κάναμε την τελευταία περίοδο στην Ελλάδα, τα  τελευταία 11 χρόνια που δημιουργούμε εδώ.  Τα έργα που διαλέξαμε να παρουσιάσουμε, είναι συλλογή από την κουλτούρα της εποχής μας.  Επιλέξαμε έργα αντιπροσωπευτικά του 20ου αιώνα, έργα ευρωπαϊκά και με ποικιλία στυλ. Σε αυτά, συμπεριλάβαμε το θέατρο –‘Κεκλεισμένων των θυρών’, ‘Το Μάθημα’, ‘Οικία Άλμπα’-. Φυσικά, σε αυτά τα μεγάλα έργα, δεν θα μπορούσε να λείπει και ο μεγαλύτερος Έλληνας συνθέτης και μαέστρος, ο Δημήτρης Μητρόπουλος (στην παράσταση «Μ. όπως…» παρουσιάζεται μαζί με τον Μάλερ).  Με το πρόγραμμα «35 χρόνια Αέναον Χοροθέατρο» που παρουσιάζουμε, σκοπεύουμε να ανοίξουμε πάλι το παράθυρο του εξωτερικού, καθώς ιμπρεσάριοι από Ιταλία, Αυστρία, Βουλγαρία, Ρουμανία κ.α. παρακολουθούν τις παραστάσεις αυτές.

Cul.N.:  Επόμενα καλλιτεχνικά σχέδια;

D.L.: Αυτή τη στιγμή υπάρχουν προσκλήσεις για περιοδεία στο εξωτερικό με νέες δουλειές και δημιουργίες. Υπάρχουν νέες παραγγελίες, σύντομα θα τις ανακοινώσουμε, ειδικότερα από την Ιταλία και τη Γαλλία.  Μέσα από τις χορογραφίες και το χορό μιλάμε ουσιαστικά για τον εαυτό μας, πιστεύω πως το κάνουμε μέσα από μια πολύ υψηλή ποιότητα και αυτό θέλουμε να το συνεχίσουμε.

Το αφιέρωμα παρουσιάζεται στο Σύγχρονο Θέατρο μέχει τις 5 Φεβρουαρίου