Από την Παρασκευή 29/04 μέχρι και την Παρασκευή 06/05, οι Human Touch θα εμφανιστούν με τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (κιθαρίστα του θρυλικού συγκροτήματος Τρύπες) στο Half Note Jazz Club σε μια αναπάντεχη και πολυαναμενόμενη σύμπραξη! Λίγες ημέρες πριν την έναρξη των εμφανίσεών τους, ο David Lynch των Human Touch μας μιλά για το «καλύτερα κρυμμένο μυστικό των Βαλκανίων» – όπως αποκαλούν πολλοί το ιστορικό πια τρίο – αλλά και την απρόσμενη επερχόμενη μουσική συνάντηση με τον Μπάμπη Παπαδόπουλο.
Συνέντευξη: Μαριάννα Παπάκη
CultureNow.gr: Από την Παρασκευή 29/04 μέχρι και την Παρασκευή 06/05, οι Human Touch θα εμφανιστείτε με τον Μπάμπη Παπαδόπουλο (κιθαρίστα του θρυλικού πια συγκροτήματος Τρύπες ) στο Half Note Jazz Club. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και η επί σκηνής συνεργασία σας;
David Lynch: Οι Human Touch θέλουν και χρειάζονται προκλήσεις. Μας αρέσει να μπαίνουμε σε καταστάσεις που δείχνουν να έχουν ενδιαφέρουσες προοπτικές αλλά και προς απρόβλεπτα αποτελέσματα. Γι’ αυτό και ψάχνουμε έξω από το οικείο μουσικά περιβάλλον μας. Ο Μπάμπης είναι μουσικός με δικό του στυλ. Έχει προσωπική άποψη και ματιά. Η ιδέα μας ήρθε ουρανοκατέβατα και ακολουθώντας το ένστικτο μας, τον πλησιάσαμε.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul.N: Δώστε μας μια γεύση από το πρόγραμμα. Θα υπάρξουν πρωτότυποι μουσικοί συνδυασμοί μεταξύ σας; Να περιμένουμε Jazz- rock εκπλήξεις;
D.L.: Πιστεύω ότι αυτή η συνεργασία έχει να γεννήσει ιδέες. Δεν θα δώσουμε ονομασίες σε κάτι που ευελπιστούμε να είναι έκπληξη ακόμα και για μας. Θα αφήσουμε τη χημεία και το ανοιχτό πνεύμα συνεργασίας να μας καθοδηγήσουν. Πάντως, υπάρχει πληθώρα επιρροών μεταξύ μας.
Cul.N: Μαζί με τον Γιώτη Κιουρτσόγλου (μπάσο, κρουστά κ.ά.) και τον Σταύρο Λάντσια (πιάνο, πλήκτρα, ντραμς, κρουστά, κιθάρα, μελόντικα κ.ο.κ.), δημιουργήσατε τους Human Touch! Αν και η πορεία σας είναι πολύχρονη και ιδιαίτερα επιτυχημένη, θα θέλατε να μας πείτε πώς και πότε προέκυψε το σχήμα;
D.L.: Η πρώτη μας σύμπραξη ήταν στις αρχές της δεκαετίας του ’90 σε ένα project “Έλλη Πασπαλά-David Lynch” στο club “La Luna”. Είχαμε νιώσει μια ιδιαίτερη μουσική επικοινωνία. Συνεχίσαμε σε αυτόν τον δρόμο και επιδιώκαμε να παίζουμε μαζί και σε διάφορες άλλες ηχογραφήσεις και εμφανίσεις, μια ο ένας υπεύθυνος, μια ο άλλος. Σιγά σιγά ήρθε η σκέψη το να φτιάξουμε ένα group των τριών. Ήταν η φυσική εξέλιξη. Κλείσαμε την πρώτη εμφάνιση μας στο Έμπλεον στα Πατήσια πριν καν έχουμε έτοιμο το υλικό. “The rest is history” που λένε.
Cul.N: Πόσο σημαντικός παράγοντας είναι η αλλαγή τόπων και κατά συνέπεια ερεθισμάτων για έναν καλλιτέχνη; Εσείς φύγατε από την Αμερική και ήρθατε στην Ευρώπη κάνοντας κυριολεκτικά μια νέα αρχή. Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση; Ποια ανάγκη;
D.L.: Τα ερεθίσματα είναι παντού απλώς θέλουν δέκτη. Καμία φορά μπορεί να χρειαζόμαστε μεγάλες και πιο φανερές αλλαγές για να μας αποκαλύπτουν αυτά τα ερεθίσματα. Μάλλον τέτοια ανάγκη είχα και τότε που αποφάσισα να κάνω εκείνο το ταξίδι μακριά από την Αμερική. Βέβαια, είμαι εδώ πολλά χρόνια πια και δεν αποτελεί πλέον νέα αρχή. Χρειάζομαι την καινούργια ματιά, άρωμα, και συναισθήματα για να με ξυπνήσουν.
Cul.N: Θεωρείτε πως για έναν καλλιτέχνη η «αλλαγή» πρέπει να είναι μέρος της ζωής του για να μη βαλτώνει τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά;
D.L.: Η “αλλαγή” είναι η φύση της ζωής, ακόμα και μέσα στον ίδιο χώρο η περιβάλλον. Πάντως η μη αλλαγή είναι απλά μια ψευδαίσθηση που δημιουργούμε αναζητώντας μια εικονική σταθερή ασφάλεια. Τίποτα δεν είναι ποτέ ίδιο και μάλλον το ζητούμενο είναι να μάθουμε να είμαστε ήρεμοι μέσα στην έννοια του απρόβλεπτου. Άρα, και να αποδεχόμαστε την αλλαγή αλλά και να την καλούμε.
Cul.N: Η «αλλαγή» ή το «απρόβλεπτο» ας πούμε, σας γοητεύει στη μουσική; Πόση ελευθερία σας δίνει ο αυτοσχεδιασμός και ποιούς καλλιτέχνες θαυμάζετε γι’ αυτό;
D.L.: Ο αυτοσχεδιασμός είναι ένα θεϊκό πεδίο που, όταν βγει ο εγωισμός μας από τη μέση, έχει την δυνατότητα να μιλάει μια ανώτερη γλώσσα. Η τέχνη του αυτοσχεδιασμού ζητάει αφοσίωση, και επάνω στην τεχνική των οργάνων μας αλλά και στη ψυχοσύνθεση μας, ώστε τελικά να είμαστε απλά τα μέσα αυτής της γλώσσας. Είναι μια σύνθεση στη στιγμή της γέννησης της.
Cul.N: Πέρυσι είχαμε δει στο Φεστιβάλ Αθηνών ένα τριήμερο φεστιβάλ ελληνικής τζαζ μουσικής, στο οποίο συμμετείχαν και οι Human Touch. Μια ενδιαφέρουσα ιδέα στην οποία το κοινό της τζαζ ανταποκρίθηκε με θέρμη. Πιστεύετε πως στην Ελλάδα υπάρχει χώρος για περισσότερα πράγματα στη τζαζ, τα οποία όμως δεν γίνονται; Πώς βλέπετε το επίπεδο των Ελλήνων μουσικών της τζαζ αλλά και το ενδιαφέρον του ελληνικού κοινού;
D.L.: Έχουνε γίνει πολλά τζαζ φεστιβάλ στην Ελλάδα. Η Τζαζ είναι και αυτή μια μουσική μέσα από την οποία εκφράζονται άνθρωποι. Υπάρχει πόνος και χαρά, αναζήτηση και λύτρωση, βάθος και επιφάνεια, αλήθεια και ψέμα, όπως σε κάθε μουσική και κάθε μορφή έκφρασης. Θέρμη από το κοινό υπάρχει γιατί υπάρχει ταύτιση και η ανάγκη για την συνέχισή της. Αρκετοί μουσικοί της τζαζ στην Ελλάδα είναι σε ψηλό επίπεδο, φτάνει να το πιστεύουν και να λένε την αλήθεια της καρδιάς τους. Σε αυτά η Ελλάδα έχει ακόμα χώρο για πολλά. Δεν είμαι σίγουρος αν το αναγνωρίζει.
Cul.N: Μετά από τις εμφανίσεις σας στο Half Note Jazz Club, έχουν προγραμματιστεί επόμενες προσωπικές σας συναυλίες ή συναυλίες με τους Human Touch;
D.L.: Οι Human Touch έχουμε κάποιες εμφανίσεις στο Βερολίνο τον Ιούλιο, στη Σαντορίνη τον Αύγουστο, και άλλες που συζητιούνται για το καλοκαίρι. Ο Σταύρος (σ.σ.: Λάντσιας) στην Γερμανία τον Απρίλη, εγώ στο Λος Άντζελες τον Ιούνιο, το «Heavy Metal Band» το Μάιο στη Τεχνόπολη. Οι Human Touch επίσης έχουμε κάποιες εμφανίσεις με τον Ορφέα Περίδη στην Κύπρο τον Μάη.
Οι Human Touch είναι οι: David Lynch: σαξόφωνα, φλάουτα, κρουστά, Γιώτης Κιουρτσόγλου: μπάσο, κρουστά. Σταύρος Λάντσιας: πιάνο, πλήκτρα, ντραμς, κρουστά, κιθάρα, μελόντικα
Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος δε θα συμμετέχει την Παρασκευή 06/05.