Η Odeon παρουσιάζει στους κινηματογράφους από τις 29 Σεπτεμβρίου 2016 την ταινία Deepwater Horizon, σε σκηνοθεσία του Πίτερ Μπεργκ.
Η άγνωστη ιστορία πίσω από μία τεράστια οικολογική καταστροφή, μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία του πλανήτη, ζωντανεύει σε μια συγκλονιστική ταινία, με πρωταγωνιστή τον Μαρκ Ουόλμπεργκ!
Στις 20 Απριλίου του 2010, μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έχει προκαλέσει ο άνθρωπος, συνέβη στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon στον Κόλπο του Μεξικό. Η ιστορία, σε σκηνοθεσία του Πίτερ Μπεργκ («Μόνος Επιζών»), είναι ένας φόρος τιμής στους γενναίους άνδρες και γυναίκες, ο ηρωισμός των οποίων έμελλε να σώσει πολλά μέλη του πληρώματος και ν’ αλλάξει τις ζωές όλων, για πάντα.
Τι είναι (ή ήταν) το Deepwater Horizon;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ακόρεστη ζήτηση του πλανήτη για περισσότερο πετρέλαιο έχει οδηγήσει τις πετρελαιοβιομηχανίες σε ένα ατελείωτο κυνήγι κέρδους, το οποίο βασίζεται σε ολοένα και πιο άφταστους στόχους για τα πληρώματά τους που μοχθούν πάνω στις πλατφόρμες άντλησης, βάζοντας σε κίνδυνο την ασφάλειά τους αλλά και εκείνη του οικολογικού συστήματος της περιοχής.
Οι κίνδυνοι των πρακτικών αυτών έγιναν κάτι παραπάνω από σαφείς στις 20 Απριλίου του 2010. Τη μέρα εκείνη, το Deepwater Horizon, μία προηγμένης τεχνολογίας πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου, που ανήκε στην ελβετική εταιρεία Transocean και είχε μισθωθεί από την British Petroleum, έκανε γεώτρηση στο πηγάδι Macondo, όταν συνάντησαν θύλακες μεθανίου που προκάλεσαν τεράστια πίεση στους σωλήνες και, τελικά, πολλαπλές εκρήξεις. Όλα τα συστήματα ασφαλείας και αποτροπής ατυχημάτων απέτυχαν να περιορίσουν την έκρηξη, η οποία σκότωσε 11 εργάτες και τραυμάτισε δεκάδες άλλους, ορισμένους πολύ σοβαρά.
Μετά από δύο μέρες τεράστιας πυρκαγιάς, τα απομεινάρια του Deepwater Horizon βυθίστηκαν στον ωκεανό, αφήνοντας πίσω τους το πηγάδι Macondo να ξερνάει εκτός ελέγχου τόνους πετρελαίου – σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 4,9 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου απελευθερώθηκαν στον ωκεανό. Μετά από αρκετές προσπάθειες, τελικά το πηγάδι ανακηρύχτηκε ανενεργό στις 21 Σεπτεμβρίου 2010. Η BP κρίθηκε ένοχη για τους χειρισμούς της και κλήθηκε να πληρώσει αποζημίωση-μαμούθ, την μεγαλύτερη στα χρονικά – όμως, οι συνέπειες για το περιβάλλον παραμένουν ανυπολόγιστες.
Λίγα λόγια για την ταινία
Μια καταστροφή που προκάλεσε η ανθρώπινη απληστία και το ανήθικο κυνήγι του κέρδους τεράστιων επιχειρήσεων. Μια καταστροφή που έφερε 126 ανθρώπους αντιμέτωπους με μια -κυριολεκτικά- πύρινη κόλαση στα μέσα του ωκεανού. Μια καταστροφή που προκάλεσε την μεγαλύτερη διαρροή πετρελαίου στην ιστορία και μια τεράστια οικολογική καταστροφή, τις συνέπειες της οποίας θα βιώσουν γενιές και γενιές. Το «Deepwater Horizon» είναι πια συνώνυμο όλων των παραπάνω, μετά τα γεγονότα της 20ης Απριλίου που όλος ο πλανήτης παρακολούθησε παγωμένος για 87 ολόκληρες μέρες.
Οι δραματικές ώρες του ατυχήματος ζωντανεύουν με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο στην ομώνυμη ταινία του Πίτερ Μπεργκ, η οποία μας προσγειώνει στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου και μας κάνει μάρτυρες των όσων ακολούθησαν, με πρωταγωνιστές τους απλούς άνδρες και γυναίκες εργάτες και μηχανικούς που έπεσαν στην μάχη της επιβίωσης ενάντια σε κάθε ελπίδα. Για τον Μπεργκ, το κίνητρο για να αναλάβει τη σκηνοθεσία ήταν η ίδια η ιστορία των εργατών της πλατφόρμας, που παραμένει σε μεγάλο βαθμό άγνωστη παρά τη μεγάλη δημοσιότητα της καταστροφής. «Με ελκύουν οι ιστορίες ανθρώπινου κουράγιου», λέει ο Αμερικανός σκηνοθέτης, «οι ιστορίες για το πώς το ανθρώπινο πνεύμα μπορεί να τα καταφέρει απέναντι σε όποια πρόκληση – και αυτά τα στοιχεία είναι η καρδιά της ιστορίας της ταινίας αυτής. Οι άνδρες και οι γυναίκες που ήταν στην πλατφόρμα ήταν ιδιαίτερα ικανοί και έξυπνοι, κι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποτρέψουν την καταστροφή και έπειτα να σώσουν τους συναδέλφους τους. Είναι σημαντικό να μην ξεχάσουμε τον ηρωισμό τους, δίπλα στην δικαίως μεγάλη προσοχή που δίνουμε στην οικολογική καταστροφή».
Όταν οι Μάθιου Μάικλ Κάρναχαν και Μάθιου Σαντ άρχισαν να γράφουν το σενάριο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια μεγάλη πρόκληση: να αναδείξουν τις προσωπικές ιστορίες των εργατών της πλατφόρμας και να πουν τι πραγματικά συνέβη τις δραματικές εκείνες ώρες, κάτι όχι και τόσο εύκολο αφού ακόμη και σήμερα υπάρχουν αντικρουόμενοι ισχυρισμοί για το θέμα. Η βάση για το σενάριο ήταν το άρθρο των New York Times με τίτλο «Deepwater Horizon’s Final Hours» των Ντέιβιντ Μπάρστοου, Ντέιβιντ Ροντ και Στέφανι Σολ, οι οποίοι πήραν συνέντευξη από 21 επιζήσαντες και εξασφάλισαν γραπτές μαρτυρίες από δεκάδες άλλους σχετικούς με το περιστατικό. Ο Κάρναχαν συνέχισε την έρευνα και πήρε και τις δικές του συνεντεύξεις, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον ανθρώπινο παράγοντα και θεωρώντας μεγαλύτερη ευθύνη όλων να αναπαραστήσει ακριβώς πώς ήταν να είσαι στην πλατφόρμα όταν συνέβη το μοιραίο: «Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα για να αποτυπώσω τη νύχτα εκείνη – 11 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και τους το χρωστούσαμε, ήταν διαρκώς στο μυαλό μου όσο δουλεύαμε. Δεν έχω ξανακάνει ταινία με τόση πραγματική ζωή μέσα της». Το ίδιο καθήκον αισθάνονταν και οι παραγωγοί – τα γυρίσματα ξεκίνησαν το καλοκαίρι του 2015 στη Νέα Ορλεάνη, αφού οι βασικοί συντελεστές θέλησαν να γυρίσουν την ταινία στην κοινότητα που επηρεάστηκε από τα ίδια τα γεγονότα κι έτσι προσέλαβαν για την παραγωγή πρώην και νυν εργάτες της πετρελαϊκής βιομηχανίας.
Ο σταθερός πια συνεργάτης του Μπεργκ, Μαρκ Ουόλμπεργκ, ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της άγνωστης αυτής ιστορίας από τα παρασκήνια της καταστροφής, εκείνον του Μάικ Ουίλιαμς, ενός αφοσιωμένου οικογενειάρχη που ήταν επικεφαλής των τεχνικών των ηλεκτρονικών συστημάτων του Deepwater Horizon. Όταν συνέβη η φονική έκρηξη, ο Μάικ είδε αυτό που ήταν σπίτι και χώρος εργασίας για εκείνον και τους συναδέλφους του να μετατρέπεται σε μια φλεγόμενη παγίδα που απειλούσε να τους καταπιεί. Όταν οι συντελεστές τον κάλεσαν να αναλάβει την θέση του συμβούλου στο πρότζεκτ, εκείνος είχε αμφιβολίες για το αν θα μπορούσε μια ταινία να αποτυπώσει την κόλαση αυτή. «Όταν ο Πιτ [Μπεργκ] μου είπε ότι είναι μια ιστορία για αυτούς που επέζησαν, αμέσως συμφώνησα», λέει ο Ουίλιαμς, που πέρασε αρκετό χρόνο με τον Ουόλμπεργκ πριν την έναρξη των γυρισμάτων. «Δεν καταλαβαίνουν πολλοί τι κάνουμε εκεί έξω και χάρη σε αυτήν την ταινία θα μάθουν τον κόσμο μας καλύτερα».
Δίπλα του, εμφανίζεται ο Κερτ Ράσελ στο ρόλο του Τζίμι Χάρελ, του επικεφαλής μάνατζερ της πλατφόρμας και άρα υπεύθυνου για ολόκληρο το πλήρωμα. «Ο Τζίμι είχε τον σεβασμό όλου του πληρώματος, τους έβλεπε σαν οικογένειά του», λέει ο Ράσελ. «Αλλά αυτός, όπως και τόσοι άλλοι, χρειάστηκε να πάρει αδύνατες αποφάσεις υπό τεράστια πίεση. Συνειδητοποιείς ότι σε αυτόν τον τόσο επικίνδυνο κόσμο, όταν όλα πάνε στραβά, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να πάρεις τουλάχιστον τις σωστές αποφάσεις. Και δεν είναι αποφάσεις άσπρο-μαύρο, μιλάμε για ό,τι δυσκολότερο μπορείς να αντιμετωπίσεις».
Το καστ συμπληρώνουν ο Τζον Μάλκοβιτς στο ρόλο του εκπροσώπου της BP, Ντόναλντ Βίντριν, ο Ντίλαν Ο’Μπράιεν στον ρόλο του νεαρού εργάτη Κέιλεμπ Χόλογουεϊ και η Κέιτ Χάντσον στο ρόλο της συζύγου του Μάικ Ουίλιαμς. Η Χάντσον, που συμπρωταγωνιστεί για πρώτη φορά με τον θετό της πατέρα, Κερτ Ράσελ, σε ταινία, λέει: «Αυτό που αγαπώ σε αυτήν την ταινία είναι ότι όχι μόνο οι θεατές θα καταλάβουν τι συνέβη στο Deepwater Horizon αλλά θα γνωρίσουν τους ανθρώπους του και θα ζήσουν πόσο τρομακτικά ήταν τα γεγονότα».
Σκηνοθεσία Πίτερ Μπεργκ
Σενάριο Μάθιου Μάικλ Κάρναχαν
Μάθιου Σαντ
Παραγωγή Λορένζο ντι Μποναβεντούρα
Μαρκ Βαράντιαν
Ντέιβιντ Ουόμαρκ
Ηθοποιοί Μαρκ Ουόλμπεργκ
Κερτ Ράσελ
Κέιτ Χάντσον
Ντίλαν Ο’Μπράιεν
Τζον Μάλκοβιτς
Τζίνα Ροντρίγκες
Φωτογραφία Ενρίκε Τσέντιακ
Μοντάζ Γκάμπριελ Φλέμινγκ
Κόλμπι Πάρκερ Τζ.
Σχεδιασμός παραγωγής Κρις Σίγκερς
Διάρκεια 107’
Διανομή Odeon