Σε ένα τρομερά γκρίζο και δυσοίωνο περιβάλλον, σ’ έναν κόσμο όπου οι ισορροπίες μεταβάλλονται διαρκώς, οι πληθυσμοί μετακινούνται, οι οικονομίες κλονίζονται ή καταρρέουν και ο πλανήτης εκπέμπει σήμα κινδύνου….
μπροστά στην αποκάλυψη του σάπιου συστήματος που τόσα χρόνια σκεπάζαμε εθελοτυφλώντας μην και ταράξουμε την επισφαλή βολή μας, συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο
τα τρομακτικά αποτελέσματα της πνευματικής αδράνειας των τελευταίων χρόνων, της χαύνωσης όλων μπροστά στην τηλεοπτική βλακεία και της σιωπής, της απουσίας πνευματικού λόγου. Η απουσία κάθε αντίστασης, έφερε την γενιά μας μπροστά σε αυτό το τρομερό αδιέξοδο.
Με την δικαιολογία της τεράστιας οικονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα μας, κάποιοι επιχειρούν να πείσουν την κοινωνία ότι η τέχνη είναι μια άχρηστη πολυτέλεια και οι δημιουργοί της περιττοί. Μεγαλύτερος κίνδυνος, όμως, από την οικονομική κατάρρευση, είναι η πνευματική. Περισσότερο τώρα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή, η κοινωνία χρειάζεται τους πνευματικούς ανθρώπους. Η ευθύνη του πνευματικού κόσμου και των δημιουργών σε αυτές τις κρίσιμες εποχές είναι τεράστια. Με αυτή την αγωνία, με αυτές τις σκέψεις, προχωρήσαμε στην πραγματοποίηση του Φεστιβάλ μας που φέτος συμπληρώνει τα 10 του χρόνια!
Στα 10 Φεστιβάλ μας έχουν παρουσιαστεί συνολικά 475 έργα ελλήνων δημιουργών. Από το πρώτο μας φεστιβάλ έως το ένατο, η αύξηση του κοινού έχει μια γεωμετρική πρόοδο. Αυτό μας δίνει δύναμη, και παρά τις τρομερά αντίξοες συνθήκες μέσα στις οποίες δημιουργούμε – έλλειψη μόνιμης στέγης και
χρημάτων, ανυπαρξία χορηγιών κ.λπ.- για άλλη μια χρονιά είμαστε εδώ, παρόντες, για να δείξουμε τα χρώματα και τις τάσεις της σύγχρονης ελληνικής χορευτικής δημιουργίας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σε τέσσερα θέατρα της Αθήνας, εβδομήντα έξι ομάδες, ενενήντα χορογράφοι. Το Σωματείο δεν επιλέγει ανάμεσα στα έργα που του προτείνονται. Δίνει την ευκαιρία σε όλους τους χορογράφους να παρουσιάσουν το έργο τους αυτόνομα και χωρίς διαμεσολάβηση, χωρίς επιλογή ή έλεγχο.
Εστιάζοντας αποκλειστικά στην εγχώρια καλλιτεχνική παραγωγή, έχουμε την πρόθεση να δημιουργήσουμε ένα πεδίο συνάντησης ανάμεσα στο κοινό και τους έλληνες χορογράφους, συμβάλλοντας έτσι, στη διαμόρφωση του σύγχρονου προσώπου της χώρας μας. Και αυτό, στη χώρα μας, που η από καθέδρας, κακοπροαίρετη και ατεκμηρίωτη κριτική, τόσα χρόνια, προσπαθεί να αποδυναμώσει την σημασία της ελληνικής δημιουργίας και να ταπεινώσει τους έλληνες δημιουργούς, αφορίζοντας τα έργα μας αντί να
προσπαθήσει από τις θέσεις εξουσίας να πράξει απλά το καθήκον της γιατί στη δημοκρατία οι θέσεις κλειδιά και εξουσίας είναι θέσεις προσφοράς στο σύνολο και την κοινότητα και όχι θέσεις διαπλοκής ή στην καλύτερη περίπτωση θέσεις που γίνονται αφορμή για την τόνωση εγωπαθειών και απωθημένων και συγκάλυψη της ανεπάρκειάς του πολιτικού μας συστήματος και υπεκφυγής των ευθυνών του. Εκτός των “κανονικών” παραστάσεων, φιλοξενούμε, στις “Ανεξάρτητες Παρουσίες”, νέους χορογράφους που παρουσιάζουν για πρώτη φορά έργα τους και στις “Εκτός των Τειχών” παραστάσεις, έλληνες συνάδελφους που ζουν και χορογραφούν στο εξωτερικό.
Παράλληλα στην ATHENS DANCE WEEK, με τις “Εκτός σκηνής” εκδηλώσεις σε δημόσιους χώρους και μουσεία, ο χορός βγήκε από τους καθαρά θεατρικούς χώρους. Συναντήθηκε και γνωρίστηκε με έναν καινούργιο κόσμο. Οι εκδηλώσεις της ATHENS DANCE WEEK εντάσσονται στο πρόγραμμα του ΥΠ.ΠΟ.Τ. ATHENS EVERY WEEK. Το σκεπτικό είναι απλό: δίνουμε στους ξένους επισκέπτες, που απλά περνάνε από εδώ για να πάνε στα νησιά μας, αφορμή για να μείνουν λίγες μέρες στην Αθήνα. Εκτός από τα σημαντικά μνημεία και μουσεία μας, τους προτείνουμε να γνωρίσουν την σύγχρονη Ελληνική δημιουργία. Οι εβδομάδες αυτές, δειλά φέτος και πειραματικά, μπορούν, αν στηριχτούν από όλους μας, να έχουν αποτέλεσμα. Οι άνθρωποι του χορού εντάχθηκαν, τα μουσεία και οι εκθεσιακοί χώροι αγκάλιασαν την πρόταση και ο κόσμος ανταποκρίθηκε με την συμμετοχή του. Τώρα βρισκόμαστε ήδη στην καρδιά του Φεστιβάλ μας και η πίστη μας στην σημαντικότητα και την προσφορά του, δίνει καρπούς.
Γεμάτες αίθουσες, ενθουσιασμός του κόσμου, συγκίνηση των δημιουργών. Μέσα στην κρίση, ίσως και με αφορμή την κρίση, ο κόσμος εκφράζετε με αγάπη για την τέχνη μας. Ίσως τώρα, τελικά, να φαίνετε καθαρότερα τι είναι αυτό που αξίζει την προσοχή μας και τι όχι. Τώρα που το κοινό αναγκαστικά επιλέγει με ποιο αυστηρό κριτήριο το που πηγαίνει, τώρα καθαρίζει το τοπίο. Τα πολυδιαφημισμένα και υπερτιμημένα τηλεοπτικά ή σκηνικά “θεάματα” ατονούν και τα έργα τέχνης παίρνουν την θέση που τους αξίζει.
Οι χορηγοί που θεωρούν ελκυστικά τα αθλητικά ή τα πλατιά αναγνωρίσιμα “καλλιτεχνικά events”, είναι καιρός να δούνε την αξία των ουσιαστικών και γιατί όχι, των πιο πειραματικών και λιγότερο προβεβλημένων έργων τέχνης. Ο κόσμος το έχει καταλάβει. Καιρός να αλλάξει και η οπτική των χορηγών.
Ας μη ξεχνάμε ότι η τέχνη είναι πάνω από όλα παιδεία. Η αξία και η προσφορά της τέχνης δεν είναι αποτιμάτε με οικονομικούς όρους. Τα κέρδη της κοινωνίας από την τέχνη, είναι πολύτιμα, αλλά άυλα. Μη μετρήσιμα με τις κοινές οικονομικές μεθόδους.
Ας δούνε λοιπόν, όσοι διαχειρίζονται δημόσια ή ιδιωτικά χορηγικά κανδήλια ότι η στήριξη της τέχνης και μάλιστα της σύγχρονης ζωντανής δημιουργίας, αποτελεί σπουδαία πολιτική πράξη ευθύνης και ουσιαστική επένδυση για το μέλλον.
Info: O Πέτρος Γάλλιας είναι Χορογράφος, Πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων και Πρόεδρος του Ελληνικού Τμήματος του Διεθνούς Συμβουλίου Χορού της UNESCO.