Τα γλυπτά της, αισθαντικά και ερωτικά ντυμένα με ρούχα υψηλής ραπτικής παράλληλα συνοδευόμενα από τις εικαστικές της δημιουργίες στον καμβά. Η Della Rounick περιγράφει την ιδέα της έκθεσης «Αφή Υφής» ως εξής:
«Στα χρόνια του covid, τους δύο ατελείωτους χειμώνες, η ζωή και ο θάνατος έγιναν τα δύο βήματα του ίδιου χορού. Κλεισμένη στο σπίτι, άνοιξα τις ντουλάπες για να ξαναζήσω το ανέμελο παρελθόν. Ξεσκονίζοντας τα αφόρετα από χρόνια φορέματα, σκεφτόμουν μήπως μπορούσα να χρησιμοποιήσω κάποια από αυτά, να ενώσω το παρελθόν με το άγνωστο μέλλον.
Κοιτάζοντάς τα, θυμήθηκα στιγμές περασμένες, γεμάτες χαρές και επιτυχίες. Οι αναμνήσεις έλαμψαν μπροστά μου όπως τα λαμπερά φορέματα. Θα είναι προσβολή να τα ξαναφορέσω τώρα, σκέφτηκα, και υπό ποιες συνθήκες; Είναι σαν να τυλίγομαι μέσα σε ένα πολύτιμο νεανικό παρελθόν χωρίς προβλέψιμο μέλλον.
Η σκέψη μου πήγε στις ωραίες μυθικές γυναίκες της τελευταίας μου σειράς γλυπτών. Θυμήθηκα την μοναδική παιδική μου κούκλα που της έραβα φορεματάκια από κομμάτια υφασμάτων της μοδίστρας. Από κει και μετά, η φαντασία ανέλαβε να διαλέγει, να σχεδιάζει, να κόβει και να ράβει.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Πρώτα είδα όλα τα βαριά μπρούτζινα αγάλματα, σε στάσεις ζωής, τυλιγμένα σε βαρύτιμα υφάσματα, γυναίκες και άνδρες, γιατί όχι, από την μυθολογία. Στη συνέχεια με την βοήθεια της ταλαντούχας μοδίστρας, κόβαμε, ράβαμε και στολίζαμε τα αγάλματα. Το χάδι του μεταξιού πάνω στο σκληρό κρύο δουλεμένο μέταλλο.
Έτσι γεννήθηκε η σειρά Αφή Υφής.
Πάντα ήθελα να κάνω μια τέχνη που να με αντιπροσωπεύει πλήρως. Υπήρξα μοντέλο, fashion designer στην Αμερική, ζωγράφος και γλύπτρια. Πάντα ήθελα να παντρέψω όλα αυτά με κάποιο τρόπο. Ήρθε η ώρα. Φορέματα διάσημων δημιουργών χρησιμοποιήθηκαν γι’αυτή τη σειρά, η οποία πλέον συνεχίζεται και πάνω σε πίνακες ζωγραφικής. Τώρα η φαντασία ανέλαβε τον πρωταρχικό ρόλο και κάθε μέρα εξελίσσεται και μεταβάλλεται.
Σ΄αυτή την καινούργια έκφραση τέχνης, που με γεμίζει πλήρως, ελπίζω οι διάσημοι ταλαντούχοι σχεδιαστές να μην έχουν καμιά αντίρρηση για την μορφή που πήραν οι δημιουργίες τους.
Θα χαρώ πολύ να βρεθούμε όλοι μαζί στα εγκαίνια της έκθεσης Αφή Υφής, που υπόσχεται περισσότερα από όσα λέει ο τίτλος της.»