Διαδικτυακή παρουσίαση βιβλίου του Νίκου Ράπτη, «Πολιτική Φιλοζωία. Ένα κίνημα γεννιέται» από τον Ιανό

Πρόκειται για ένα πολιτικό μανιφέστο υπέρ μιας αναδυόμενης ιδεολογίας, η βασική θέση της οποία είναι πως η στάση του ανθρώπου προς τα ζώα θα καθορίζει πλέον όλα τα σπουδαία πολιτικά ζητήματα.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι Youtube και στη σελίδα Facebook του ΙΑΝΟΥ.

Ο συγγραφέας θα συνομιλήσει με τη δικηγόρο και ιδρύτρια του Dog’s voice Έλενα Δέδε. Τη συζήτηση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Σταματίνα Σταματάκου.

Λίγα λόγια για το βιβλίο «Πολιτική Φιλοζωία. Ένα κίνημα γεννιέται»

ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΥΠΕΡ ΜΙΑΣ ΑΝΑ∆ΥΟΜΕΝΗΣ Ι∆ΕΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Για τους περισσότερους, ο όρος «φιλοζωία» παραπέµπει σε µια καλοκάγαθη και κάπως ιδιότροπη στάση ζωής. Παρουσιάζεται ως η υπέρμετρη συναισθηματική προσκόλληση στα ζώα, συνήθως στα ζώα συντροφιάς, στα γατάκια και στα σκυλάκια. Η Πολιτική Φιλοζωία βρίσκεται πέραν αυτής της καλοπροαίρετης συμπεριφοράς. Βασική µας θέση είναι πως πλέον η στάση του ανθρώπου προς τα ζώα θα καθορίζει όλα τα σπουδαία πολιτικά ζητήματα. Η προστασία των ζώων, η ευημερία τους και η απελευθέρωσή τους από τον ανθρώπινο ζυγό θα κρίνουν εντέλει εάν θα έχουμε πόλεμο ή ειρήνη, δημοκρατία ή αυταρχισμό, ευημερία ή φτώχεια.

Αυτός ο ισχυρισμός μοιάζει σίγουρα υπερβολικός. Δεν πατάει σε καμία εμπειρία µας. Δεν αποδεχόμαστε εύκολα πως η σχέση του ανθρώπου µε τα ζώα είναι σημαντική για την πολιτική. Συνηθίσαμε τα ζώα στο περιθώριο, σαν χνουδωτά αποκούμπια, σάκους πρώτων υλών και αξιοθέατα. Αυτός ίσως να είναι ο κόσμος που κληρονομήσαμε. Αλλά δεν είναι εκείνος που θα παραδώσουμε. Όποιος καταδικάζει τη βία καταδικάζει τόσο τον πόλεμο όσο και τον βασανισμό των ζώων. Όποιος αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη αγωνίζεται όχι µόνο για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και για τα δικαιώματα των ζώων. Όποιος ενδιαφέρεται για τη σωτηρία του πλανήτη µας οφείλει να επιθυμεί και τη σωτηρία των ζώων.

Από τον πρόλογο του ROBERT GABEL

Είναι η μοίρα της κάθε αλήθειας να την περιγελούν πριν την αναγνωρίσουν. Κάποτε θεωρείτο ανοησία η σκέψη πως οι έγχρωμοι είναι αληθινοί άνθρωποι και τους αξίζει ανθρώπινη μεταχείριση. Αυτή η «ανοησία» είναι πια αυταπόδεικτη αλήθεια. Σήμερα θεωρείται υπερβολική η άποψη πως κάθε ζωντανό πλάσμα –έως την πιο απλή μορφή ζωής– έχει ηθική υπόσταση. Θα έρθει όμως καιρός που οι άνθρωποι θα εκπλήσσονται επειδή η ανθρωπότητα χρειάστηκε τόσο πολύ καιρό μέχρι να αναγνωρίσει πως δεν είναι δυνατό να θεωρείται «ηθική» η απερίσκεπτη βλάβη κατά κάθε είδους ζωής.

–ΑΛΒΕΡΤΟΣ ΣΒΑΪΤΣΕΡ

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Νίκος Ράπτης γεννήθηκε στη Λωζάννη της Ελβετίας και μεγάλωσε στην Αθήνα. Είναι εκπαιδευτικός και ψυχολόγος. Σήμερα διευθύνει έναν μεγάλο ιδιωτικό εκπαιδευτικό οργανισμό. Έχει εργασθεί ως συνεργάτης ευρωβουλευτών, ως διδάσκων στα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Θεσσαλίας κ.α. Από τη δεκαετία του 1990 συμμετείχε σε διάφορες οικολογικές κινήσεις και κινήματα.

Εξελέγη πολλές φορές µέλος πανελλαδικών οργάνων σε οικολογικά κόμματα. Το 2012 ήταν ένας από τους ελάχιστους εκπροσώπους της πολιτικής οικολογίας που συμμετείχαν στην «Κίνηση των 58» για τη σύγκληση της προοδευτικής παράταξης. Έως το 2014 διαχειριζόταν την ιστοσελίδα «προοδευτική πολιτική» ( ppol.gr ) για την οποία μετέφρασε πάνω από δυόμισι χιλιάδες άρθρα στα δέκα χρόνια της λειτουργίας της. Αρθρογραφεί τακτικά στον ηλεκτρονικό τύπο (Μεταρρύθµιση, Press Publica κ.ά).

Το 2000 εξεδόθη του βιβλίο του Περιβαλλοντική Αγωγή και Εκπαίδευση. Από το 2016 ενδιαφέρεται έντονα για την πολιτική έκφραση της φιλοζωίας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Είναι νυµφευµένος µε την καθηγήτρια χορού Μαρία ∆αλαµάγκα.