Στην ομιλία του (στα γαλλικά με ταυτόχρονη μετάφραση), ο διεθνούς φήμης γάλλος ιστορικός εξετάζει το ερώτημα: «Πώς κατάφερε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία να επικρατήσει για έντεκα αιώνες;» και μας καλεί να αναλογιστούμε τις αιτίες που οδήγησαν στην αξιοθαύμαστη μακροβιότητά της. Η διάλεξη του διαπρεπούς ομότιμου καθηγητή και πρώην προέδρου του Πανεπιστημίου Paris 1 Panthéon–Sorbonne εντάσσεται στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του Megaron Plus και πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Γαλλική Πρεσβεία και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος.
Τη συζήτηση συντονίζει ο Αθανάσιος Μαρκόπουλος, ομότιμος καθηγητής Βυζαντινής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Πώς κατάφερε η Βυζαντινή Αυτοκρατορία να επικρατήσει για έντεκα αιώνες;»
Από τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης από τον Μέγα Κωνσταντίνο το έτος 330 μ.Χ. ως και την κατάληψη της πρωτεύουσας το 1453 από τους Οθωμανούς, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία άντεξε στον χρόνο για έντεκα ολόκληρους αιώνες. Πού οφείλεται το μεγάλο αυτό χρονικό διάστημα; Ύστερα από δεκαετίες διδασκαλίας και έρευνας, o Michel Kaplan [Μισέλ Καπλάν], στο τελευταίο του βιβλίο Γιατί το Βυζάντιο; σκιαγραφεί μια ολοκληρωμένη εικόνα των έντεκα αιώνων κυριαρχίας, επιρροής και ευημερίας του Βυζαντίου. Σε μια εξαιρετική σύνθεση, επισημαίνει τα κύρια στοιχεία που μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε τη μακροβιότητα της αυτοκρατορίας και όλα όσα οφείλει στο Βυζάντιο ο σύγχρονος πολιτισμός. Το έργο του τιμήθηκε με το βραβείο Diane Potier-Boes της Γαλλικής Ακαδημίας το 2017.
Στη διάλεξή του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ο διαπρεπής βυζαντινολόγος αναλύει τους γεωγραφικούς, πολιτικούς και ιδεολογικούς παράγοντες που συνέβαλαν στη μακροβιότητα της αυτοκρατορίας. Πώς κατάφεραν η επιλογή της γεωγραφικής θέσης, η ασύγκριτη ποιότητα της διοικητικής οργάνωσης του Βυζαντίου καθώς και η ιδεολογία στην οποία στηρίχθηκε η εξουσία να εξασφαλίσουν την ανωτερότητα της αυτοκρατορίας;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Michel Kaplan…
… υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή υπό την καθοδήγηση της καθηγήτριας Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon Sorbonne για πολλά χρόνια, διετέλεσε πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας από το 1990 ως το 1995. Έγινε αντιπρόεδρος του εν λόγω Πανεπιστημίου το 1997 και αργότερα εξελέγη πρόεδρός του για το διάστημα 1999-2004. Διηύθυνε το Κέντρο Ερευνών Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ίδρυμα Ερευνών για το Βυζάντιο, το Ισλάμ και τη Μεσόγειο κατά τον Μεσαίωνα. Από το 2001 έως το 2007, διετέλεσε πρόεδρος της Γαλλικής Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών, ενώ από το 2006 έως το 2016 ταμίας της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών.
Στη βιβλιογραφία του περιλαμβάνονται ενδεικτικά, μεταξύ άλλων, το βιβλίο Βυζάντιο και Ελλάδα, που κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Δεληθανάσης, καθώς και το πρόσφατο σύγγραμμά του Γιατί το Βυζάντιο; Mια αυτοκρατορία έντεκα αιώνων που θα δημοσιευτεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.
