Η Αμερικανή μουσικός της τζαζ Diane Schuur επισκέπτεται την Ελλάδα για δύο live εμφανίσεις στο Gazarte στο Γκάζι. Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή μας μιλάει για την πρώτη της επαφή με την μουσική και την τζαζ, καθώς και για την μετέπειτα καλλιτεχνική πορεία της, η οποία ξεκινάει μόλις στα 11 της χρόνια.
CultureNow: Η μουσική σας διαδρομή άρχισε όταν ήσαστε μόλις 11 ετών. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια, για το πώς αποφασίσατε να σπουδάσετε μουσική και πιάνο; Ήταν οι κοντινοί σας άνθρωποι αυτοί που σας έκαναν να πάτε στο Κρατικό Ωδείο για τυφλούς στην Ουάσιγκτον;
Diane Schuur: Ξεκίνησα να τραγουδάω στην ντουλάπα του σπιτιού μου όταν ήμουν 2 ετών. Έμπαινα μέσα μαζί με ένα 45άρι πικαπ, άκουγα τις φωνές των ανθρώπων και προσπαθούσα να τις μιμηθώ. Στο σχολείο τυφλών της πολιτείας της Ουάσινγκτον πήγα σαν να πήγαινα σε κανονικό σχολείο, όπως κάθε παιδί θα πηγαινε. Σπόυδασα λίγο μουσική εκεί αλλά η εκπαίδευσή μου προήλθε κυρίως απο τον πατέρα μου πάνω σε ένα πιάνο που είχαμε στο σπίτι. Αργότερα είχα ένα δάσκαλο, ο οποίος ήταν και αυτός τυφλός και με έμαθε να παίζω πιάνο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
C . N.: Πιστεύετε ότι το γεγονός ότι εκ γενετής στερηθήκατε την αίσθηση της όρασης, σας βοήθησε κατά κάποιο τρόπο να ακούσοετε και να καταλάβετε τη μουσική καλύτερα; Ταιριάζει σε σας αυτό που λέμε, ότι αν έχουμε μία λιγότερη από τις αισθήσεις μας, είναι πιθανό να καλλιεργήσουμε μια άλλη (όπως η ακοή) σε ένα υψηλότερο επίπεδο;
D. S. : Πιστεύω πως όταν χάνουμε μία απο τις αισθήσεις μας, οι υπόλοιπες εντείνονται στον μέγιστο βαθμό, ώστε να καλύψουν το γεγονός της αδυναμίας της όρασης στην περίπτωση μου. Επίσης πιστεύω πως το να μπορώ να τραγουδάω έτσι είναι δώρο απο τον Θεό.
C. N.: Ποιες ήταν οι βασικές επιρροές σας; Όχι μόνο στην τζαζ, αλλά και στην pop επίσης; Και πώς εμπνευστήκατε να ανακατέψετε στην τζαζ μουσική σας και ποπ μελωδίες;
D. S.: Η Τζαζ είναι η ρίζα όλων των μουσικών που ακούω. Είτε είναι ποπ, κλασική, ραπ σε όλα μπορείς να βρείς τζαζ αρμονίες, τζαζ φράσεις και τζαζ αποχρώσεις. Μου αρέσουν μουσικοί όπως ο Santana, ο Stevie Wonder, η Patty Paige, οι Boston και πολλοί άλλοι.
C. N.: Θυμάστε το πρώτο σας live μπροστά στο ακροατήριο;
D. S.: Θυμάμαι πως ένοιωθα πολύ νευρική μήπως ξεχνούσα τους στίχους. Ακόμα νοιώθω ένα κόμπο όταν παίζω μπροστά σε μεγάλο κοινό και όταν εμφανίζομαι σε σπουδαίες παραστάσεις όπως στο Carneige Hall ή στο Λευκό Οίκο. Νομίζω πως είναι ανθρώπινο να είσαι αγχωμένος πριν απο μια ζωντανή εμφάνιση. Είναι κάτι που με βοηθάει να παραμείνω στη στιγμή που μοιράζομαι με το κοινό μου.
C. N.:. Το ελληνικό κοινό περιμλένει με ανυπομονησία να σας ακούσει. Θα θέλατε να τους πείτε κάτι πριν το live; Μπορούμε να περιμένουμε κάτι το ιδιαίτερο; Κάποιο νέο υλικό;
D. S.: Θα πρέπει να περιμένετε μερικές εκπλήξεις! Ποτέ δεν αποκαλύπτω τι θα παρουσιάσω πρίν ανέβω στην σκηνή. Ποτέ δεν ξέρω τι έμπνευση θα πάρω απο το κοινό, το οποίο μπορεί να αλλάξει την πορεία του προγράμματος του live.