Τα Υδάτινα Σώματα, το θέμα στη φετινή Έκθεση Αρχιτεκτονικής Biennale Βενετίας, παρουσιάζουν φράγματα και ταμιευτήρες που μεταμορφώνουν τη χώρα. Σε ένα ήδη πολλαπλά μεταποιημένο, αλλά γενικά άνυδρο έδαφος, από τη δεκαετία του 1930, ένα εκτεταμένο και συλλογικό πρόγραμμα συγκράτησης νερού παρέχει άρδευση, ύδρευση και ενέργεια. Ένας σημαντικός αριθμός τεχνητών λιμνών συγκροτεί ένα αντίστροφο αρχιπέλαγος διασκορπισμένο στο ορεινό ανάγλυφο. Μετατρέπουν τη γη σε χώρα, τόσο με την έννοια της επικράτειας όσο και με την ετυμολογική προέλευση της λέξης από το ρήμα χωρώ, δηλαδή ενός τόπου που χωρά τους βίους, τις δράσεις, τις μνήμες και τις προσδοκίες των κατοίκων του. Τα Υδάτινα Σώματα και όλες οι σχετιζόμενες με αυτά κατασκευές, όπως φράγματα και χωματουργικά έργα, αποτελούν δημόσια αρχιτεκτονική με τη ρωμαϊκή ή Βιτρουβιανή έννοια. Είναι δημόσια έργα συλλογικής χειραφέτησης, κυριολεκτικά, ως φορείς βιωσιμότητας και συμβολικά, ως αποτέλεσμα του συλλογικού μόχθου και της επιθυμίας για πρόοδο.

Βιογραφικά

Ο Κωστής Πανηγύρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1965. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και στο Πανεπιστήμιο Harvard. Είναι Καθηγητής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Το 1994 συν-ίδρυσε το αρχιτεκτονικό γραφείο Λουκοπούλου/Μπερτάκη/Πανηγύρης στην Αθήνα.

O Ανδρέας Νικολοβγένης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πατρών στο Πανεπιστήμιο Harvard. Είναι Επίκουρος Καθηγητής Αρχιτεκτονικού και Αστικού Σχεδιασμού στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Από το 2015 διατηρεί γραφείο στην Αθήνα.

Photo Credit: Ηλίας Κοσίντας