Ένας μονόλογος με «πολλά» πρόσωπα. Μια παράσταση ποιητική και ανθρώπινη, που φανερώνει το σκοτάδι της κόρης, γυναίκας, καλλιτέχνιδας, συζύγου, μάνας κι ερωμένης Πηνελόπης Δέλτα -με λεπτομέρειες που ίσως ως τώρα να μη γνωρίζαμε και αλήθειες που είχαν ξεχαστεί με τα χρόνια. Πρόκειται για το έργο «Πορτραίτο» της Δήμητρας Παπαδήμα σε σκηνοθεσία Θαλασσινής Βοσταντζόγλου, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Olvio.
Το CultureNow μίλησε με την Δήμητρα Παπαδήμα.
***
-«Το Πορτρέτο» ανεβαίνει στο Θέατρο Olvio, με αφορμή τα 150 χρόνια από τη γέννηση της Πηνελόπης Δέλτα – όμως έχετε καταπιαστεί και στο παρελθόν με την αγαπημένη συγγραφέα. Τι σας γοητεύει στην προσωπικότητά & την ιστορία της;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με συγκινεί βαθιά πως υπήρξε ως μια εύθραυστη πέτρα. Για μένα η Πηνελόπη είναι Γυναίκα των Άκρων. Αυτό με γοητεύει σε αυτήν.
-Στην παράσταση ερμηνεύετε τη Δέλτα – σε έναν ιδιαίτερο μονόλογο – τον οποίο και υπογράφετε. Θα θέλατε να μας πείτε τι προηγήθηκε της συγγραφής του κειμένου;
Πριν τη συγγραφή του θεατρικού κειμένου «Το πορτραίτο της Πηνελόπης Δέλτα» προηγήθηκε η συγγραφή του «Αγριμιού» ένα κείμενο για τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Το άλλο άκρο. Άλλωστε στα άκρα τριγυρίζω χρόνια τώρα σαν Δήμητρα Παπαδήμα. Οπότε, έπεσα με τα μούτρα και όλες τις αισθήσεις σε εγρήγορση για να κατανοήσω την Πηνελόπη Δέλτα. Σας λέω πως είναι τόσες οι διαφορές μεταξύ τους όσες και οι ομοιότητες. Άλλωστε κανένας δεν είναι ένας και μόνο άνθρωπος. Αλλά πολλοί.
-Ποια πληροφορία σας έκανε περισσότερο εντύπωση για το πρόσωπο της Δέλτα; Και σε ποιο κομμάτι θα λέγατε πως υπήρξε πιο εύκολη η ταύτιση μαζί της;
Περισσότερο εντύπωση μου έκανε η λαχτάρα της να ζήσει σαν άνθρωπος με ορμές, μυαλό , πίστη, ουσία. Η λαχτάρα της να ‘γευτεί’ το ολόκληρο. Ταυτίζομαι σε πολλά μαζί της. Ειδικά στα συγκεκριμένα λόγια «Δεν ξέρω γιατί, αλλά παντού βλέπω αδικίες κι εγώ διψάω για αγάπη, θυσίες, ηρωισμούς, μεγάλα κατορθώματα έστω κ μεγάλες καταστροφές. Θέλω πάντα τα πράγματα αλλιώς από ότι είναι. Κι έχω μια θλίψη στην καρδιά, περισσότερο αγανάκτηση».
-Αναφέρετε πως η Δέλτα έπασχε από «Μητρική Ανεπάρκεια». Πείτε μας περισσότερα για αυτό, καθώς και αν αυτή η «πληγή» της σας ώθησε να συνεργαστείτε με την κόρη σας, Θαλασσινή Βοσταντζόγλου, η οποία σας σκηνοθετεί.
Μητρική Ανεπάρκεια, ναι. Κατά την άποψη μου αυτή ήταν η αρρώστια της. Αγιάτρευτη. Η ‘απουσία’ της μητέρας ενώ είναι παρούσα δημιουργεί ανισορροπία. Για πάντα. Η συνεργασία με την κόρη μου ήταν κάτι αυθόρμητο. Ασυνείδητα, θέλησα να της φανερώσω τον βαθύ πόνο μου – άβυσσος η ψυχή – για να με δικαιολογήσει ίσως σε κάποιες υπερβολικές υπερπροστατευτικές συμπεριφορές μου.
-Μπορείτε να μας πείτε κάποια πράγματα για το σκηνοθετικό της όραμα πάνω στο έργο, και πως «ανέτρεψε» τη δική σας πρώτη προσέγγιση.
Το όραμα της, ήταν και παραμένει η απλότητα στο στήσιμο της παράστασης. Η ανεπιτήδευτη εκφορά των συγκλονιστικών λόγων της. Η ανατρεπτική για μένα ανάδειξη των άλλων προσώπων γύρω της που την σημάδεψαν. Η δικιά μου ματιά ήταν του πληγωμένου παιδιού. Η Θαλασσινή με έστησε πολεμίστρια του εαυτού μου.
-Ποια συμβουλή δώσατε στην κόρη σας, όταν σας ανακοίνωσε πως θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο;
Την συμβούλεψα να μην περιμένει τίποτα από κανένα. Γιατί κανένας δεν είναι καλύτερος από εκείνη.
-Τι διαβάζετε αυτήν την περίοδο; Και ενδεχομένως τι γράφετε αυτόν τον καιρό;
Διαβάζω ακατάπαυστα ότι βρεθεί μπροστά μου. Μόνο να μοιάζει αληθινό θέλω . Άρχισα να γράφω τη Λογοτεχνία του Πεζοδρομίου, μέρος δεύτερο. Το πρώτο θα εκδοθεί σύντομα από τις εκδόσεις Νίκας. Είναι μυθιστόρημα με τίτλο ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ και είναι μαύρη κωμωδία αφού η εποχή μας είναι μαύρη. Τόσο μαύρη που προκαλεί γέλιο.
Όπως λέει και η Πηνελόπη Δέλτα: Θέλω να καταγράψω κάθε φαινομενικά ασήμαντη λεπτομέρεια που μπορεί να φωτίσει μια εποχή. Με τους ανθρώπους της και τον τρόπο ζωής τους. Έτσι έκανε η Πηνελόπη Δέλτα. Αυτό κάνω κι εγώ χρόνια τώρα ως Δήμητρα Παπαδήμα.
-Υπάρχει κάποιο άλλο επαγγελματικό σχέδιο σας που θα θέλετε να μοιραστείτε με τους αναγνώστες /τριες του CultureNow;
Επαγγελματικά σχέδια, πολλά, πολύπλοκα, και ό,τι γίνει.
Διαβάστε επίσης:
Το Πορτραίτο, της Δήμητρας Παπαδήμα σε σκηνοθεσία Θαλασσινής Βοσταντζόγλου στο θέατρο Olvio