Τα μονόπρακτα του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Η μυστική ζωή του Γουόλτερ Μίττυ» και «Ο πανηγυρικός», παρουσιάζονται σε μία ενιαία παράσταση, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου στο Vault. Ερμηνεύει ο Δημήτρης Φραγκιόγλου.
***
-Με αφορμή τη συμπλήρωση 100 ετών από τη γέννησή του, η φετινή χρονιά έχει ανακηρυχθεί ως «Έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη». Θέλετε να μας πείτε για την επαφή που είχατε με αυτήν την εμβληματική φιγούρα;
Γνώρισα τον Ιάκωβο Καμπανέλλη στις αρχές της δεκαετίας του ’80, φοιτητής τότε του Οικονομικού Πανεπιστημίου. Με το Θεατρικό του Πανεπιστημίου ανεβάσαμε το Παραμύθι Χωρίς Όνομα. Ο Καμπανέλλης ήρθε και παρακολούθησε κάποιες πρόβες μας. Έτσι ξεκίνησε η γνωριμία μου με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη. Η σχέση συνεχίστηκε και λόγω της φιλίας μου με την κόρη του που ήμασταν συμφοιτητές – συμμετείχε μάλιστα και στην παράσταση που προανέφερα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
-Στο Vault παρουσιάζονται δύο μονόπρακτα του Ιάκωβου Καμπανέλλη, «Η μυστική ζωή του Γουόλτερ Μίττυ» και «Ο πανηγυρικός», σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου. Εσείς έχετε αναλάβει την ερμηνεία τους. Με ποιό κριτήριο επιλέχθηκαν αυτά τα δύο κείμενα;
Η παράστασή μας ξεκίνησε από την επιθυμία μου να συμμετάσχω στο έτος Καμπανέλλη. Ζήτησα από την Κατερίνα Καμπανέλλη να μου προτείνει κάποιο κείμενο που δεν είχε δει τα φώτα της σκηνής. Μου πρότεινε το Η Μυστική Ζωή του Γουόλτερ Μίττυ. Και Ο Πανηγυρικός δική της ιδέα ήταν – λόγω της μεγάλης αντίθεσης που υπάρχει ανάμεσα στα δυο μονόπρακτα.
-Ποιός είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα δύο αυτά έργα, πέρα από το γεγονός ότι αποτελούν συγγραφικά πονήματα του Καμπανέλη;
Ο Καμπανέλλης εντοπίζει και στα δύο μονόπρακτα κάποιες δυσλειτουργίες της κοινωνίας μας που διαιωνίζονται. Καυτηριάζει νοοτροπίες και συνήθειες που είναι παγκόσμιες και διαχρονικές.
-Η πρώτη παρουσίαση της παράστασης έγινε στη Νάξο – γενέθλιο τόπο του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα. Έτσι, συμμετείχατε στις αφιερωματικές εκδηλώσεις προς τιμήν του. Ποιά πιστεύετε πως είναι η σημασία της ανάδειξης ελλήνων συγγραφέων και δραματουργών από την πολιτεία;
Αρχικά δεν νοείται, «Ελληνικό θέατρο» χωρίς και ελληνικό έργο. Τα προηγούμενα χρόνια δεν είχε δοθεί η πρέπουσα σημασία στο ελληνικό έργο, κυρίως από την Πολιτεία – πέρα από κάποιους διαγωνισμούς και βραβεύσεις, που όμως δεν αρκούσαν. Τη τελευταία δεκαετία ανεβαίνουν όλο και περισσότερα ελληνικά έργα. Έχουν δημιουργηθεί μάλιστα και κάποια εργαστήρια γραφής από τα οποία έχουν προκύψει και κάποια πολύ καλά έργα. Έργα που εκφράζουν πολλούς και διαφορετικούς προβληματισμούς της ελληνικής κοινωνίας.
-Ο κόσμος ανταποκρίνεται στα νεοελληνικά έργα;
Πιστεύω ότι το κοινό διψάει για καλό ελληνικό έργο. Το κοινό θέλει να βλέπει «ήρωες» που του μιλάνε απευθείας στη γλώσσα του – χωρίς να μεσολαβεί ο μεταφραστής. Ήρωες που σε κάποιες περιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι και οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που έχουν ζήσει ή ζουν στον ίδιο τόπο και βιώνουν τα ίδια προβλήματα. Το νεοελληνικό έργο γνωρίζει μια μεγάλη άνθηση.
-Το έργο ανέβηκε και στις Αγροτικές Φυλακές Τίρυνθας. Πώς ήταν αυτό σαν εμπειρία;
Η εμπειρία ήταν μοναδική. Τολμώ να πω ότι αγγίξαμε την ουσία του θεάτρου που είναι η απλότητα. Η παράσταση παρουσιάστηκε σε μια αίθουσα που δεν διέθετε τεχνικό εξοπλισμό. Παίξαμε με το φως την ημέρας. Και μπορώ να πω ότι καταφέραμε να «ψυχαγωγήσουμε» με την ειλικρίνειά μας κάποιους ανθρώπους που ζουν αυτή τη στιγμή τη συνθήκη του εγκλεισμού.
-Στο λεξικό του Τριανταφυλλίδη ο μονόλογος εμφανίζεται ως έννοια αντίθετη του διαλόγου, ως «μακρύς και συνεχής λόγος που γίνεται από ένα μόνο πρόσωπο χωρίς να διακόπτεται από άλλο». Εσείς τι ορισμό θα δίνατε;
Δεν έχω στο μυαλό μου κάποιον ορισμό. «Ο μακρύς και συνεχής λόγος»… όταν είναι καλογραμμένος και εύστοχος – έχει τη μοναδικότητά του και τη γοητεία του. Και φυσικά την τεράστια δυσκολία να καταφέρει ο ηθοποιός να τον «ερμηνεύσει» – μεταφέρει στο κοινό.
-Ποιό είναι το προσωπικό σας στοίχημα σε κάθε παράσταση;
Να μην περιορίζομαι σε αυτό που έχω κατακτήσει, εννοώ υποκριτικά, και να έχω περισσότερες αξιώσεις από τον εαυτό μου.
-Υπάρχει κάποιο μελλοντικό σχέδιό σας που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Υπάρχουν κάποια σχέδια για το μέλλον αλλά μέχρι να οριστικοποιηθούν δεν μπορώ να τα ανακοινώσω.
Διαβάστε επίσης:
«Γουόλτερ Μίττυ» και «Ο πανηγυρικός», του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο Vault