Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Φύσσας μιλά για το νέο του βιβλίο με τίτλο «Μουσείο Λαογραφίας», μια ατμοσφαιρική επιστολική νουβέλα με πολλές αναγνώσεις, εξηγώντας μας πώς αυτή συνιστά μια «πλήρη δυστοπία».
– Πέρα από το κάλλος, πού έγκειται κατά τη γνώμη σας η σπουδαιότητα του “Μυστικού Δείπνου” του Ντα Βίντσι;
Δεν το ξέρω, δεν είμαι ειδικός. Εμένα σα συγγραφέα με βόλεψε για τρεις λόγους: α) έχει επίκεντρο το Χριστό, που σύμφωνα με τον άγνωστο πελάτη του Λέοντα είναι ένας από τους κοινοτιστές β) είναι ένα ζωγραφικός πίνακας πολυπρόσωπος, με 13 πρόσωπα για την ακρίβεια, που στο βιβλίο μου γίνεται ακόμα πιο πολυπρόσωπος, δλδ με 23 γ) σα «μυστικός» που είναι, έχει μια αναλογία με τη λεγόμενη «Οκτωβριανή Επανάσταση», που δεν είναι παρά ένα εξαιρετικά οργανωμένο μυστικό πραξικόπημα των μπολσεβίκων ενάντια στην κυβέρνηση Κερένσκι (Φλεβάρης – Οκτώβρης 1917), τη μοναδική δημοκρατική κυβέρνηση που είχε ποτέ η Ρωσία. Επομένως, το βιβλίο αποτελεί τη δική μου συμβολή στα πανηγύρια για τα 100 χρόνια από τότε.
– Ποιο είναι το βασικό σημείο σύνδεσης των 23 προσωπικοτήτων του “Κοινοτισμού” που ζωγράφισε ο Λέων;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ότι όλες, σύμφωνα με τον άγνωστο πελάτη του Λέοντα, εκφράζουν τάσεις του κοινοτισμού, ξεκινώντας από την αρχαία εποχή (Αριστόνικος), περνώντας στο Βυζάντιο (Φωκάς Σκυλίτζης), συνεχίζοντας στην εποχή του Διαφωτισμού, στις επαναστάσεις του 19ου και 20ου αιώνα, και φτάνοντας μέχρι το σύγχρονο υπαρκτό σοσιαλισμό. Το τελευταίο κεφάλαιο – γράμμα επιγράφεται «Κιμ Γιονγκ Ουν», που είναι βέβαια ο γνωστός ανεκδιήγητος νεποτιστής δικτάτορας της Βόρειας Κορέας, ο Κιμ Γ’.
– Γιατί επιλέξατε ένα ακραίο περιβάλλον (το “Σδράλι”), τόσο πίσω τεχνολογικά και πολιτισμικά;
Γιατί μόνο έτσι μπορούσα να τοποθετήσω τη νουβέλα μου α) γεωγραφικά, σαν έναν ανύπαρκτο τόπο στην Πίνδο, μεταξύ Μακεδονίας («κοντά» στη Μηλιά, νομός Γρεβενών), Ηπείρου («κοντά» στο Μέτσοβο, νομός Ιωαννίνων) και τη Θεσσαλία («κοντά» στην Κουτσούφλιανη, νομός Καρδίτσας) β) ιδεολογικά (συνδυασμός χριστιανισμού, εθνικισμού, φαλλοκρατίας, κομμουνισμού και ελληνικού επαρχιωτισμού) γ) συγγραφικά: έπρεπε, ενώ ξετυλίγεται στο σήμερα, να μην υπάρχει τεχνολογία, ηλεκτρικό, ίντερνετ κλπ, τίποτα, ώστε να δικαιολογείται το ότι ο Λέων γράφει γράμματα, κολλάει γραμματόσημο και τα στέλνει- κάτι που σχεδόν κανείς δεν κάνει πια σήμερα. Ταυτόχρονα, αφού φλερτάριζα με το θρίλερ, έπρεπε να υπάρχει το στοιχείο της απομόνωσης. Συνολικά, μια πλήρης δυστοπία.
– Για τις πολλαπλές κρίσεις που βίωσε ο Λέων, ποια η ευθύνη του;
Θα πρέπει να είναι μεγάλες, αλλά ο φίλος μας δεν έχει αρκετή ωριμότητα να τις καταλάβει και να τις διατυπώσει. Μαζί με τις δικές του λειψές κουβέντες και μισόλογα για το θέμα, μένουμε κι εμείς στην ανάλογη άγνοια- επομένως μπορούμε να υποθέσουμε ό,τι θέλουμε.
– Τι ακριβώς είναι η Μάρθα για τον Λέοντα;
Ο ίδιος λέει ότι α) τη θεωρεί ιδανικό, ελπίζει να τα ξαναβρούνε (δε μαθαίνουμε γιατί χωρίσανε), της προσφέρει μάλιστα και γάμο (φαντάσου, να θες να φέρεις σήμερα στα νερά σου μια γκόμενα προσφέροντας γάμο), β) τη θεωρεί πολύ έξυπνη, δεν την καταλαβαίνει, διαφωνεί πολιτικά μαζί της κλπ. Προσπάθησα να δείξω την αντιφατικότητα του επιστολογράφου, αλλά δεν ξέρω αν το πέτυχα. Και δεν ξέρω επειδή η οπτική γωνία που έχω υιοθετήσει (όχι απλά εσωτερική εστίαση, μα αποκλειστικά επιστολογραφία) είναι πολύ δύσκολη. Το θέμα είναι τι θα πει το αναγνωστικό κοινό, ο κάθε αναγνώστης κι η κάθε αναγνώστρια.
– Γιατί προτιμήσατε να μην ολοκληρωθεί η τελευταία σπουδή, του Κιμ Γιονγκ Ουν;
Γιατί α) μόνο έτσι μπορούσα να καταλήξω στο τέλος που είχα επιλέξει για τον ήρωά μου. Ήδη τα δυο προηγούμενα γράμματα είναι πολύ αγχωμένα β) Ο Κιμ Γονγκ Ουν είναι κατεξοχήν χασάπης, εντελώς σύγχρονός μας και απασχολεί συνέχεια την επικαιρότητα. Αποτελεί την πιο γνωστή και αντιπροσωπευτική εκδοχή του κομουνισμού σήμερα.
– Η δική σας σχέση με την Αριστερά σε ποιο βαθμό αποτυπώνεται στη νουβέλα;
Έχω περάσει από το ΚΚΕ, αλλά έφυγα όταν συνειδητοποίησα τη θρησκευτικότητα που το διαπερνάει και τη θρησκευτικού τύπου στράτευση που απαιτείται εκεί μέσα. Έχω περάσει κι από την ΕΑΡ, μα έφυγα κι από κει όταν μια ωραία πρωία έφτιαξε τον παλιό Συνασπισμό με το ΚΚΕ, δίχως να ρωτήσει κανέναν. Αυτή την αντίθεση σε όλων των ειδών τις θρησκείες, «αριστερές» ή όχι, προσπάθησα να την περάσω στη νουβέλα μου. Αυτά εγώ σα συγγραφέας. Το θέμα όμως και πάλι είναι το τι θα πει το κάθε άτομο που τη διαβάζει.