Τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011 το θέατρο «Παλλάς» παρουσιάζει μια μουσική βραδιά γεμάτη αγαπημένα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι ερμηνευμένα τζαζ και διανθισμένα με κλασικά ηχοχρώματα.
Πρόκειται για την εμφάνιση του Dimitris Kalantzis quintet και της Καμεράτας-Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη σε μια συναυλία όπου ο … Μάνος Χατζιδάκις συναντά την τζαζ! Ο Δημήτρης Καλαντζής απαντά στο Culturenow.gr για το εγχείρημα, τη συναυλία στο «Παλλάς» αλλά και τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι που χρόνια τώρα ομορφαίνει τη ζωή όλων μας.
Συνέντευξη στη Μαριάννα Παπάκη
Culturenow.gr: Κύριε Καλαντζή, αφορμή για την «κουβέντα» μας είναι η συναυλία που θα δώσετε με το κουιντέτο σας τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011 στο θέατρο «Παλλάς». Τίτλος της, «Mano’s – Ο Μάνος Χατζιδάκις συναντά την τζαζ». Πείτε μας δυο λόγια για τη γέννηση της ιδέας που συνδυάζει τη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι με την τζαζ και έχει ήδη παρουσιαστεί με επιτυχία.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Δημήτρης Καλαντζής: Προέκυψε φυσικά και μέσα από μεγάλης χρονικής διάρκειας πρακτική «δοκιμή». Αυτό είναι μάλλον πλεονέκτημα, γιατί το δύσκολο σε ένα τέτοιο εγχείρημα δεν είναι η σύνταξη μιας ενορχήστρωσης, αλλά η μεταφορά ή «μετάφραση» της διάθεσης ενός κομματιού σε ένα άλλο είδος μουσικής. Ειδικά σε ένα είδος μουσικής σαν τη τζαζ, που το μεγαλύτερο μέρος ενός κομματιού καλύπτεται από αυτοσχεδιασμούς η πρόκληση αυτή είναι μεγαλύτερη. Έχω την ελπίδα ότι κάτι τέτοιο έχουμε επιτύχει.
Cul.N.: Το κουιντέτο σας (Dimitris Kalantzis quintet) αποτελείται από αξιόλογους Έλληνες μουσικούς της τζαζ. Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια ιδιαίτερη άνθιση της ελληνικής τζαζ. Περισσότερες συναυλίες, τζαζ φεστιβάλ με Έλληνες μουσικούς, μεγαλύτερη ίσως προβολή. Πού πιστεύετε πως οφείλεται αυτή η μεγαλύτερη προβολή των Ελλήνων μουσικών της τζαζ;
Δ.Κ.: Οφείλεται κυρίως στην αξία των ίδιων και ιδιαίτερα των νεώτερων μουσικών του είδους, η εξέλιξη των οποίων είναι ραγδαία σε σχέση με το παρελθόν. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας που συντελεί σε αυτό είναι η σχετικά μεγαλύτερη αναζήτηση του κοινού προς διαφορετικές μουσικές τάσεις ή στυλ, αποτέλεσμα προφανώς του κορεσμού από τη διαρκή επανάληψη ίδιων ή πανομοιότυπων ακουσμάτων.
Cul.N.: Στη συναυλία στο Παλλάς συμπράττετε με την Καμεράτα (Καμεράτα-Ορχήστρα Φίλων της Μουσικής) υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Πόσο σημαντική για το αποτέλεσμα είναι αυτή η σύμπραξη επί σκηνής πέντε δεξιοτεχνών jazzmen και μια ορχήστρας κλασικής μουσικής;
Δ.Κ.: Είναι πιστεύω σημαντική και από την άποψη του αισθητικού αποτελέσματος, αλλά και για μας τους ίδιους. Σε μια τέτοια περίπτωση ένα τζαζ γκρουπ θα πρέπει να προσαρμόσει τον ήχο του, αλλά και να συμπυκνώσει τις ιδέες του σε συγκεκριμένα πλαίσια, ενώ μια κλασσική ορχήστρα πρέπει να μπει σε μια τελείως διαφορετική λογική μουσικής εκτέλεσης. Ο Μίλτος Λογιάδης έχει τις εξαιρετικές ικανότητες αλλά και το backround, το υπόβαθρο για κάτι τέτοιο. Επίσης ο Γιάννης Αντωνόπουλος, που υπογράφει τις ενορχηστρώσεις για την Καμεράτα, ήταν απολύτως το κατάλληλο πρόσωπο για αυτή την υπόθεση.
Cul.N.: Η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι πόσο έχει επηρεάσει τη δική σας μουσική αλλά και τη σκέψη και τον τρόπο δουλειάς σας ως μουσικό; Και πόσο κατά την άποψή σας έχει επηρεάσει τους Έλληνες μουσικούς όποιο είδος μουσικής και αν υπηρετούν;
Δ.Κ.: Η αισθητική της μουσικής του Μάνου Χατζιδάκι είτε έχει επηρεάσει τους μουσικούς, είτε έχει απλώς ομορφύνει τη ζωή μας για πολλά χρόνια, είναι κυρίαρχο σημείο στην ελληνική μουσική πραγματικότητα. Σε ότι αφορά τη μουσική που εγώ γράφω, παρ’ ότι δεν είναι εμφανής άμεσα, είναι σίγουρα εκεί, ακόμα και σαν μεγάλο μέρος των ακουσμάτων που έχω από μικρό παιδί.
Cul.N.: Σήμερα που διανύουμε μια δύσκολη – όχι μόνο οικονομικά – αλλά και κοινωνικά, και πολιτιστικά περίοδο παρατηρούμε μία «στροφή» στους μεγάλους συνθέτες. Αφιερώματα στον Μάνο Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, τον Μαρκόπουλο, τον Ξαρχάκο. Η μουσική τους αναμφισβήτητα είναι διαχρονική και πολυδιάστατη. Αλλά μήπως καλύπτει και ένα κενό από σύγχρονους μεγάλους συνθέτες ή μεγάλες προσωπικότητες;
Δ.Κ.: Υπάρχει σίγουρα μεγάλο κενό και για πολλούς λόγους, όπως και είναι λογικό σε περιόδους κρίσης να υπάρχει στροφή σε σταθερές αξίες. Η ευκαιρία σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται στη γέννηση νέων ρευμάτων και τάσεων από τους καλλιτέχνες, αλλά και τον κόσμο.
Cul.N.: Και για να επιστρέψουμε, κλείνοντας, στη μουσική του Μάνου Χατζιδάκι και στη συναυλία στο Παλλάς, θα θέλατε να μας δώσετε μία γεύση για το τι θα ακούσουμε; Σε ποια κομμάτια και σε ποιες περιόδους του Μάνου Χατζιδάκι κινηθήκατε και για ποιους λόγους; Είχαν μεγαλύτερη σχέση, π.χ., με την τζαζ μουσική;
Δ.Κ.: Η επιλογή των κομματιών που παίζουμε δεν εξαρτάται από τη σχέση που είχαν με την τζαζ (μάλλον δεν είχαν), αλλά από το πόσο μας άρεσαν απλά. Ο Γιώργος Μονεμβασίτης σ’ ένα κείμενό του για τη συναυλία, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Για να δομήσει το πρόγραμμα της πρότασής του ο Δημήτρης Καλαντζής επέλεξε μελωδίες του Μάνου Χατζιδάκι που εκτείνονται σε ένα ευρύ χρονικό και αισθητικό φάσμα. Αρκετές από τις επιλογές προέρχονται από μουσικές και τραγούδια που γράφτηκαν για τον κινηματογράφο». […] «Υπάρχει όμως στο δίσκο και μουσική από το θέατρο».
Cul.N.: Επόμενα σχέδια του Dimitris Kalantzis quintet; Έχετε προγραμματίσει επόμενες συναυλίες-συνεργασίες;
Δ.Κ.: Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι αυτό το γκρούπ (Πατερέλης, Πολυζωγόπουλος, Κτιστάκης, Γεωργιάδης και εγώ), λέγεται έτσι γιατί τυχαίνει να κάνω εγώ την συγκεκριμένη δουλειά. Υπήρχε (πάνω-κάτω το ίδιο) π.χ. σαν azz Upstairs Houseband στο Guru με μαέστρο τον Τάκη Πατερέλη κ.ο.κ. Θα συνεχίσουμε τις συναυλίες με τη δουλειά αυτή και με την ελπίδα ότι θα τη βγάλουμε και στο εξωτερικό. Υπάρχουν και υπήρχαν ωστόσο και άλλα projects, που παίζουμε.