Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης παρουσιάζει την αναδρομική έκθεση του Δημήτρη Παπαδήμου …
«Ταξιδιώτης φωτογράφος» από την Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012, στις 8.00 μμ. στο Μέγαρο Εϋνάρδου.
Πρόκειται για την πρώτη αναδρομική έκθεση του φωτογράφου Δημήτρη Παπαδήμου, που δίνει μια εικόνα του έργου του από τα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής του με τη φωτογραφία, στην Αίγυπτο την περίοδο του πολέμου, μέχρι και το 1980.
Με περισσότερες από 200 φωτογραφίες, η έκθεση παρουσιάζει στο κοινό έναν καλλιτέχνη καταξιωμένο και γνωστό στην εποχή του, άγνωστο όμως στο σημερινό κοινό της ελληνικής φωτογραφίας. Μέσα από ένα υλικό που χρονικά καλύπτει τέσσερις δεκαετίες και γεωγραφικά την λεκάνη της Μεσογείου με έμφαση στην Αίγυπτο και την Ελλάδα, η έκθεση καλεί σε μια προσεχτική επανανάγνωση του έργου του Παπαδήμου, που έχει σαν βασικό του άξονα τον άνθρωπο και τα έργα του.
Το υλικό προέρχεται από το αρχείο του, που απόκειται στο Φωτογραφικό Αρχείο του ΕΛΙΑ, και αριθμεί περίπου 65.000 αρνητικά και τα αντίστοιχά τους κοντάκτ. Η έκθεση αντικατοπτρίζει την έκταση και την ποικιλία του πλούσιου αρχείου του φωτογράφου. Τοπία και άνθρωποι από την έρημο, τον Νείλο, το Σινά, την Γκάνα, την Κύπρο, και την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα. Η περίοδος του πολέμου αποτυπώνεται από τον φακό του Παπαδήμου με σκηνές από τη Μέση Ανατολή, το Ρίμινι και τα Δεκεμβριανά. Ιδιαίτερη ενότητα της έκθεσης συνιστούν τα πορτραίτα ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών και συγγραφέων, όπως των Μίνου Αργυράκη, Γιάννη Τσαρούχη, Ναταλίας Μελά, Έλλης Λαμπέτη, Γιώργου Σεφέρη, Λώρενς Ντάρρελ, Ζάν Κοκτώ και πολλών άλλων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Παπαδήμος γεννήθηκε στο Κάιρο το 1918, μέσα στην ανθούσα εκεί ελληνική παροικία. Με τη φωτογραφία πειραματίστηκε από τα εφηβικά του χρόνια και από νωρίς εκδήλωσε την επιθυμία να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Συστηματικά, όμως, ασχολήθηκε με τη φωτογραφία στα χρόνια της υπηρεσίας του ως στρατιωτικού φωτογράφου στις Ελληνικές Δυνάμεις Μέσης Ανατολής και στο Γραφείο Τύπου της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης. Με τη λήξη του πολέμου και την τραγωδία των Δεκεμβριανών, που αποτύπωσε με τον φακό του, ο Παπαδήμος ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο που συνδύασε τα δύο του πάθη: το ταξίδι και τη φωτογραφία.
Κατά τη διάρκεια μιας μεστής σε δουλειά δεκαετίας (1946-1956) και λίγο πριν από την μόνιμη εγκατάστασή του στην Ελλάδα, ο Παπαδήμος ταξίδεψε στην Αίγυπτο, τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή και κατέγραψε τον άνθρωπο και τα έργα του – με ματιά βαθιά ανθρώπινη, αποφεύγοντας τη γραφικότητα. Από τη δουλειά του και τη συνεργασία του με βρετανούς, κυρίως, συγγραφείς προέκυψαν εκθέσεις και εικονογραφημένα ταξιδιωτικά βιβλία. Παράλληλα, ασχολήθηκε επαγγελματικά και με τον κινηματογράφο, ως φωτογράφος ή βοηθός παραγωγής.
Από το 1956 μέχρι και το 1980 και με ορμητήριο την Αθήνα, ταξίδεψε και φωτογράφισε –εξαντλητικά θα έλεγε κανείς- την Ελλάδα. Ήδη από το 1956 υπήρξε συνεργάτης των Εικόνων και αργότερα των περιοδικών Ηώς και Ταχυδρόμος, ενώ παράλληλα συνεργάστηκε με τον ΕΟΤ και το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Το επιστέγασμα της φωτογραφικής του δραστηριότητας υπήρξε η έκδοση, το 1974 από τις εκδόσεις Ολκός, του λευκώματος με τίτλο Η Ελλάδα που Φεύγει.
Μετά το θάνατό του το 1994 το αρχείο του, κατόπιν επιθυμίας και του ίδιου, το δώρισε στο ΕΛΙΑ η σύζυγός του Λιάνα Παπαδήμου.
Την έκθεση συνοδεύει εκτενές φωτογραφικό λεύκωμα με 504 φωτογραφίες και κείμενα του Κωστή Λιόντη, της Ματθίλδης Πυρλή, της Βασιλικής Χατζηγεωργίου και της Heba Farid.