Μετά τις μικρού μήκους ταινίες ο Δημήτρης Τσιλιφώνης μας παρουσιάζει το Do It Yourself, μία ταινία comedy/crime όπου το χιούμορ συνυπάρχει με το μυστήριο, σε μία φανταστική ιστορία που μοιάζει και αληθινή…
Σύμφωνα με τον ίδιο το Do It Yourself είναι μια ταινία που δεν θέλει να πάρει σοβαρά τον εαυτό της, με σκοπό να περάσει καλά ο θεατής, και ταυτόχρονα με έναν ιδιαίτερο τρόπο να μιλήσει για την παράλογη εποχή στην οποία βρισκόμαστε.
Πρωταγωνιστής της ταινίας ο Άλκης, ένας μικροαπατεώνας, ο οποίος συμφωνεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα viral βίντεο, που έχει σκοπό να αποκαταστήσει τη δημόσια εικόνα του Δανιήλ Μπεζεριάνου, ενός παράνομου επιχειρηματία. Τα πράγματα περιπλέκονται και βρίσκεται να απειλείται από τους συνεργούς του με κίνδυνο τη ζωή του.
Το DIY είναι μια μαύρη κωμωδία που προσποιείται πως είναι ένα ακόμα από αυτά τα “fake news” που κατακλύζουν το newsfeed μας, αυτά που υποστηρίζουν πως η γη είναι επίπεδη και η προσσελήνωση στο φεγγάρι σκηνοθετήθηκε από τον Kubrick.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Δημήτρης Τσιλιφώνης είναι ένας νέος κινηματογραφιστής, ιδιαίτερα προσγειωμένος και με γνώση του τι γίνεται στον χώρο του κινηματογράφου, εντός και εκτός συνόρων. Συμβαδίζει με την εποχή των αμέτρητων τεχνολογικών μέσων, σκεπτόμενος όμως πάντα ότι πρέπει να συμβαδίζει και με τα ελληνικά δεδομένα.
Με αφορμή το Do It Yourself μας μιλάει για όλα τα παραπάνω, για τη δημιουργία της ταινίας, τους συνεργάτες του και το ελληνικό σινεμά.
Το Do It Yourself είναι η πρώτη μεγάλη μήκους ταινία που δημιουργείς. Αν κι έχεις κινηματογραφική εμπειρία από τις ταινίες μικρούς μήκους, πώς είναι για ένα νέο δημιουργό σαν κι εσένα να βλέπει το πρώτο του μεγάλο έργο επί της οθόνης;
Δεν ξέρω αν υπάρχει δημιουργός που μπορεί να κάτσει και να χαρεί την ταινία του. Εγώ κάθε φορά που την βλέπω τρελαίνομαι μέσα μου, για το κάθε μικρό πράγμα που θα μπορούσε να είναι έστω και λίγο καλύτερο. Χρώμα, ήχο κάδρο. Κατά τα άλλα απλώς μου δημιουργεί μια πολύ μεγάλη αίσθηση ευθύνης. Είμαι από τους ανθρώπους που σέβομαι πάρα πολύ τον χρόνο και τον χρήμα του κάθε ανθρώπου που επιλέγει να δει, μία, όποια ταινία. Για ένα δίωρο κάθε θεατής σου δίνει μια ευκαιρία. Και αν έχω κάνει σωστά την δουλειά μου θα βρουν κάθε λεπτό της όμορφο, ενδιαφέρον και απαραίτητο.
Πες μας λίγα λόγια για τη δημιουργία της ταινίας και την υπόθεση στην οποία μπλέκονται οι χαρακτήρες; Που τοποθετείται η ιστορία και τι σχέση έχει με την ελληνική μας πραγματικότητα;
Η ιστορία βασίζεται σε σειρά δημοσιευμάτων και blog posts που βγήκαν τον Φεβρουάριου του 2015. Αφορούν την ανάμιξη της Γεωργιανής Μαφίας, μερικών επιφανών πολιτικών και προφανώς του εν λόγω βίντεο, τα οποία μπορείτε να τα βρείτε και online. Αλλάξαμε τα απαραίτητα ονόματα για να προστατεύσουμε τα ονόματα των επιζώντων. Ο ίδιος έχω υποσχεθεί στην Ελληνική αστυνομία πλήρη εχεμύθεια σε σχέση με όσες πληροφορίες μου δόθηκαν στα αρχεία του κράτους στο Ψυχικό, άρα δεν μπορώ να απαντήσω περεταίρω στην ερώτηση. Ναι πήραμε μερικές καλλιτεχνικές πρωτοβουλίες, αλλά λιγότερες από όσες θα περίμενε κανείς. /s
Κωνσταντίνος Ασπιώτης, Χρήστος Λούλης, Μάκης Παπαδημητρίου, Μυρτώ Αλικάκη, Αργύρης Ξάφης, Θέμης Πάνου, Πάνος Κορώνης. Οι πρωταγωνιστές της ταινίας, όλοι τους ιδιαίτερα αξιόλογοι και ξεχωριστοί ηθοποιοί. Πώς ήταν η συνεργασία μαζί τους και πόσο πίστεψαν στους χαρακτήρες που ενσάρκωσαν;
Όταν δουλεύεις με τόσο εκπληκτικούς ηθοποιούς κυριολεκτικά η δουλειά του σκηνοθέτη είναι απλώς απολαυστική. Όλοι έρχονται να δουλέψουν δίχως εγωισμό και όλους τους νοιάζει ο καλύτερος τρόπος για να πούμε την ιστορία. Δεν ξέρω πόσο προφανές μπορεί να θεωρήσει το από πάνω κάποιος που δεν δουλεύει στον χώρο αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που δημιουργούνται διαπληκτισμοί σε σετ, για το ποιος έχει λιγότερο ή περισσότερο screen time. Και εγώ ήμουν πάρα πολύ τυχερός γιατί κανένας στο επιτελείο των ηθοποιών μου δεν σκέφτηκε τον εαυτό του. Σκέπτονταν πάντα το καλό της ταινίας.
Θυμάμαι μάλιστα στις πολύ αρχικές συζητήσεις μου με τον Κωνσταντίνο, το σενάριο δεν ανέπτυσσε τόσο πολύ τους χαρακτήρες του Μάκη, του Πάνου ή του Αργύρη. Ήταν πεπεισμένος πως η ιστορία θα λειτουργούσε καλύτερα αν ξέραμε περισσότερα για αυτούς. Και είχε απόλυτο δίκιο. Προς τιμήν του, ο ίδιος με ώθησε να προσθέσω περισσότερες σκηνές δείχνοντας την ιστορία τους με αντάλλαγμα αφαιρώντας δικές του. Αυτό είναι το εξαιρετικό ήθος του Κωνσταντίνου και αντίστοιχα εξαιρετική ήταν και η εργασιακή ηθική όλων των υπόλοιπων.
Η ταινία χαρακτηρίζεται ως comedy / crime, μια ταινία δράσης με αρκετή δόση χιούμορ. Το κοινό πιστεύεις ότι τελευταία έχει μία μεγαλύτερη επιθυμία να ξεφύγει από την κλασική ελληνική κωμωδία / κομεντί και να δει από Έλληνες δημιουργούς κάτι πιο ακραίο, ένα σενάριο τρόμου ή εγκλήματος, να δει ίσως και λίγο παραπάνω αίμα ας πούμε;
Το καλό (και κακό) για όσους κάνουν σήμερα σινεμά είναι ότι τα στάνταρντ του κοινού ανεβαίνουν εκθετικά. Ούτε μπορούμε να περιμένουμε ότι τους είναι αρκετό, ούτε ότι μπορούν να συμβιβάζονται με μία μέτρια παραγωγή, ελληνική ή όχι. Έχουν παγκόσμια ερείσματα και αντίστοιχες προσδοκίες από το οποιοδήποτε είδος διασκέδασης που πρόκειται να καταναλώσουν. Ο κάθε θεατής βομβαρδίζεται συνεχώς από διαφημίσεις και έχει μετρημένες ώρες ελεύθερες στην καθημερινότητα του. Ανεξαρτήτως του είδους θέλει να δει ότι καλύτερο υπάρχει στην διάθεση του.
Όσο για το αν θέλει να δει μια Ελληνική ταινία τρόμου ή εγκλήματος δεν ξέρω αν είναι απλή η απάντηση. Οι ταινίες είδους έχουν τρομερά μεγάλες απαιτήσεις από το κοινό, λόγω των προσδοκιών που έχουμε χτίσει. Όταν δεις το conjuring, το Ring, ή το It περιμένεις κάτι αντιστοίχως καλό ανεξαρτήτως του αν η ταινία έχει γυριστεί στην Ελλάδα, στην Αμερική ή στην Ιαπωνία. Το να επιχειρήσουμε να αγγίξουμε τέτοια είδη με σοβαροφάνεια πιστεύω πως είναι αρκετά ριψοκίνδυνο και μπορεί να οδηγήσει σε accidental παρωδίες. Δυστυχώς δεν έχουμε τα budget, ούτε τις υποδομές για να στηρίξουμε κάτι τέτοιο. Για αυτό και το DIY, δεν ήθελα να πάρει ποτέ στα σοβαρά τον εαυτό του. Η ταινία πραγματεύεται τις προσδοκίες των χαρακτήρων όταν βρεθούν σε αυτές τις Χολιγουντιανές καταστάσεις και την κωμικό-τραγική πραγματικότητα που τους συναντά.
Είναι πιο εύκολο σήμερα για ένα νέο κινηματογραφιστή να δημιουργήσει ένα φιλμ; Σίγουρα υπάρχουν δυσμενείς οικονομικές συνθήκες, υπάρχουν όμως και περισσότερα τεχνολογικά μέσα, τόσο από εξοπλισμό αλλά και όσο από εναλλακτικούς τόπους φιλοξενίας ενός έργου, εκτός κινηματογραφικών αιθουσών…
Ναι 100%. Καταρχάς υπάρχουν πόσα διαφορετικά format τα οποία έχουν κοινό και είναι sustainable σαν μορφή επαγγελματικής ενασχόλησης. Βρισκόμαστε στην δημοκρατικοποίηση τόσο της παραγωγής όσο και του exhibition. Το να γυρίσεις πλέον μια ταινία είναι κάτι που μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε, με κλασσικό πλέον το παράδειγμα του Sean Baker και το Tangerine ή πιο παλιά τον Shane Carruth και το Primer. Η δυσκολία έγκειται πλέον στο πως να ξεχωρίσεις μέσα σε μυριάδες άλλους κινηματογραφιστές και να κάνεις κάτι μοναδικό, προσωπικό, που να αγγίζει τον κόσμο και να είναι original. Ναι, πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις. Παρόλα αυτά αν θέλει κάποιος να τσεκάρει ένα υπερβολικά NSFW (not safe for work) short που κέρδισε το Sundance, πρόπερσι, μπορεί να δει αυτό. Όχι δεν είναι καθόλου κατάλληλο για παιδιά. https://vimeo.com/193729267. Η ιδέα υπερισχύει του οτιδήποτε άλλου.
Η ταινία παρουσιάστηκε στο περασμένο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και θα βγει επίσημα στις ελληνικές αίθουσες στις 8 Μαρτίου. Ποια ήταν η πρώτη ανταπόκριση του κοινού και τι άλλο περιμένεις από αυτή την ταινία;
Το χάος εκείνου του διημέρου είναι κάπως θολό στην μνήμη μου, αλλά νομίζω πως ο κόσμος πέρασε αρκετά καλά. Οι κριτικές μας ήταν όλες θετικές νομίζω (ή τουλάχιστον διάβασα μόνο τις θετικές :p) , και οι 2 προβολές γεμάτες γέλιο από το κοινό. Τα δε Q&A χτύπησαν κάποια inside jokes, πράγματα που δεν το περίμενα.
Όσο για το τι περιμένω – δεν ξέρω. Η ταινία ξεκίνησε θέλοντας να κάνω κάτι πολύ προσωπικό, το οποίο ταυτόχρονα να είναι appealing στον μέσο θεατή. Και κοίτα, αν τσεκάρεις τα comments του κάθε YouTube trailer είτε δικής μας είτε όποιας άλλης Ελληνικής ταινίας, υπάρχει αρκετή δυσπιστία καλώς ή κακώς απέναντι στο Ελληνικό σινεμά. Πιστεύω πως ο Έλληνας θεατής έχει χάσει αρκετά την πίστη του σε αυτό και δεν έχει δώσει τα τελευταία χρόνια ευκαιρία σε κάποιες από τις καλύτερες Ελληνικές ταινίες που έχουν γίνει. Δεν ξέρω αν μπορώ να το έχω σαν δεδομένο και να το “περιμένω” λοιπόν, αλλά ναι πολύ θα μου άρεσε αν μπορούσαμε να πείσουμε μερικούς ακόμα Έλληνες θεατές για το potential που μπορεί να έχει το Ελληνικό σινεμά.
