Ακούραστος δημιουργός, με ιδιαίτερες και ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις στα κείμενα με τα οποία έχει κατά καιρούς καταπιαστεί, ο Δήμος Αβδελιώδης προσφέρει στους θεατές όμορφες, “χειροποίητες” παραστάσεις. Κάτι, που στην Αθήνα της θεατρικής υπερπροσφοράς, ολοένα και σπανίζει.

Φέτος, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά ξετυλίγει μπροστά στα μάτια μικρών και μεγάλων μια παραδοσιακή ιστορία με τον Μεγαλέξανδρο που νικά τον δράκο. Πρόκειται για επικαιροποιημένο έργο που είχε παρουσιάσει πρώτη φορά το 2007. Λόγω αυτής της συγκυρίας λοιπόν, βρίσκουμε μια καλή ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τον όμορφο κόσμο χρωμάτων και φωτοσκιάσεων που δημιούργησε με συνέπεια και αγάπη.


– Έχει μεσολαβήσει μια δεκαετία από την πρώτη παρουσίαση του έργου«Ο Μεγαλέξανδρος νικάει το δράκο». Τι αλλαγές έχει φέρει η πάροδος του χρόνου;

Είναι μια ανανεωμένη εκδοχή της πρωταρχικής παράστασης του 2007, όσον αφορά την υποκριτική και την αισθητική. Η δραματουργία παραμένει η ίδια, αλλά αναδεικνύεται τώρα περισσότερο.

– Πιστεύετε πως οι ιστορίες των ηρώων του θεάτρου σκιών, μπορούν να «κατακτήσουν» τα σημερινά παιδιά όπως τις παλαιότερες γενιές, σε μια εποχή υπερπληροφόρησης και διαφορετικών καθημερινών ερεθισμάτων; Και αν ναι με ποιον τρόπο;                                          

Ναι μπορεί να γίνει, εφόσον ανανεωθούν και οι χαρακτήρες  που προέρχονται από το Θέατρο Σκιών αλλά και το δραματουργικό πλαίσιο των έργων που αφορούν και τα παιδιά. Όχι χάριν ποικιλίας, αλλά ουσίας. Να υπάρχουν δηλαδή χαρακτήρες και περιεχόμενο τέτοιο, που να συναρπάζουν τα παιδιά, τα οποία σοβαρεύουν και συγκεντρώνονται όταν βρίσκουν εκεί μέσα τη θέση τους και την επιβεβαίωση των πιο ωραίων προσδοκιών τους.

– Στις παραστάσεις σας, είναι έντονη και ιδιαίτερη εκφορά του λόγου, κάτι που σας έχει χαρακτηρίσει ως δημιουργό. Πώς η αξία των λέξεων και η εκφορά τους, μπορεί να μεταδοθεί στις μικρότερες και μη εξοικειωμένες ηλικίες;  

Ο τρόπος  εκφοράς του λόγου, με τις μουσικές του παραμέτρους αποδίδει την πραγματική και τη συμβολική σημασία των λέξεων και των φράσεων. Είναι μια σύνθετη λογική και μουσική επεξεργασία που αφορά τους συντελεστές συνεργάτες μου, για να μπορούμε αναδεικνύοντας ζωντανά ένα κείμενο, να το απολαμβάνουμε μαζί με τους θεατές. Όταν απολαμβάνουμε κάτι, είναι σίγουρο πως το μαθαίνουμε κιόλας, χωρίς ίσως να το συνειδητοποιούμε σαν θεατές.

– Θέλετε να μας μιλήσετε για τη χρήση της μάσκας, ένα ακόμα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της προσωπικής σας σκηνοθετικής προσέγγισης;

Είναι δάνειο από το αρχαίο θέατρο και το χρησιμοποιώ όταν διευκολύνει τον θεατή να έχει μπροστά του απόλυτα διακριτούς και απολαυστικούς σαν εικόνα, τους χαρακτήρες. Η μάσκα βοηθά τον ηθοποιό να αδιαφορεί για την εικόνα του προσώπου του και να επικεντρώνεται στη φωνητική απόδοση, η οποία διαμορφώνει από μόνη της την πραγματική μάσκα ενός  ρόλου μέσα από την ερμηνεία.

– Μέσα από την πορεία σας όλα αυτά τα χρόνια αντιλαμβάνεται κανείς μια αγάπη για την ελληνική λογοτεχνία, μυθολογία και παράδοση. Γιατί νιώθετε την ανάγκη ως δημιουργός να αντλείτε από εκεί στοιχεία για όσα προσφέρετε στο κοινό;

Όλα τα έργα ελληνικά ή μη ελληνικά που μπορούν να μας εμπνέουν και να μας γοητεύουν χωρίς να τα βαριόμαστε, μας είναι οι πιο πιστοί φίλοι και μας είναι για πάντα χρήσιμοι. Χωρίς να το καταλαβαίνουμε, μας θεραπεύουν από αμφιβολίες, αινίγματα και σύγχυση γιατί μας κουρδίζουν με ενθουσιασμό και δημιουργικότητα. Δε θα  μπορούσα να κάνω έργα για να δείξω πόσο άσχημα είναι τα πράγματα, γιατί ο προορισμός της τέχνης είναι να μας θυμίζει πόσο μαγικός είναι ο κόσμος κι εμείς όλοι μοναδικοί.


Διαβάστε επίσης: 

Ο Μεγαλέξανδρος Νικάει τον Δράκο, του Δήμου Αβδελιώδη στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά