Ο «Δισκός Σας» είναι μία συλλογή τραγουδιών που κυκλοφόρησε με την αγάπη και τη συνδρομή των φίλων μας μέσω της διαδικασίας του crowdfunding. Περάσαμε όλοι από χίλια κύματα, αλλά αφού διαβάζετε αυτές τις γραμμές, σημαίνει πως φτάσαμε στον προορισμό μας!
Τα τραγούδια του album είναι στιγμές, άλλες γλυκές και άλλες πικρές.
Από αυτές τις στιγμές, έχουν ήδη κυκλοφορήσει η «Ενενηντάρα TDK» με αναφορές στην εποχή της κασέτας, των parties, των 80’s και των 90’s, το «Ω Να Σου» που ακροβατεί σε ένα σχοινί από λογοπαίγνια, το «Σε ευχαριστώ Λουκιανέ» σε δημιουργία του συγκροτήματος «Ρεβάνς», το «Διανυκτερεύον φαρμακείο» με τη συμμετοχή των Μάκη Παπαδημητρίου και Γιώργου Χρυσοστόμου και το «Το Όνομά μου ειν’ το δικό σου» που αναφέρεται σε περιστατικά βίας που μας έχουν σημαδέψει τα τελευταία τριάντα χρόνια. Ένα τραγούδι με ονόματα που θα μπορούσαν να είναι τα δικά μας.
Στο δίσκο συμμετέχουν ερμηνευτικά οι Φοίβος Δεληβοριάς, Δημήτρης Μυστακίδης, Θοδωρής Μαυρογιώργης, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Μαρία Παπαγεωργίου, Δημήτρης Μητσοτάκης, Φώτης Σιώτας, Γιάννης Κότσιρας, Πάνος Φραγκιαδάκης, Θοδωρής Χορόζογλου, Κώστας Παρίσσης, Ρεβάνς, Μάκης Παπαδημητρίου, Γιώργος Χρυσοστόμου και Σαββέρια Μαργιολά ενώ δημιουργικά ο Κώστας Τσίρκας (μουσική στο «Ο πιο μεγάλος πόνος») και ο Cayetano (παραγωγή στο τραγούδι «Ψυχή»).
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το τραγούδι «Δεν παίρνω φάρμακα» είναι του Γιώργου Λαύκα.
O Κώστας Μιχαλός έπαιξε κιθάρα, όπως και ο Γιώργος Καρδιανός, ο Άλεξ Μυλωνάς μπάσο, ο Χρήστος Καλκάνης κλαρινέτο και πλήκτρα, ο Χάρης Παρασκευάς τύμπανα, ο Τζιμ Σταρίδας τρομπόνι, ο Σωτήρης Πέπελας τρομπέτα, η Ναταλία Κοκώση έπαιξε Ιρλανδική φλογέρα και φωνητικά έχει κάνει η Νεφέλη Φασούλη. Την παραγωγή και την ενορχήστρωση του δίσκου έκανε ο Κώστας Μιχαλός, τη μίξη ο Κωνσταντίνος Κανίβαλος Χαϊκάλης και το master ο Κώστας Παρίσσης. Το εικαστικό είναι του Θανάση Φωτεινιά και την γραφιστική επιμέλεια έκανε ο Θωμάς Αρσένης.
Λίγα λόγια για τον Σπύρο Γραμμένο
“Βιογραφικό σημείωμα μου ζήτησαν μια μέρα
το ‘γραψα και το διάβασα κι έφαγα μια ξενέρα
κι αφού είναι μου είπανε υποχρεωτικό
το ‘κανα σε τετράστιχα να το φχαριστηθώ.
Γεννήθηκα ένα Σάββατο από κομμώτρια μάνα
οκτώ κιλά με γέννησε και δεν μου βρίσκαν πάνα
με βάφτισαν Σπυρίδωνα, χωρίς να με ρωτήσουν
και μ’ έστειλαν σε ένα σχολειό, για να με ευνουχίσουν.
Μια δυσκολία μάθησης διέγνωσε η δασκάλα
μ’ έβαλαν πειραματικά μέσα σε μια γυάλα
μου δέσανε τα μάτια μου, μου κλείσανε το στόμα
μα το ‘σκασα ένα πρωί και τους πονάει ακόμα.
Έγινα barman, κομμωτής, έγινα pizza boy
δούλεψα και σ’ ένα sex shop που πούλαγα sex toy
έγινα διακοσμητής, σε club έβγαζα βίτσια
και μανικιούρ και πεντικιούρ έκανα σε κορίτσια.
Έκανα δίσκο, video clip, έφτιαξα μπάντα πρώτη
δεν έχω φράγκο βέβαια, μου επρήσθη το συκώτι
έχω twitter, facebook κι official σελίδα
Γράφω τραγούδια, ποιήματα και βάζω και σφραγίδα!”