Διωγμός – Αλεσσάντρο Πιπέρνο

Οι Εκδόσεις Πατάκη παρουσιάζουν το βιβλίο του Αλεσσάντρο Πιπέρνο με τίτλο «Ο διωγμός»…

… σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου.

Ιούλιος 1986. Μια αριστοκρατική βίλα πνιγμένη στο πράσινο έξω από τη Ρώμη. Μαζεμένη γύρω από το βραδινό τραπέζι, μια υπέροχη οικογένεια: ο Λέο, ένας σαρανταοχτάχρονος γιατρός διεθνούς φήμης, η Ραχήλ, γιατρός και μητέρα αυστηρή και αφοσιωμένη, ο Φιλίππο και ο Σάμουελ, τα παιδιά τους, στο κατώφλι της εφηβείας. Οι ειδήσεις των οχτώ αντιφεγγίζουν στο φόντο αυτής της σχεδόν τέλειας ιδιωτικής στιγμής μέχρι που, από την ίδια την τηλεόραση, έρχεται η είδηση-σκάνδαλο που θα αλλάξει για πάντα τη ζωή όλων των μελών της οικογένειας Ποντεκόρβο. Ο Λέο κατηγορείται για αποπλάνηση ενός δωδεκάχρονου κοριτσιού. Μέσα σε μια νύχτα ο καθηγητής Ποντεκόρβο μετατρέπεται από εκλεκτό εκπρόσωπο της κοινωνίας σε αντικείμενο της δημόσιας κατακραυγής: ανυπεράσπιστο θύμα απέναντι στο μίσος, τα κουτσομπολιά, τις κατηγορίες, τη δυσφήμηση, τον εκφοβισμό. Η δραστηριότητα του διευθυντή κλινικής, η  ακεραιότητα του καθηγητή, κάθε λεπτομέρεια της προσωπικής και κοινωνικής του ζωής είναι έτοιμη να τεθεί υπό αμφισβήτηση από τους εχθρούς κι από τους φίλους του παρελθόντος, από αδηφάγους δημοσιογράφους και φιλόψογους δικαστικούς, πλανερούς βοηθούς και πανούργους δικηγόρους…

Και μέσα στον εκκωφαντικό εφιάλτη, η σιωπή της συζύγου και των παιδιών του είναι ακόμη πιο εφιαλτική. Μήπως άραγε αυτοί είναι οι πρώτοι που δεν πιστεύουν στην αθωότητά του; Στον «Διωγμό» ο Πιπέρνο μάς διηγείται την ιστορία ενός επιτυχημένου ανθρώπου που απροειδοποίητα και ξαφνικά βρέθηκε αντιμέτωπος με τον ναρκισσισμό του και με τις παιδικές του αδυναμίες, μας μιλάει για μια οικογένεια, για τις συνήθειές της, τα συναισθήματα και τα ταμπού της. Αυτό το σπουδαίο μυθιστόρημα, με χαρακτήρες που θα μείνουν αλησμόνητοι, φέρνει στο προσκήνιο ένα σπίτι που μοιάζει συνταρακτικά με τα δικά μας σπίτια, το άχρονο και αλύτρωτο δράμα της ανθρώπινης δικαιοσύνης και των (αναπόφευκτων;) λαθών της.

Ο Αλεσσάντρο Πιπέρνο γεννήθηκε το 1972 στη Ρώμη, όπου και ζει. Διδάσκει γαλλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Το 2005 εκδίδεται το πρώτο του μυθιστόρημα, «Con le peggiori intenzioni», («Με τις χειρότερες προθέσεις», μτφρ. Άννα Παπασταύρου, Εκδ. Πατάκη 2007), το οποίο αποθεώθηκε από την κριτική και το κοινό και μεταφράστηκε σε περισσότερες από 20 γλώσσες. Ο «Διωγμός» (2010) είναι το πολυαναμενόμενο δεύτερο μυθιστόρημά του και πρώτο, αυτόνομο, μέρος ενός λογοτεχνικού δίπτυχου υπό τον γενικό τίτλο« Φωτιά, φίλη της μνήμης», που ολοκληρώθηκε τον Φεβρουάριο του 2012 με την έκδοση του «Inseparabile» («Αχώριστοι», υπό έκδοση στα ελληνικά από τις Εκδ. Πατάκη), το οποίο τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου απέσπασε το Premio Strega, το σημαντικότερο βραβείο της Ιταλίας. Έχει επίσης γράψει τα δοκίμια «Proust Antiebreo» και «Il demone reazionario. Sulle tracce del “Baudelaire” di Sartre».