Δόξα Κοινή, του Στρατή Πασχάλη στο θέατρο Πορεία

Στις ελάχιστες παραστάσεις που πρόλαβε να δώσει το 2020, κατάφερε να συγκεντρώσει ενθουσιώδεις κριτικές και συγκινητικά σχόλια από το κοινό. Ένα εξαιρετικό και εν μέρει ανανεωμένο ensemble ηθοποιών και μουσικών, συνομιλεί με τον λόγο των μεγάλων ποιητών μας, που θέτουν στο κέντρο του έργου τους τον έρωτα σε όλες του τις μορφές.

Η Δόξα Κοινή, η παράσταση που διέκοψε βίαια τη διαδρομή της λόγω του ξεσπάσματος της πανδημίας, επιστρέφει στο θέατρο Πορεία. Στις ελάχιστες παραστάσεις που πρόλαβε να δώσει το 2020, κατάφερε να συγκεντρώσει ενθουσιώδεις κριτικές και συγκινητικά σχόλια από το κοινό. Ένα εξαιρετικό και εν μέρει ανανεωμένο ensemble ηθοποιών και μουσικών, συνομιλεί με τον λόγο των μεγάλων ποιητών μας, που θέτουν στο κέντρο του έργου τους τον έρωτα σε όλες του τις μορφές.

Ο Δημήτρης Τάρλοου εμπνέεται από το ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου Εις την Οδό των Φιλελλήνων και προτείνει μια παράσταση, στην οποία η ποίηση μετατρέπεται σε δράση, ο θάνατος σε ηδονή και το σκοτάδι διαλύεται κάτω από το υπέρλαμπρο ελληνικό φως.

Ο Στρατής Πασχάλης, που υπογράφει τη σύνθεση του κειμένου, ενώνει με μοναδικό τρόπο την ποίηση με το θέατρο.

Εις την Οδό των Φιλελλήνων γεννιέται ξαφνικά μια αντιφατική εικόνα: Ιούλιος, μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας και την κίνηση του δρόμου διακόπτει μια επικήδεια πομπή. Οι επιβάτες ενός αστικού λεωφορείου, που περιμένουν την πομπή να περάσει, νιώθουν τις αισθήσεις τους να λιώνουν από τον συνωστισμό της σάρκας και τον ανελέητο καύσωνα. Ο ποιητής ταυτίζοντας τις δύο εικόνες, συνειδητοποιεί τη σχέση έρωτα και θανάτου. Αίφνης η ζωή αποκτά άλλο νόημα, αφού ο έρωτας –σε όλες τις εκφάνσεις του– συμβαίνει διαρκώς στα παρασκήνια της καθημερινότητας…

Το κείμενο της παράστασης αποτελείται από διαφορετικά ποιήματα, που καλύπτουν το σύνολο της λυρικής μας παράδοσης από τη Σαπφώ μέχρι τον Σολωμό, από τον Καβάφη μέχρι τον Ελύτη. Διαφορετικές μεταξύ τους ποιητικές διάλεκτοι, καθημερινές εικόνες, πανάρχαιες τελετουργίες, το γλωσσικό και το πολιτιστικό παρελθόν μας συναιρούνται για να υμνήσουν τον έρωτα, την απόλυτη αξία του ελληνικού πνεύματος, που καθιστά τα πάντα κ ο ι ν ά. Όπως και τη Δόξα. Κοινή.

Συντελεστές

Σύνθεση κειμένου: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος, Τζίνα Ηλιοπούλου
Μουσική: Λήδα Μανιατάκου
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Επιμέλεια κίνησης: Κορίνα Κόκκαλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα
Βοηθός σκηνογράφου: Φιλάνθη Μπουγάτσου
Φωτογραφίες: Μαρίζα Καψαμπέλη

Παίζουν (με αλφαβητική σειρά) οι:
Μάιρα Γραβάνη
Θανάσης Δόβρης
Αδελαϊδα Κατσίδε
Βίκυ Κατσίκα
Αυγουστίνος Κούμουλος
Λήδα Μανιατάκου
Διονύσης Πιφέας
Αρετή Τίλη
Ορέστης Χαλκιάς

Μουσικοί επί σκηνής: Λήδα Μανιατάκου & Χρήστος Βαλεντίνος Πετεβής

Διάρκεια: 60 λεπτά, χωρίς διάλειμμα

Διαβάστε επίσης:

Θέατρο Πορεία: Το πρόγραμμα για τη σεζόν 2022-2023
Η Ποίηση δίνει πνοή στο «Πορεία»: Δόξα Κοινή | Κριτική