Δρόμος με δέντρα – Τρεις αδελφές à Moscou, στη Μόσχα, to Moscow, nach Moskau στο Baumstrasse

Με άξονα την εμβληματική φράση «Στη Μόσχα, στη Μόσχα…» ο θίασος Δρόμος με Δέντρα παρουσιάζει …

το έργο του Άντον Τσέχωφ Οι τρεις αδελφές από 9 Ιουνίου 2012 για 3 βδομάδες στο Baumstrasse. Το έργο διαπνέεται από τη λαχτάρα για την επιστροφή στην πατρίδα, την επιθυμία της αληθινής αγάπης, την αγωνία για τη δουλειά, τη νεανική ορμή και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Ο θίασος εστιάζει στη μουσική ανάγνωση του κειμένου. Ο Πανού Μανού εκτελεί ζωντανά στην παράσταση – μαζί με τους υπόλοιπους ηθοποιούς– συνθέσεις του που αντανακλούν το πέρασμα από το ρομαντικό ήχο στον ηλεκτρονικό, από το παρελθόν στο παρόν, από την όπερα ως το μιούζικαλ…

Το 1930 άνθρωποι από όλο τον κόσμο συνέρρευσαν στην «πρωτεύουσα του κόσμου» για να γίνουν μάρτυρες της πραγματοποίησης μιας ουτοπικής ιδέας για εργασία χωρίς εκμετάλλευση και για τη δημιουργία ενός λαμπρού μέλλοντος για όλη την ανθρωπότητα. Από το 1960-1980 έγιναν μάρτυρες μια εξασθενημένης ρωσικής αυτοκρατορίας και το 1990 μιας πρωτεύουσας άγριου καπιταλισμού. Στις μέρες μας η Μόσχα, μια πόλη με αντιθέσεις που μπορεί να συγκριθεί μόνο με τη Νέα Υόρκη στον αριθμό των δισεκατομμυριούχων της, έχει τεράστιο ποσοστό φτώχιας στους μεγαλύτερους σε ηλικία κατοίκους της. Φυσικά τέτοιες αντιθέσεις μπορεί κανείς να εντοπίσει σε πρωτεύουσες της Αμερικής και της Ευρώπης.
Είναι το παρόν και το μέλλον του δυτικού πολιτισμού.

Είναι η Αθήνα που ζούμε σήμερα. Λοιπόν: à  Moscou, στη Μόσχα, to Moscow, nach Moskau!

Μέσα σε ένα στρατιωτικό πολεμικό περιβάλλον και σε μια περιοχή δεύτερης κατηγορίας οι ήρωες του Τσέχωφ λαχταρούν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με οποιοδήποτε κόστος. Έχοντας επίγνωση της προσωπικής τους ανικανότητας υπόσχονται να αλλάξουν προς το καλύτερο. Το φανταστικό είναι η μόνη τους πραγματικότητα. Στη Μόσχα όλα όσα ονειρεύονται θα αποκτήσουν υπόσταση. Στη Μόσχα οι ζωές τους θα εκπληρωθούν. Δελεάζονται από τις δυνάμεις του ονείρου της Μόσχας. Στο τέλος όλα καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα.

Μετάφραση: Νικολέττα Φριντζήλα
Δραματουργική επεξεργασία, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Δέσποινα Αναστάσογλου, Σύρμω Κεκέ, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Πανού Μανού, Θεανώ Μεταξά,  Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα Πίττα, Φοίβος Συμεωνίδης, Μιχάλης Τιτόπουλος
Σκηνικός χώρος: Βασίλης Μαντζούκης
Κοστούμια: Ηλιάννα Σκουλάκη
Μουσική: Πανού Μανού
Φωτισμοί: Mελίνα Μάσχα
Videos: Άρης Ζάγκλης/ Busybee studio
Παίζουν: Δημήτρης Αγαρτζίδης, Σύρμω Κεκέ, Σταυρούλα Κοντοπούλου, Πανού Μανού, Θεανώ Μεταξά, Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα Πίττα, Φοίβος Συμεωνίδης, Μιχάλης Τιτόπουλος
Trailer: Busybee studio
Φωτογραφίες: Ορφέας Εμιρζάς, Θωμάς Αρσένης

Σημείωμα Σκηνοθετών

Ο Τσέχωφ τοποθετεί το έργο σε μια τυχαία χρονική στιγμή στην ευρωπαϊκή ιστορία, πριν από πολέμους και επαναστάσεις που θα συντάρασσαν τον κόσμο, στο μεταίχμιο μιας νέας εποχής. Σε μια παρόμοια χρονική στιγμή σήμερα, αναζητάμε τα μοτίβα που μας συνδέουν με το τότε και μας φανερώνουν το σήμερα: Η ελπίδα και η απελπισία, το όνειρο και η ματαίωση, ο στόχος και η αδράνεια, η μουσική και η σιωπή.

Ο ρόλος της μουσικής στο έργο του Τσέχωφ είναι ξεχωριστός. Η μουσική, συμπεριλαμβανομένων των θορύβων με νόημα, των ήχων των πουλιών και των καμπάνων, ή της μελωδίας, τραγουδιών και μουσικής, που ακούγονται από μακριά, αντικατοπτρίζει συχνά την ψυχική κατάσταση ενός χαρακτήρα. Οι Τρεις αδελφές έχουν δομηθεί γύρω από μια επανάληψη μοτίβων που παραπέμπουν σε μουσικό διάλογο, σε μουσικές ερωταποκρίσεις. Στην παράσταση τα μοτίβα αυτά έχουν υιοθετηθεί σε μουσικά στυλ που περνάνε από την όπερα ως το μιούζικαλ.

Ο θίασος εξελίσσει την εργασία του πάνω στην «Παγκόσμια ιστορία της αϋπνίας», ένα αιώνιο work in progress βασισμένο σε μερικά από τα σημαντικότερα διηγήματα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες και στην Αραβική νύχτα του Ρόλαντ Σιμελπφένιχ. Οι ηθοποιοί γίνονται συνδημιουργοί και συν-σκηνοθέτες της παράστασης αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου το καλλιτεχνικό έργο, ερευνώντας ένα σκηνοθετικό και ερμηνευτικό κώδικα όπου η παράσταση ορίζεται και αναπτύσσεται μέσα από τη ζύμωση των ίδιων των ηθοποιών. Αναδεικνύει έτσι την πολυπρισματικότητα των κειμένων, μέσα από τις διαφορετικές αναγνώσεις τους.

Λίγα λόγια για την ομάδα
Δρόμος με δέντρα

Η ομάδα εργάζεται από το 2000. Αποτελείται από τους Μάρθα Φριντζήλα, Βασίλη Μαντζούκη, Δέσποινα Αναστάσογλου και Δημήτρη Αγαρτζίδη. Παράλληλα συνεργάζεται με έναν σταθερό πυρήνα καλλιτεχνών από όλους τους χώρους της τέχνης. Από το Δεκέμβριο του 2002 ως τον Ιούλιο του 2009 στεγαζόταν στον «Κρατήρα» στον Κεραμεικό οργανώνοντας δοκιμές με την παρουσία του κοινού, γιατί υποστηρίζει πως όλα τα στάδια πρόβας αφορούν το κοινό και πως η παράσταση δεν είναι το τέλος μιας εργασίας αλλά ένα μέρος της.

Το 2003 η ομάδα παρουσίασε τον Ίωνα του Ευριπίδη, μια παράσταση που επικεντρώθηκε στη διαχείριση του πραγματικού χρόνου και τη συνειρμική προσέγγιση και ερμηνεία του κειμένου. Το 2004 η ομάδα παρουσίασε μια σύνθεση δραματοποιημένων ποιημάτων και πεζών του Ράινερ Μαρία Ρίλκε σε μια παράσταση που εστίαζε στην αφύπνιση των αισθήσεων και ειδικότερα στο οικείο της τύφλωσης.

Το 2005 επέλεξε να εργαστεί πάνω στις γλωσσικές ταχυδακτυλουργίες χάρης και κομψότητας του Μαριβώ μέσα από το έργο Η κληρονομιά σε μετάφραση Ανδρέα Στάικου. Την ίδια χρονιά η ομάδα παρουσίασε το μονόπρακτο Έρωτας της ρωσίδας Λιουντμίλλα Πετρουσέφσκαγια επικεντρώνοντας τη δουλειά της στον φυσικό χρόνο επικοινωνίας. Οι παρουσιάσεις αυτές έγιναν με τη μορφή ανοιχτής πρόβας.

Το 2006 η ομάδα πραγματοποίησε σε συνεργασία με το Κέντρο Αρχαίου Δράματος, θεατρικό σεμινάριο, ενασχολούμενη με τον Αίαντα του Σοφοκλή. Αποτέλεσμα της σεμιναριακής αυτής εργασίας υπήρξε μια πρώτη ανοιχτή δοκιμή του Αίαντα τον Μάιο του 2006 στον Κρατήρα. Στην παρουσίαση συμμετείχαν επίσης η Μαρία Κεχαγιόγλου, ο Μανώλης Μαυροματάκης και ο καλλιτέχνης του θεάτρου σκιών Άθως Δανέλλης.

Η ολοκληρωμένη εκδοχή της παράστασης παρουσιάστηκε ως εργασία εν εξελίξει στη Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου την περίοδο 2007 – 2008.

Την περίοδο 2007 – 2008 η ομάδα παρουσίασε σε παραγωγή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου την δραματοποιημένη νουβέλα του Νικολάι Λέσκοφ Κατερίνα Ισμαήλοβα, με τη συμμετοχή των Λαέρτη Μαλκότση και Μαρίας Κεχαγιόγλου.
Με το σύγχρονο λόγο του Ρόλαντ Σιμμελπφένιχ και το έργο του Αραβική νύχτα ασχολήθηκε η ομάδα το χειμώνα του 2007 και μετά τις ανοιχτές δοκιμές στον Κρατήρα το παρουσίασε την περίοδο 2007-2008 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και στο φεστιβάλ του δήμου Κορωπίου.

Για την περίοδο 2008 – 2009 η ομάδα ανέβασε στο θέατρο Χώρα τον Έρωτα της Λιουντμίλλα  Πετρουσέφσκαγια.
Από το 2002 ως το 2009 η ομάδα παρουσίασε σε μορφή πειραματικού δρώμενου τις τραγωδίες: Ικέτιδες, Ηλέκτρα, Ηρακλείδες, Βάκχες, Τραχίνιες, Ρήσος, Ιππόλυτος, Προμηθέας Δεσμώτης και Ανδρομάχη.
 

Παράλληλα με τις ενασχολήσεις της με το θέατρο, η ομάδα οργάνωσε εργαστήρια και σεμινάρια για την λειτουργία της αφήγησης, το επικό θέατρο, το θέατρο σκιών, το παραδοσιακό τραγούδι.

Στον «Κρατήρα» πραγματοποιήθηκαν επίσης παραστάσεις Θεάτρου Σκιών, μουσικά και εικαστικά δρώμενα, αναγνώσεις και ποιητικές βραδιές, μαθήματα σύγχρονου χορού, παραδοσιακών χορών, ακροβατικών καθώς και χαριστικά και ανταλλακτικά παζάρια.

Από τον Ιανουάριο του 2011 η ομάδα στεγάζεται στο νέο της χώρο στο Βοτανικό-BAUMSTRASSE.
Τον Μάρτιο του 2011 παρουσίασε την «Παγκόσμια ιστορία της αυπνίας», ένα αιώνιο work in progress πάνω σε κείμενα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες σε μετάφραση του Αχιλλέα Κυριακίδη.

Τον Ιούνιο του 2011 ανέβηκε σε καινούρια μετάφραση της Νικολέττας Φριντζήλα η Hλέκτρα του Ευριπίδη που συνέχισε την πορεία της και την περίοδο 2011/12. Η παράσταση πήρε μέρος στο Δεκαπενθήμερο Σύγχρονης Καλλιτεχνικής Δημιουργίας του δήμου Ελευσίνας.

To 2011  η ομάδα «Δρόμος με Δέντρα» συνεχίζοντας την ερευνητική και εκπαιδευτική της δραστηριότητα, διοργανώνει φεστιβάλ πειραματικού θεάτρου με θέμα «Έξι τραγωδίες -η επαφή με το σήμερα».

Το  φεστιβάλ λαμβάνει χώρα στο “baumstrasse studio”.

Το φεστιβάλ αποσκοπεί στη μελέτη και σκηνική παρουσίαση ως πειραματικού δρώμενου έξι από τις σπάνια παιζόμενες τραγωδίες των τριών τραγικών ποιητών, συγκεκριμένα: Αισχύλου: Προμηθέας Δεσμώτης, Επτά επί Θήβας, Σοφοκλή: Τραχίνιες, Αίας, Ευριπίδη: Ικέτιδες, Ηλέκτρα

Από τον Απρίλιο του 2011 μέχρι και τον Απρίλιο του 2012 παρουσιάζεται η καθεμία τραγωδία με τη μορφή πειραματικού δρώμενου ως μια εργασία εν εξελίξει πάνω στον τραγικό λόγο, στη διαχρονικότητα και στην επικαιρότητα των θεμάτων που θίγει. Εκτός από την επίσημη παρουσίαση  καθεμιάς τραγωδίας θα είναι ανοιχτή στο κοινό και ολόκληρη η διαδικασία της επεξεργασίας της. Στο φεστιβάλ παίρνουν μέρος οι μαθητές των εργαστηρίων του BAUMSTRASSE και απόφοιτοι της ανωτέρας σχολής δραματικής τέχνης του Εθνικού Θεάτρου.

Το φεστιβάλ πραγματοποιείται με την ευγενική υποστήριξη του ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου.
Στο BAUMSTRASSE διοργανώθηκαν το 2011 και το 2012 εργαστήρια υποκριτικής και φωνής με τους Μάρθα Φριντζήλα , Μαρία Κεχαγιόγλου Δημήτρη Αγαρτζίδη και Δέσποινα Αναστάσογλου, φωτογραφίας με τον Ορφέα Εμιρζά, μουσικοθεραπείας με τη Σταυρούλα Παυλίκου και την Ξανθούλα Ντακοβάνου, παραστάσεις θεάτρου σκιών με τον Άθω Δανέλλη και πλήθος μουσικών παραστάσεων με μουσικούς όπως ο Μπάμπης Παπαδόπουλος, ο Μιχάλης Σιγανίδης, ο Αντώνης Ανισέγκος, ο Shoji Hano, Sancho 003, Night on earth κ.α.

Για τις παραστάσεις “Παγκόσμια Ιστορία της Αϋπνίας\’\’ και “Αραβική νύχτα” η ομάδα επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.

Για την εκτέλεση εργασιών ανακαίνισης στο BAUMSTRASSE η ομάδα Δρόμος με Δέντρα δέχτηκε τον Απρίλιο του 2011 την ευγενική δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.