«Σήμερα είμαι της άποψης πως το κακό δεν είναι ποτέ ριζικό, άλλα μονάχα ακραίο, και ότι δεν έχει ούτε βαθύτητα ούτε κάποια δαιμονική διάσταση. Το κακό δύναται να κατακυριεύει τα πάντα και να σαρώνει τον κόσμο ολόκληρο, ακριβώς γιατί διασπείρεται σαν μύκητας. […] Εδώ έγκειται η ρηχότητά του». – Χάννα Άρεντ
«Μια Εβραία εναντίον των Εβραίων» : Απλουστεύοντας τη σε υπερβολικό βαθμό, και αυτό ακριβώς έπραξε μεγάλο τμήμα της διεθνούς εβραϊκής κοινότητας, κάπως έτσι θα μπορούσε να συνοψίσει κανείς την οξύτατη πολεμική που ξέσπασε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 με αφορμή την έκδοση του Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil της Χάννα Άρεντ.
Ο παλαιός της φίλος Γκέρσομ Σόλεμ, στενός φίλος και συνεργάτης του Βάλτερ Μπένγιαμιν, σιωνιστής και μέγας ειδικός στην Καββάλα και την εβραϊκή παράδοση, αντέδρασε αμέσως με μία επιστολή οξείας κριτικής προς τη Χάννα Άρεντ, και βεβαίως αυτή του απάντησε. Ο επιστολικός τους διάλογος είναι το αντικείμενο του παρόντος βιβλίου, με το όποιο εγκαινιάζεται η σειρά «Δύο επιστολές» των Εκδόσεων Άγρα.
Στη νέα αυτή σειρά θα δημοσιεύονται δύο επιστολές προσωπικοτήτων, που εκφράζουν ένα ιστορικό διακύβευμα είτε στο χώρο της πολιτικής είτε της φιλοσοφίας, των τεχνών, της Ιστορίας.