«Αν είμαστε το άθροισμα των επιλογών μας , πως θα βιώναμε την καθημερινότητα μας έχοντας κάνει μια διαφορετική επιλογή στο παρελθόν;
Εύκολη η απάντηση, κάνοντας ένα ταξίδι στη φαντασία μας και απλά να επιστρέφουμε στο σήμερα.
Κάπου εκεί τελειώνει, σωστή ή λάθος η επιλογή έχει γίνει , προχωράμε.
Τι γίνεται όμως όταν ένα ακαθόριστο συναίσθημα που είναι κοντά στα όρια του φόβου και της αγάπης δεν σε άφησε να επιλέξεις ;
Ζεις σε «Δυο» παράλληλες ζωές ορκισμένες να νικήσει η μια την άλλη.»
“Δυο”, το νέο τραγούδι του Γιώργου Νικηφόρου Ζερβάκη, στο οποίο υπογράφει τον στίχο και τη μουσική και το μοιράζεται με δυο αγαπημένους φίλους του, τον Αργύρη Λούλατζη και τον Παντελή Κυραμαργιό.
ΔΥΟ
Με κυνηγάνε από παιδί
δύο παράξενοι Αετοί
όλο μπροστά μου πιάνονται
κι όλο μακριά μου χάνονται
τίποτα δε μοιράζονται
για μένα κομματιάζονται
αίμα να πιούν από την πληγή
με κυνηγούν δυο αετοί
με κυνηγάνε δυο φωτιές
νερά δεν τα ‘βάλαν μ’ αυτές
είχα το χρόνο να σωθώ
προτίμησα να ζεσταθώ
και αφού το βλέπω θα καώ
τώρα τις κυνηγάω και εγώ
Μες της ζωής τις ερημιές
Είδα να ανάβουν δυο φωτιές
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με κυνηγάνε δυο ζωές
Καμιά δεν θέλει να ‘ναι χτες
Γραμμές τραβάν παράλληλες
Σκληρές και ακατάλληλες
Κατάρα να ‘ναι ή ευχή
Και η πόρτα πάντα ανοιχτή
Ανάθεμα τις ενοχές
Κάποτε είχα αντοχές
Ζωές παράλληλες ζωές
Χτίζουν στο νου μου φυλακές
