Η έκθεση παρουσιάζει μερικά ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με την τρέχουσα μεταστροφή του ανθρώπινου πολιτισμού, την επιθυμία να αλλάξει την ανθρωπότητα μέσω της τεχνολογίας, ακόμη και να αντικαταστήσει τον άνθρωπο με ένα νέο είδος – τον Homo-Deus- (υπεράνθρωπο). Επικεντρώνεται στην ανάδυση και σύγκλιση των νέων τεχνολογιών όπως της νανοτεχνολογίας, της βιοτεχνολογίας, της πληροφορικής, της τεχνολογίας γνωστικής επιστήμης, καθώς και μελλοντικών τεχνολογιών όπως είναι η εικονική πραγματικότητα, η τεχνητή νοημοσύνη, η υπερνοημοσύνη και η μεταφορά σκέψεων.
Έχουμε έξυπνα αυτοκίνητα, τηλέφωνα, ψυγεία, ακόμη και ρολόγια και ευελπιστούμε ότι θα έχουμε έξυπνους ή, τουλάχιστον, εξυπνότερους ανθρώπους. Όλα τα «έξυπνα» εργαλεία που προστίθενται στον άνθρωπο καθοδηγούνται από την ενίσχυση των πέντε αισθήσεων. H επέκταση των παραγόμενων ικανοτήτων μας οδηγεί στο να γίνουμε θεάνθρωποι -υπεράνθρωποι. Το ενδεχόμενο μιας βιογενετικής, τεχνολογικής και ψηφιακής επανάστασης αποτελεί μια σοβαρή προοπτική που εντοπίζεται μεταξύ ουτοπίας και δυστοπίας. Η δυστοπία είναι ένας φουτουριστικός ή φανταστικός χώρος όπου η ψευδαίσθηση μιας διαφημιστικής εταιρείας συντηρείται μέσω των χρηματοπιστωτικών εταιρειών, της τεχνολογίας, της ψηφιακής ζωής, γεγονός που προκαλεί μια κοινωνικοπολιτική στροφή της κοινωνίας – τη λεγόμενη υπερνεωτερικότητα.
Η υπερνεωτερικότητα δημιουργεί μη-χώρους και δυστοπίες. Το βασικό της χαρακτηριστικό είναι η υπερβολή, συνεπώς οι μη-χώροι είναι το αποτέλεσμα ή ισως ένα είδος παρενέργειας της υπέρβασης του χρόνου, του χώρου και του εαυτού. Ως εκ τούτου η υπερ-νεωτερικότητα δημιουργείται μέσα από τη λογική της υπερβολής.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα του μεταμοντέρνου απεικάσματος-ομοιώματος είναι ο αδύνατος διαχωρισμός μεταξύ του αυθεντικού και του αντιγράφου, του πρότυπου και της εικόνας, της πραγματικότητας και της φαντασίας, ενώ η γενική έλλειψη αναφορικότητας των σημείων και εικόνων υποχωρεί. Η ένταση μεταξύ ομοιώματος και αντίληψης μπορεί να κατανοηθεί ως μια «υβριδική» ένταση μεταξύ εκφραστικής δύναμης και απάθειας, ανάλογη του «να ζει κανείς ή να μη ζει» στη μετα-κοινωνία. Με αυτή την έννοια, το Future Hype εκφράζει τον υπερβολικό ενθουσιασμό και την υπερβολή αυτών των οραμάτων του μέλλοντος.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η δυστοπία βρίσκεται ανάμεσα στην εικονική διάσταση και την αντίληψη. Ο ίδιος ο κόσμος έχει μετατραπεί σε έναν «μη τόπο» μεταξύ προσομοίωσης και κατανόησης. Η έκθεση συγκεντρώνει έργα 9 καλλιτεχνών, έξι προερχόμενων από την Αυστρία και τριών από την Ελλάδα, των οποίων η μετα-ψηφιακή αισθητική και προσέγγιση διερευνά το πλαίσιο δυστοπίας των αισθητικών μεταμοντέρνων εκδηλώσεων. Η έκθεση οργανώνεται και επιμελείται από το – global:artfair -.
Συμμετέχουν:
Julia Zastava, David Osthoff, Litto Daniela, Anna Vasof, Sarah Howorka, Tina Muliar, Κυριακή Γονή, Ιωάννης Πιτσικάλης, Μαρία Πανέτα
Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Έργο της Tina Muliar
