Το απόγευμα της Κυριακής 13 Ιουλίου 2014 έφυγε από τη ζωή η βραβευμένη με Νόμπελ Λογοτεχνίας Νοτιοαφρικανή συγγραφέας Ναντίν Γκόρντιμερ, σε ηλικία 90 ετών.

H Nαντίν Γκόρντιμερ, κόρη Eβραίων μεταναστών ρωσικής καταγωγής, γεννήθηκε το 1923 στο Σπρινγκς, μια πολίχνη δίπλα στο Γιοχάνεσμπουργκ, στη Nότια Aφρική. Άρχισε να γράφει από εννέα χρόνων και στα δεκαπέντε της δημοσίευσε το πρώτο της διήγημα. H πρώτη της συλλογή διηγημάτων, με τίτλο Face to Face (Πρόσωπο με πρόσωπο), δημοσιεύτηκε το 1949. Ακολούθησαν άλλες οκτώ συλλογές διηγημάτων και έντεκα μυθιστορήματα. Το 1974 κέρδισε το Βραβείο Μπούκερ και το 1991 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου της.

Η Ναντίν Γκόρντιμερ, με έντονη και ενεργή δράση, πολέμησε μέσα από τα βιβλία της το απαρτχάιντ, ενώ ήταν στο πλευρό του Νέλσον Μαντέλα από την αρχή του απελευθερωτικού αγώνα.

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν τα βιβλία της: Ο συντηρητής (2010, μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο), Το όπλο του σπιτιού (2009, μτφρ. Θοδωρής Τσαπακίδης), Ο Μπετόβεν ήταν κατά το 1/16 μαύρος (2008, μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο), Ξύπνα! (2006, μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο), Μια ιδιοτροπία της φύσης (2005, μτφρ. Γιάννα Μυράτ), Λεηλασία (και άλλες ιστορίες) (2005, μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο), Ζώντας με την ελπίδα και την Ιστορία (2004, μτφρ. Τάκης Αθανασόπουλος), Ένας τυχαίος εραστής (2003, μτφρ. Τόνια Κοβαλένκο), Η ιστορία του γιου μου (1992, μτφρ. Μπελίκα Κουμπαρέλη), καθώς και ο συλλογικός τόμος Λέγοντας ιστορίες, στον οποίο η Ναντίν Γκόρντιμερ συγκέντρωσε μοναδικά διηγήματα από καταξιωμένους συγγραφείς, διαθέτοντας τα έσοδα των πωλήσεων σε φορείς για την προληπτική εκπαίδευση κατά του AIDS.

Διαβάστε πώς θυμάται ο Ανταίος Χρυσοστομίδης τη συνάντησή του με τη Ναντίν Γκόρντιμερ στον πρώτο τόμο του βιβλίου Οι κεραίες της εποχής μου, το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη.


Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο:

«Το ωραιότερο ίσως διήγημα της συλλογής Ο Μπετόβεν ήταν κατά το 1/16 μαύρος, με τίτλο Allesverloren, αναφέρεται σε μια γυναίκα που πρόσφατα έχασε τον άντρα της και που αποφασίζει να ταξιδέψει σε μια ξένη χώρα και να βρει τον «αντίζηλό» της, έναν άντρα που είχε παλιά ερωτικές σχέσεις με τον σύζυγό της. Αντίζηλος ή μήπως ο μοναδικός πλέον άνθρωπος στη γη που μπορεί να καταλάβει το δράμα το οποίο η ίδια ζει, το δράμα της απώλειας και της μοναξιάς;

Η Γκόρντιμερ γράφει αυτή την εκπληκτική ιστορία χωρίς να δείχνει στιγμή σοκαρισμένη, οι διαπροσωπικές (άρα και οι ερωτικές) μας σχέσεις είναι ταυτόχρονα η κόλαση και ο παράδεισος, και η ανθρώπινη επαφή, ακόμα κι όταν φαντάζει επώδυνη, μοιάζει η μοναδική λύση.»

 *Φωτογραφία: Απόστολος Καρακάσης