«Εγώ, ο Σίμος Σιμεών»: Το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη μας “ταξιδεύει” στην Ελλάδα του ’60

Το νέο μυθιστόρημα του Γιάννη Ξανθούλη «Εγώ, ο Σίμος Σιμεών» από τις Εκδόσεις Διόπτρα είναι σίγουρα ένα από αυτά.

Πρόκειται για έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους συγγραφείς με πωλήσεις που ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο αντίτυπα. Ένας συγγραφέας που θεωρείται πλέον κλασικός, με ανατρεπτικό χιούμορ και γλαφυρό ύφος. Βιβλία του που έχουν ξεχωρίσει είναι «Το πεθαμένο λικέρ», «Η εποχή των καφέδων», «Ο χάρτινος Σεπτέμβρης της καρδιάς μας», «Το τανγκό των Χριστουγέννων», «Ο θείος Τάκης», καθώς και το μυθιστόρημα του «Την Κυριακή έχουμε γάμο» που βραβεύτηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα του 2015.

Δεν είναι πολλοί οι συγγραφείς που καταφέρνουν να «κερδίζουν» τους αναγνώστες με κάθε τους βιβλίο, ωστόσο, στην περίπτωση του Γιάννη Ξανθούλη, αυτό φαίνεται πως δεν αποτελεί πρόβλημα. Τα έργα του μας «αγγίζουν» και μας «ταξιδεύουν», όπως ακριβώς κατάφερε να κάνει και το νέο του βιβλίο. Χιουμοριστικό και παράλληλα ανατρεπτικό, το «Εγώ, ο Σίμος Σιμεών» κατάφερε να μας κρατήσει την καλύτερη συντροφιά, από τις πρώτες κιόλας σελίδες.

Ποιος είναι ο Σίμος Σιμεών «με το Σι με γιώτα»;

Το μυθιστόρημα «Εγώ, ο Σίμος Σιμεών» μας πηγαίνει πίσω στο 1964, ένα έτος διόλου τυχαίο. Ήταν τότε που στον βαλτωμένο μεταπολεμικό ορίζοντα της Ελλάδας μας, κάτι έδειχνε να αλλάζει. «Ταξιδεύουμε» στη Χαλκόπολη, μια ασήμαντη κωμόπολη στην Ανατολική Μακεδονία στην οποία κυριαρχούν όλα τα στερεότυπα της ελληνικής επαρχίας της δεκαετίας του ’60. Εκεί συναντάμε τον ήρωά μας, τον μοναχικό και παράλληλα χαρισματικό Σίμο Σιμεών, «έτσι με το Σι με γιώτα», όπως ο ίδιος ο συγγραφέας υπογραμμίζει. Είναι μόλις 11 ετών και νόθος γιος μια γυναίκας με κλονισμένη υγεία που ζει προστατευμένη από τις τέσσερις αδελφές της.

Ποιος είναι, λοιπόν, ο Σίμος Σιμεών  και τι μπορούμε να μάθουμε εμείς από εκείνον; Μήπως το ταξίδι στη Χαλκόπολη του 1964 σημαίνει κάτι παραπάνω για εμάς;

Παρά τις δυσκολίες και τα στερεότυπα που επικρατούν στην κοινωνία στην οποία ζει, ο Σίμος έχει τα δικά του φτερά και είναι έτοιμος να τα δοκιμάσει σε… επικίνδυνα πετάγματα. Το ερώτημα, είναι, ωστόσο, το εξής: Μπορεί ένα παιδί που αριστεύει και ελπίζει, να τα καταφέρει μέσα σε ένα εχθρικό και στενόμυαλο περιβάλλον; Κάποιοι θα προσπαθήσουν να βάλουν το Σίμο σε «περιπέτειες», όμως, εκείνος ξέρει ότι η μοίρα του είναι στα χέρια του. Ο Σίμος γνωρίζει πως οι προοπτικές μιας άλλης -ίσως καλύτερης- ζωής μπορούν να καθοριστούν μόνο από εκείνον.

Ένα απολαυστικό «ταξίδι»

Θα καταφέρει, τελικά, ο κεντρικός μας ήρωας να χαράξει τον δικό του δρόμο, πηγαίνοντας -ίσως- ενάντια στα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις; Με την απολαυστική του γραφή στο «Εγώ, ο Σίμος Σιμεών», ο Γιάννης Ξανθούλης σχολιάζει με χιούμορ τις ιδιομορφίες της ελληνικής κοινωνίας και την ίδια ώρα, μας δείχνει ότι έχουμε στα χέρια μας τη δύναμη να καθορίσουμε τις προοπτικές μιας άλλης ζωής, της ζωής που θέλουμε εμείς να ακολουθήσουμε, όπως έκανε και ο Σίμος. Ίσως, λοιπόν, εκτός από το να «ταξιδέψουμε» με τον Σίμο στην Ελλάδα του ’60, να κλείσουμε αυτό το απολαυστικό μυθιστόρημα, έχοντας μάθει κάτι για τον ίδιο μας τον εαυτό. Όπως είναι γνωστό, άλλωστε, ένα καλό βιβλίο είναι ένα «παράθυρο» σε έναν νέο και ίσως καλύτερο, κόσμο για εμάς και τους γύρω μας.