Αινιγματικός, αφαιρετικός, με ρεαλιστικής υφής διαλόγους, ο κόσμος της Μαρίας Λαϊνά στην «Πασιέντζα» οικοδομείται και αποδομείται με έναν εσωτερικό, ανορθόδοξο τρόπο.
Είναι παρήγορο και ταυτόχρονα ελπιδοφόρο ότι το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, επιλέγει σταθερά τη νεοελληνική δραματουργία και δίνει έναυσμα για ηθοποιούς και σκηνοθέτες να ασχοληθούν περαιτέρω με ανάλογα έργα.
Ένα μακρόστενο τραπέζι, τυπικός φωτισμός και στο μαύρο φόντο μια ζωγραφιά που θυμίζει σκηνή της αποκάλυψης, είναι το βασικό σκηνικό μοτίβο που κινούνται οι απρόσωποι χαρακτήρες του έργου. Δύο άντρες, εκ των οποίων ο ένας ρίχνει πασιέντζα. Σχεδόν αναγάγει ένα τυπικό παιχνίδι με τράπουλα σε επιστήμη, όμως συνήθως «δεν του βγαίνει». Και τότε αρχίζει μία αμφιλεγόμενη λεκτική ανταλλαγή εντυπώσεων που σύντομα θα πάρει δραματική τροπή. Το τρίτο πρόσωπο που εμφανίζεται αναπάντεχα, θα αποτελέσει απλά αφορμή.
Με τη λακωνική, ρεαλιστική γλώσσας, η Λαϊνά διερευνά τις εξουσιαστικές δομές των ανθρωπίνων σχέσεων, μέσω της αγάπης μα και της εξόντωσης του άλλου. Οι αγωνίες των χαρακτήρων αναδύονται σταδιακά και διαφαίνεται η υπαρξιακή τους διάσταση. Κι όσο ένα συνηθισμένο παιχνίδι με τραπουλόχαρτα εξελίσσεται, η έννοια του «τυχαίου» εξαπλώνεται σε όλες τις στιγμές των προσώπων, αφού όταν η παρτίδα «δεν βγαίνει» , μοιάζει και ο παίκτης να αρνείται την περαιτέρω εισχώρηση του άλλου στη ζωή του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Νίκος Χατζόπουλος επέλεξε τη χρήση μάσκας για ενίσχυση της θεατρικότητας, που σε συνδυασμό με τους αμφιλεγόμενους λακωνικούς διαλόγους, δίνει μία μη ρεαλιστική, έξυπνα μυσταγωγική διάσταση στην παράσταση. Επιπλέον διανθίζει τη σύλληψη με ηχογραφημένα αποσπάσματα της «Αποκάλυψης» και του μπεκετικού «Μολλόι», με την υπέροχη φωνή της Δέσποινας Κούρτη. Οι τρεις ηθοποιοί, Αργύρης Ξάφης, Κώστας Βασαρδάνης και Νίκος Χατζόπουλος υπηρέτησαν πιστά το σκηνοθετικό σκοπό, προσπαθώντας να μεταδώσουν αυτή τη μυσταγωγική διάσταση στο κοινό. Σε αυτό βέβαια, συνέβαλλαν οι υποβλητικοί φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου και οι εξαιρετικές μάσκες που κατασκευάστηκαν ειδικά για τα πρόσωπα των ηθοποιών από την Τίνα Παραλή. Τα σκηνικά και τα κοστούμια ήταν του Βασίλη Παπατσαρούχα.
Στο θεατρικό της Λαϊνά, μία παρτίδα πασιέντζας που δε βγαίνει, αρκεί για να ταραχθούν οι ήδη τεντωμένες ισορροπίες των σχέσεων.
Το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν παρουσιάζει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2015 το έργο της Μαρίας Λαϊνά, Η πασιέντζα, για μία τελευταία παράσταση, την Τρίτη 23 Ιουνίου. Περισσότερες πληροφορίες.
