Είδαμε το μιούζικαλ «Βιολιστής στη Στέγη» με τον Γρηγόρη Βαλτινό

Ο «Βιολιστής στη Στέγη», είναι ένα έργο το οποίο έχει παιχτεί χιλιάδες φορές σε όλο τον κόσμο, έγινε ταινία που κέρδισε τρία όσκαρ και κυρίως αγαπήθηκε από εκατομμύρια θεατές.

Με αφορμή την συμπλήρωση πενήντα χρόνων από την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη, ανεβαίνει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη με πρωταγωνιστή τον Γρηγόρη Βαλτινό, ο οποίος συνεχίζει μία διαδρομή που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90, όταν πρωτοσυναντήθηκε με τον «Τέβιε».

Το έργο βασίζεται σε κείμενο του Τζόζεφ Στάιν, που στηρίζεται στο διήγημα του Σόλομ Αλάιχεμ, «Οι κόρες του Τέβιε» και αναβιώνει μία ολόκληρη εποχή στη Ρωσία του 1905.

Ο Τέβιε, ένας έξυπνος και τίμιος γαλατάς, ζει στο εβραϊκό χωριό Ανατέβκα κάπου στη Ρωσία, μαζί με τη γυναίκα και τις πέντε κόρες του. Ανάμεσα σε ήθη και αυστηρές παραδόσεις του λαού τους, η ζωή κυλά δύσκολα, αφού η φτώχια και η ανέχεια εμποδίζουν να κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Παρόλα αυτά, το γέλιο και οι όμορφες στιγμές δε λείπουν. Τα μεγάλα προβλήματα ξεκινούν όταν οι μεγάλες κόρες φτάνουν σε ηλικία γάμου και οι γονείς έχουν άγχος για το ποιους θα πάρουν. Ο πατέρας θέλει μορφωμένους γαμπρούς και η μάνα να έχουν τον τρόπο τους ώστε να μην περνούν άσχημα τα κορίτσια. Παρόλα τα προξενιά και τις επισημάνσεις στα έθιμά τους, η Τζέιτελ θέλει να πάρει τον φτωχό άνδρα που αγαπάει και ορκίζεται να παλέψουν σκληρά από κοινού ώστε να μην τους λείψει τίποτα. Με δυσκολία πείθεται ο Τέβιε και με ευφάνταστα τεχνάσματα πείθει και την σύζυγό του να το αποδεχτεί. Εκείνος ελπίζει ότι τα βάσανα τελείωσαν, όταν η δεύτερη κόρη του, Χόντελ, ανακοινώνει αποφασιστικά ότι θέλει να παντρευτεί τον κομμουνιστή δάσκαλο των μικρότερων αδερφών της, χωρίς να περιμένει την έγκρισή του, παρά μόνο την ευλογία του. Παρά τον αρχικό θυμό και αιφνιδιασμό ο δόλιος πατέρας ακόμα μία φορά υποχωρεί, μα φαίνεται ανυποχώρητος όταν η τρίτη κόρη Χάβα, παντρεύεται κάποιον μη Εβραίο και την απομακρύνει από κοντά του. Και μέσα σε όλα αυτά, τα πολιτικά γεγονότα τρέχουν, φέρνοντας μαζί και τραγικές εξελίξεις για την μικρή εβραϊκή κοινότητα της Ανατέβκα. Εξελίξεις που δεν θα αφήσουν κανέναν ανεπηρέαστο οδηγώντας μοιραία στον ξεριζωμό και την νέα οπτική που επιβάλλεται οι άνθρωποι να δουν τη ζωή τους.

Οι περιπέτειες του Τέβιε, είναι διαχρονικά σχόλια πάνω στις εποχές που αλλάζουν, τις παραδόσεις που ξεθωριάζουν στο πέρασμα του χρόνου και τα θρησκευτικά δεσμά που λύνονται μπροστά στην ανθρώπινη θέληση και τη διάθεση για ζωή, περιπέτεια και αληθινή αγάπη.

Ο σκηνοθέτης Rob Ruggiero το 2014, ανέβασε αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές το «Βιολιστή» στο Goodspeed Opera House και βάσει αυτής της εκτέλεσης κινήθηκε και στην ελληνική εκτέλεσή του. Οι γραμμές του ήταν κλασικές, μα όχι παλιακές. Αντίθετα το θέαμα ήταν πλούσιο, φρέσκο, χορταστικό, με γρήγορους ρυθμούς χωρίς ανώφελα πλατιάσματα και εντυπωσιασμούς. Με δύο λόγια όπως ακριβώς θα έπρεπε να βλέπουμε αντίστοιχες παραστάσεις στην Ελλάδα. Ήταν ένα μάθημα για το τι σημαίνει μιούζικαλ και πώς εκτελείται, μιας και στη χώρα μας είμαστε προσκολλημένοι σε εγχώριες συνταγές παλαιότερων δεκαετιών. Ο Ruggiero μοίρασε σωστούς χρόνους στους ηθοποιούς του, άφησε τον πρωταγωνιστή να κινηθεί μέσα από την εμπειρία του στο ρόλο, χωρίς όμως να ξεφεύγει και έδωσε βάση κυρίως στο κομμάτι της οικογένειας και πώς η αγάπη είναι αυτή που υπερνικά τις πίκρες και τη φόρτιση που επιφέρουν οι αλλαγές σε νοοτροπίες και εθιμικά αγκάθια αιώνων. Εντυπωσιακός ήταν ο τρόπος που ενέταξε το παραδοσιακό φολκλόρ στοιχείο στην παράσταση χωρίς να ξενίζει ή να πέφτει σε ακρότητες. Τα υπέροχα και λειτουργικά σκηνικά άνηκαν στον Γιώργο Πάτσα, που έκανε εξαιρετική δουλειά. Οι θαυμάσιες χορογραφίες του Τζερόμ Ρόμπινς, αναπαράγονται από τον Πάρκερ Έσσε και τη διεύθυνση της ζωντανής ορχήστρας ανέλαβε ο Αλέξιος Πρίφτης.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός δικαιώνει αυτό που λέγεται εδώ και χρόνια, ότι ο «Τέβιε» είναι ο ρόλος-ορόσημο στην καριέρα του. Με άνεση, χιούμορ και συναισθηματικές διακυμάνσεις και χωρίς το εκτόπισμά του ήρωα να καπελώνει τον υπόλοιπο θίασο, πράγμα σημαντικό, χαρίζει μία αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Ίσως κάποιες μικρές στιγμές να άφηνε να φανεί μια μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον εαυτό του από ό,τι ταιριάζει σε έναν γαλατά σαν τον κεντρικό ήρωα, αλλά στο σύνολο ήταν ο χαρακτήρας του έργου που ακτινοβολούσε ζωή και καλοσύνη. Η Ρένια Λουιζίδου χτίζει την Γκόλντε της με μεστότητα και διαλεγμένο χιούμορ, ενώ ήταν πολύ καλή και στις δραματικές κορυφώσεις του τέλους. Η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου φάνηκε κάπως αδύναμη υποκριτικά μα κατέβαλλε μία καλή προσπάθεια, ενώ η Μαριάννα Πολυχρονίδη είναι αναμφισβήτητα άρτια στο φωνητικό κομμάτι. Η Χάβα της Μαρίνας Σάττι ήταν ευχάριστη όπως και οι δύο μικρότερες κόρες, Δανάη Βασιλοπούλου και Στεφανία Χούγια. Βελτιωμένοι πολύ υποκριτικά οι Μέμος Μπεγνής και Μιχάλης Μαρίνος στους ρόλους των γαμπρών καθώς και ο Ιβάν Σβιτάιλο, ο οποίος διαθέτει εκτός των άλλων μια αξιοθαύμαστη κίνηση, καθότι χορευτής. Ιδιαίτερη μνεία για τις Ελένη Καρακάση, Στέλλα Γκίκα και Μαρία Γράμψα που έχουν πληθωρική ερμηνευτική παρουσία τόσο στο τραγούδι όσο και στους ρόλους που κλήθηκαν να ερμηνεύσουν. Οι Τάσος Κωστής και Γιώργος Χαλεπλής συμπληρώνουν όμορφα το σύνολο με τις πάντα μετρημένες ερμηνείες τους. Βιολιστής ο Max Chucker , ενώ στη σκηνή εμφανίζονται ακόμα δέκα τουλάχιστον καλλιτέχνες, πλαισιώνοντας αρμονικά τους υπόλοιπους.

Ένα χορταστικό θέαμα τριών ωρών, με πολύ τραγούδι, όμορφα σκηνικά και ένα κεντρικό μήνυμα, για κάθε εποχή και κάθε κοινωνία. 

Ο Βιολιστής στη Στέγη, μετά το Badminton, θα ανέβει στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης από τις 5 έως τις 14  Ιουνίου 2015. Περισσότερες πληροφορίες.