Το έργο “Ειδήσεις από την ιδεολογική αρχαιότητα – Ο Μαρξ/Ο Αϊζενστάιν/Το κεφάλαιο (2008)” είναι ένα από τα πιο σύνθετα, μνημειώδη έργα της πρόσφατης ιστορίας του κινηματογράφου.
Με διάρκεια άνω των εννέα ωρών ο σκηνοθέτης, Αλεξάντερ Κλούγκε (Γερμανία, 1932) προσφέρει μια ανακατασκευή του ημιτελούς έργου του Αϊζενστάιν για την κινηματογράφηση του “Κεφαλαίου” του Μαρξ που ακολούθησε μετά από μια πυρετώδη συνάντηση με τον Τζέιμς Τζόις το 1927, για να συζητήσουν τη δυνατότητα μιας ταινίας με θέμα το Κεφάλαιο, που είχε γραφτεί 60 χρόνια νωρίτερα.. Τότε, η προσπάθειά τους απέτυχε, αφού ούτε οι καπιταλιστές του Χόλιγουντ ούτε οι κομμουνιστές του Κρεμλίνου ήταν διατεθειμένοι να στείλουν τα απαραίτητα χρήματα.
Ο Αλεξάντερ Κλούγκε αποφάσισε να πάρει το νήμα από εκεί που το άφησαν και να αναζητήσει διάφορους ειδικούς που θα μπορούσαν να μιλήσουν για το Κεφάλαιο με σύγχρονο, ελκυστικό, πολλές φορές παιχνιδιάρικο τρόπο. Μοντέλο του, γράφει στο Τagesspiegel ο κριτικός κινηματογράφου Χέλμουτ Μέρκερ, είναι ο Οδυσσέας του Τζόις, όπου ολόκληρη η ιστορία του κόσμου συμπυκνώνεται σε μια ημέρα της ζωής του ήρωα. Και οδηγός του είναι ο Βάλτερ Μπένγιαμιν, σύμφωνα με τον οποίο επαναστάτης δεν είναι ο πρωτοπόρος, αυτός που ανοίγει δρόμους, αλλά εκείνος που ξέρει να τραβά χειρόφρενο την κατάλληλη στιγμή. Εκείνος που φωτίζει τα προβλήματα με τον φακό της λογικής, που μπορεί να ενώσει το παρελθόν και το μέλλον, να συγχωνεύσει δύο περιόδους, δύο κοινωνίες, να μοντάρει τις ιστορίες με την Ιστορία. Για να κόψει τον «Οκτώβρη» από 29 ώρες σε 90 λεπτά, ο Αϊζενστάιν κατέφυγε στα φάρμακα, που τον άφησαν προσωρινά τυφλό. Ο Κλούγκε δεν είχε τέτοια προβλήματα. Ήξερε ότι δουλεύει για λίγους, κι έκανε το κέφι του.