Εικαστικό Πολύπτυχο: Ομαδική έκθεση Γλυπτικής και Ζωγραφικής στο «ΓΙΑΠΙ»

Η ΑΚΤ – ΕΙΝ διοργανώνει την ομαδική έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής των Γ. Γαβαλά, Κ. Δικέφαλου, Μ. Κελαϊδή και Β. Παπανδρέου με τίτλο «Εικαστικό Πολύπτυχο» από 13 Μαΐου έως 12 Ιουνίου 2016, στον Χώρο Εκδηλώσεων «ΓΙΑΠΙ» στο Κορωπί.

Τα εγκαίνια θα γίνουν την Παρασκευή 13 Μαΐου 2016 και ώρα 8:00 μ.μ.

Η ΑΚΤ-ΕΙΝ είναι μια κοινωνική – συνεταιριστική μη κερδοσκοπική επιχείρηση για την κοινωνική ενσωμάτωση ατόμων που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού.

Γιάννης Γαβαλάς

Κατάγεται από την Τήνο. Γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε γλυπτική στην Αθήνα.

Υλικό του το μάρμαρο, το μέταλλο και τα τελευταία χρόνια τα ανακυκλώσιμα υλικά. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Δίπολα: Η γοητεία μιας αέναης διαμάχης

Αποφεύγοντας τον περιορισμό σε ένα κλειστό σχεδίασμα, ο Γιάννης Γαβαλάς οργανώνει τον δικό του «εικαστικό χώρο» ως πεδίο αέναης διαμάχης ανάμεσα σε αρχέγονες αντιθετικές δυνάμεις: θηλυκό-αρσενικό, ψυχή-σώμα, αιώνιο-εφήμερο. Μέσα από τον συνδυασμό ποικίλων υλικών όπως είναι το μάρμαρο, το μέταλλο ή το ξύλο, οι συμβολικές μορφές χωρίζονται για να ξανασμίξουν σε ένα είδος ερωτικής συνάντησης. Σε σύνολα-συμπλέγματα, διευθετημένα με αυστηρότητα, αναδεικνύεται η εντασιακή συνύπαρξη των δίπολων με τη χρήση γεωμετρικών σχημάτων (κύκλος, ημικύκλιο, τετράγωνο, ρόμβος), που τείνουν να αλληλοσυμπληρωθούν, ώστε να επιτευχθεί μια εξισορροπητική πληρότητα.

Ακολουθώντας μια, κατά κάποιο τρόπο, ιερογλυφικού τύπου στρατηγική, ο καλλιτέχνης επιτυγχάνει να αποτυπώσει στα έργα του έναν αινιγματικό χαρακτήρα, προκειμένου να κεντρίσει όχι μόνο την όραση αλλά και τη φαντασία του αποδέκτη τους.

Κώστας Δικέφαλος

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1956 και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ. Έργα του εκτίθενται σε μουσεία, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές σε όλο τον κόσμο. Έχει βραβευθεί πολλές φορές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συνεργαστεί με σημαντικά μουσεία και ιδρύματα διεθνώς. Είναι Καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.

Μετουσιώνοντας το όνειρο

Τα έργα μου δεν είναι τα παιδιά μου, όπως οι καλλιτέχνες αποκαλούν τα δικά τους, αλλά οι ερωμένες μου. Αγάπη και στοργή δεν είναι τα μόνα συναισθήματα που μου γεννιούνται γι’ αυτά. Πάθος για τη γέννηση τους, αγωνία για την ολοκλήρωση τους, προσμονή γιατί καθυστερεί η παρουσίαση της τελικής τους μορφής, ζήλια γιατί ο χρόνος είναι πάντα λίγος για να ασχοληθώ περισσότερο με το κάθε ένα απ’ αυτά, διέγερση γιατί μέσα από αλλεπάλληλες μάχες σιγά-σιγά παρουσιάζονται, και τέλος ολοκλήρωση, όταν μεταπλάθονται από ψυχρό μάρμαρο σε ανάλαφρη μεταξένια γυναικεία επιδερμίδα.

Είναι πολύ δύσκολο να πω τι είναι αυτό που με κινεί για να τις αναζητήσω, είναι αδύνατον με τη λογική να ερμηνεύσω τον λόγο της εμμονής και της επιμονής μου, εκείνο όμως που μπορώ να πω με βεβαιότητα, είναι ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτές. Έχοντας μια σχέση άλογου πάθους, αναλώνω όλο τον χρόνο της ζωής μου σε μια αδυσώπητη μάχη για να τις αναζητήσω, μετουσιώνοντάς τες από τα όνειρά μου σε μια μυθική πραγματικότητα.

Τοτέμ – ερωτικά σύμβολα – μήτρες κοχύλια – σκαριά που σχίζουν τα νερά της ερωτικής μου φαντασίας, μια αστείρευτη ενέργεια για τη ζωή – ένας ύμνος στο φως, που έκτισα στα παιδικά μου όνειρα και που με τόση λύσσα πάλεψα να δημιουργήσω, μα που στο τέλος, αργά αλλά σταθερά χάνεται μέσα από τα χέρια μου, μαζί με τις δυνάμεις που φεύγουν στη μάχη με τον χρόνο.

Μαρία Κελαϊδή

Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο τον Τ. Πατρασκίδη από το 1985 έως το 1991. Το 1990, στο πλαίσιο των ανταλλαγών του προγράμματος Erasmus, με υποτροφία ΙΚΥ, παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου. Έχει 13 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.

Έσω τόπος

Περιδιαβαίνω σε τόπους που έχει συνθέσει όχι μόνο η δική μου ζωή αλλά και οι ζωές των άλλων, στα ίχνη που οι κοινοί άνθρωποι αφήνουν στο πέρασμα τους. Περιδιαβαίνω στον τόπο και στον χρόνο που οι κοινοί άνθρωποι έζησαν τις μικρές τους στιγμές. Προσπαθώ να αιχμαλωτίσω κάποιες από τις ατέλειωτες παραλλαγές της εικόνας, τα σχήματα του απτού κόσμου αλλά και ενός αόρατου κόσμου που υπάρχει μέσα μας. Το μέσον μου, η ζωγραφική-χρώμα, σχήμα-υφή, με ταξιδεύει στη ζωή και στην τέχνη.

Βασιλική Παπανδρέου

Γεννήθηκε στην Πάτρα και τελείωσε γυμνάσιο στις ΗΠΑ. Έχει πτυχίο Καλών Τεχνών στη Ζωγραφική (BFA-College of Art & Design, Minneapolis, Minnesota) και ΜΑ στην Ιστορία Τέχνης & τη Μουσειολογία (University of Minnesota). Έχει εργαστεί στην έρευνα και επιμέλεια εκθέσεων σε μουσεία στις ΗΠΑ. Δίδαξε ζωγραφική σε σχολεία και κέντρα τέχνης όπως και Ιστορία Τέχνης σε πανεπιστήμια (Universities of Minnesota, Maryland, LaVerne και στο Κολλέγιο Deree). Έχει παρουσιάσει τη ζωγραφική της σε οκτώ ατομικές και πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Αμερική και στην Ελλάδα.

Αποτροπαϊκά – υδατογραφίες

Τα αποτροπαϊκά, αρχαία σύμβολα, χειρονομίες ή λόγια αποτροπής του κακού, είναι διαχρονικά. Στις υδατογραφίες με τα «Γοργόνεια» δανείζομαι τα πιο γνωστά προσωπεία της Μέδουσας. Αυτά τα πρόσωπα, που υπήρχαν σε προσόψεις αρχαίων ναών ή σπιτιών, συνήθως με την αποτροπιαστική τους μορφή, αλλά μερικές φορές και με τη σαγηνευτική ομορφιά τους, είχαν σκοπό να αιχμαλωτίσουν το κακό μάτι. Αποτροπαϊκό χαρακτήρα επίσης αποδίδω στην υψωμένη παλάμη των χριστιανών μαρτύρων στις Βυζαντινές εικόνες και τη μεταφέρω σε φιγούρες κοριτσιών, όπου αυτή η χειρονομία γίνεται αποτροπαϊκή ευχή.