Από τις εκδόσεις Νεφέλη κυκλοφορεί το βιβλίο Εικόνος απορροαί. Μια αυτοβιογραφική πρόφαση του Αντώνη Ζέρβα.
Η νέα, συμπληρωμένη και διορθωμένη, έκδοση του αυτοβιογραφικού δοκιμίου του Αντώνη Ζέρβα που είχε πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό Ερουρέμ, το 1995.
Πρόκειται για ένα παράδοξο γραπτό, όπου η ερμηνευτική προσέγγιση των κειμένων ζευγαρώνει με ένα υπόγειο και καυστικό χιούμορ για ορισμένες “στάσεις” της προδιαδικτυακής δεκαετίας του ’90, τότε που η αδιάκριτη απόρριψη της Δύσης ήταν η άλλη όψη της απώθησης του πάτριου λόγου.
Ξεκινώντας από έναν προκλητικό πίνακα του Francis Bacon που του φέρνει στο νου τον Τζέημς Τζόυς με τις εξίσου προκλητικές στιγμές του Οδυσσέα του, και φθάνοντας έως τα ερωτικά μυθιστορήματα των Ελληνιστικών χρόνων και τη μεσαιωνική λογοτεχνία, ο Αντώνης Ζέρβας πλέκει μια συναρπαστική αφήγηση, κέντρο της οποίας είναι η προσωπική εμπειρία του ανθρώπου της ανάγνωσης και της γραφής, μια παράδοση που φαίνεται ν’ αγγίζει μάλλον στο τέρμα της.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Αντώνης Ζέρβας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1953. Σπούδασε κοινωνιολογία της λογοτεχνίας στο Παρίσι και αγγλική φιλολογία στο Λονδίνο (1970-1980). Οι δύο μεταπτυχιακές του εργασίες αφορούσαν στη “Λειτουργία της αναπαράστασης στα ‘Pisan Cantos’ του Έζρα Πάουντ” και στα “Προβλήματα των ευρωπαϊκών πρωτοποριών του 20ού αιώνα: Ιμαγισμός και Βορτικισμός”, αντίστοιχα. Το 1978 άρχισε υπό τη διεύθυνση του Henri Meschonnic τη διδακτορική του διατριβή με θέμα: “Η μετάφραση ως δομική δύναμη των Cantos του Έζρα Πάουντ”, η οποία έμεινε ατέλειωτη. Μετά τη στρατιωτική του θητεία (1980-1982), ανέλαβε καθήκοντα συμβούλου διευθύνσεως στο Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών και ανέπτυξε ποικίλη δράση στον τομέα των πολιτιστικών θεμάτων τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Από το 1984 εργάζεται στο μεταφραστικό τμήμα της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1972 με τις δύο ποιητικές συλλογές “Τετράδιο” και “Τελχίνες”, ουσιαστικώς όμως το πρώτο βιβλίο του ήταν η “Ανάσταση της Κυρά Τσίνης” (Καστανιώτης, 1983). Συνεργάστηκε με τα σημαντικότερα λογοτεχνικά περιοδικά της εποχής του, αρχής γενομένης από τη “Συνέχεια” (1973), και συμμετείχε στη συντακτική επιτροπή των περιοδικών “Χώρα” (1977) και “Ίνδικτος”. Έχει συμμετάσχει επίσης ως ομιλητής σε πολλά συμπόσια και συνέδρια. Τακτικός συνεργάτης της κυριακάτικης “Καθημερινής” και της κυριακάτικης “Αυγής”. Το μεταφραστικό του έργο συμπεριλαμβάνει Αμερικανούς, Γάλλους, Εγγλέζους και Ιταλούς ποιητές, φιλοσοφικές και φιλολογικές μελέτες. Τα “Άσματα της Πίζας” του Έζρα Πάουντ ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Μετάφρασης 1996.