Νέο έτος και νέα έκθεση της Ειρήνης Ηλιοπούλου, στην Γκαλερί Σκουφά. Όπως μας έχει συνηθίσει η ζωγράφος, σε κάθε καινούργια ενότητα έργων της, αναδύεται από την αισθητική και τη φαντασία της ένα καινούργιο σύμπαν, εντελώς διαφορετικό από τους προηγούμενους εικαστικούς κόσμους της, που παρουσίασε στις προηγούμενες είκοσι ατομικές εκθέσεις της. Μόνο που αυτή τη φορά οι πρωταγωνιστές της πατούν στέρεα στη γη και κυκλοφορούν μέσα σε ένα φυσικό περιβάλλον μιας φάρμας σε τόπους φαντασίας.
Η έκπληξη που συνήθως ζωντανεύει τα έργα της Ηλιοπούλου, τώρα είναι η ίδια η παρουσία των ζώων. Η κοινωνία της Μπέλλας και του Χάρη φιλοτεχνείται σε είκοσι πέντε μικρά και μεγάλα ζωγραφικά έργα και εβδομήντα πέντε μικρά κεραμικά γλυπτά ζώων. Ο δημοσιογράφος Νίκος Γ. Μαστροπαύλος γράφει γι’ αυτή την ενότητα των έργων: «Η εικαστική κοινότητα των ζώων της Ειρήνης Ηλιοπούλου, συμβολίζει την ανθρώπινη αναζήτηση της υπέρτατης, ανεπιτήδευτης αθωότητας της ζωής. Εδώ, τώρα, δεν είναι η ονειρική έκπληξη που προβάλλει μέσα από τα μυστήρια της φύσης εκείνη που στέλνει το μήνυμα, αλλά η ίδια η ζωντανή φύση συναρπάζει με την αλήθεια της, με την απολύτως ρεαλιστική παρουσία της, μέσω της οποίας μάς λέει την ιστορία της και εκφράζει το πάθος για τη συνέχεια της ύπαρξης της, με, ομολογουμένως, αριστοτεχνικό εικαστικό τρόπο».
Όπως πάντα και αυτή η ενότητα της εικαστικής δημιουργίας της Ειρήνης Ηλιοπούλου συνοδεύεται από καλαίσθητο κατάλογο, στον οποίο η συγγραφέας Andrea Schroth γράφει: «Η ζωγράφος έχει συχνά αντλήσει στην πορεία της από την δεξαμενή των ζώων της φαντασίας της, πλάσματα του ζωικού βασιλείου, βάζοντάς τα δεξιοτεχνικά και ταχυδακτυλουργικά στα τοπία της, άλλοτε μισοκρυμμένα, άλλοτε καμουφλαρισμένα, σαν σε κρυφτό. Όμως το καλοκαίρι του 2021, άρχισε να πλάθει μικροσκοπικά γλυπτά, τοτέμ ζώων από πηλό, στο νησί της Κάσου, και έφτιαξε το δικό της σύμπαν από ζώα, τα οποία στην συνέχεια ενσωμάτωσε στους πίνακές της. Παράλληλα, ξαναγυρνά σε αγαπημένες παλιές συνθέσεις και τοπία, τα οικειοποιείται εκ νέου, και εισάγει σ’ αυτά τους συντρόφους της, τα ζώα».
Τα κείμενα του καταλόγου εμπλουτίζονται με την παρέμβαση της ιστορικού τέχνης Λουΐζας Καραπιδάκη, η οποία τονίζει: «Οι παραστατικές εικονογραφικές διατυπώσεις της αφηγούνται με εύθυμη διάθεση και δυναμικό ρεαλισμό, αν και ενίοτε μοιάζουν με ιδεαλιστικές δημιουργίες της φαντασίας, καθημερινές ιστορίες από το ζωικό βασίλειο και μας μεταφέρουν σε κόσμους οικείους και συνάμα ανοίκειους. Στις παραδεισένιες εικονογραφίες της, ανάμεσα στη ζωηρή βλάστηση και στις υδάτινες περιοχές πρωταγωνιστούν διάφορα ζώα μιας φανταστικής φάρμας (…). Οι πλημμυρισμένες στο φως συνθέσεις προβάλλουν δεξιοτεχνικά τα ζωογόνα χρώματα της υπαίθρου και σε συνδυασμό με τις αέναες κινήσεις των ζώων αναδύουν το αίσθημα της ζωντάνιας και χαράς της ζωής».