«Γιάννης Κοντραφούρης: Ιοκάστη και άλλα κείμενα για το θέατρο: άπαντα τα ευρισκόμενα» είναι ο τίτλος του βιβλίου που κυκλοφορεί …
από τις εκδόσεις Άγρα και περιλαμβάνει τα σωζόμενα θεατρικά κείμενα του Γιάννη Κοντραφούρη, με αναλυτική εισαγωγή του θεατρολόγου Γιώργου Σαμπατακάκη και πρόλογο του σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου.
Στο κατάμεστο θέατρο Άττις παρουσιάστηκε τη Δευτέρα 22 Νοεμβρίου η συγκεκριμένη συλλογή των έργων του Κοντραφούρη. Η ατμόσφαιρα ήταν συγκινητική και οι ομιλητές με λόγο καθαρό και αληθινό αναφέρθηκαν στο έργο του τόσο πρόωρα χαμένου συγγραφέα, αλλά και στις προσωπικές τους ιστορίες και μνήμες.
Ο Θεόδωρος Τερζόπουλος, σκηνοθέτης που από νωρίς εκτίμησε τον Κοντραφούρη αναφέρθηκε σ’ εκείνον με τα καλύτερα λόγια για το έργο του, τονίζοντας το γεγονός πως το ταλέντο του δεν αναγνωρίστηκε εγκαίρως.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ηθοποιός Σοφία Φιλιππίδου, ιδιαίτερα συγκινημένη, μίλησε για τη γνωριμία και τη συνεργασία της με τον Γιάννη Κοντραφούρη όπως και ο ηθοποιός του Θεάτρου Άττις, Τάσος Δήμας. Ο Θεατρολόγος Γιώργος Σαμπατακάκης ανέλυσε με ακρίβεια στοιχεία της δραματουργίας του, ενώ ο Θεόδωρος Τερζόπουλος μετέφερε τον χαιρετισμό του Βασίλη Παπαβασιλείου για την παρούσα έκδοση.
Μετά την παρουσίαση ακολούθησε η παράσταση του έργου του Κοντραφούρη «Ιοκάστη» με την εκπληκτική Σοφία Χιλλ φυσικά σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου. Το έργο που παρουσιάστηκε για λίγες μόνο παραστάσεις στις αρχές του καλοκαιριού του 2009, θα ξαναπαρουσιαστεί στο θέατρο Άττις από τον Ιανουάριο, όπως μας ανακοίνωσε ο σκηνοθέτης.
Αξίζουν πραγματικά συγχαρητήρια τόσο στον Θεόδωρο Τερζόπουλο όσο και στις εκδόσεις Άγρα για τη συγκεκριμένη έκδοση. Ο Γιάννης Κοντραφούρης είχε ένα ταλέντο ατόφιο και σπάνιο. Ο λόγος του καταιγιστικός, ανεπιτήδευτος και συνάμα περίτεχνος φτάνει σε υψηλά επίπεδα δραματουργικής γραφής. Ήταν ένας νέος άνθρωπος που δημιουργούσε… Είναι σπουδαίο το γεγονός ότι δίνεται σε όλους εμάς η ευκαιρία να γνωρίσουμε αυτή τη δημιουργία και να την αναγνωρίσουμε όπως της πρέπει… Γι’ αυτό και μόνο, ευχαριστούμε…
Μαριάννα Παπάκη
Λίγα λόγια για το βιβλίο και το θεατρικό έργο του Γιάννη Κοντραφούρη
Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Γιάννης Κοντραφούρης πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2007 σε ηλικία 39 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα συγγραφικό έργο δυσβάστακτης για τα ελληνικά κατεστημένα διαφορετικότητας. Ή πορεία του εξάλλου ήταν προδιαγεγραμμένη, αφού ή χώρα στην οποία έζησε ήταν αποκλειστικά και μόνο ικανή να ξεπροβοδίζει νεκρούς.
Ο Κοντραφούρης πολεμήθηκε από τους γνωστούς-άγνωστους ειδήμονες, αρνούμενος φανατικά να αποδεχτεί τις νεοελληνικές κανονικότητες. Υπέκυψε πολύ νωρίς στα τραύματά του, όμως ό καταραμένος μιλάει πάντα μετά θάνατον, εκείνος πού σε ολόκληρη τη ζωή του συνομιλούσε μετά του θανάτου.
Στο θεατρικό σύμπαν του Κοντραφούρη τα δρώντα υποκείμενα σκοτοδινιούν πάνω από τον στρόβιλο της απόλυτης οδύνης κληροδοτώντας σε εμάς τούς ζωντανούς τη σοφία των υποψήφιων νεκρών.
Και δεν είναι τυχαίο πού ή πάσχουσα λεηλατημένη γυναίκα προβάλλεται σταθερά ως αμνός επί σφαγήν μέσα σε έναν νομοτελειακά κακό κόσμο. Στα μεταδραματικά κείμενα του Κοντραφούρη το «πρόσωπο», στην προσπάθειά του να επικοινωνήσει με σπαράγματα λόγου, πληροί μια αυτοκαταστροφική δράση μέσα σ\’ έναν κόσμο ανοίκειο, που μόνον το κακό ευοδώνεται και τίποτε δεν καταφάσκει την προσωπική τελεσφόρηση.
Βιογραφικά Στοιχεία
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΝΤΡΑΦΟΥΡΗΣ γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης ( 1989-1991). Συμμετείχε σε εργαστήρια του Ιάπωνα σκηνοθέτη Ταντάσι Σουζούκι, το φθινόπωρο του 1999 στη Σιζουόκα τής Ιαπωνίας.
Ως ηθοποιός συμμετείχε στις παραστάσεις: Νεφέλες του \’Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη (Θέατρο Τέχνης, 1991), Φοιτητές του Γρηγορίου Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου (Θεσσαλικό Θέατρο, 1994), West Side Story των Sondheim-Bernstein σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή (1995), Βολπόνε του Μπέν Τζόνσον σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη (\’Εθνικό Θέατρο, 1996). Υπήρξε βοηθός του Μίνου Βολανάκη στο έργο Το παιχνίδι των ρόλων του Λουίτζι Πιραντέλλο. Επίσης έπαιξε στην ταινία Από την άκρη της πόλης του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (1998).
Το 1997 δημιούργησε την ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ. Έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο Τα παιδιά πενθούν (Κτίριο Καλλιτεχνών, 1997).
Πρωτοπαρουσίασε Το Γεφύρι της Άρτας του Γιώργου Θεοτοκά σε διασκευή και σκηνοθεσία δική του (Κτίριο Καλλιτεχνών, 1998).
Συμμετείχε με την ίδια παράσταση στην Biennale Νέων Καλλιτεχνών (Τορίνο, 2000) και βραβεύτηκε με το Βραβείο « Μελίνα Μερκούρη» ως πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης. Σκηνοθέτησε το έργο Ξαφνικά το περασμένο καλοκαίρι του Τέννεση Ουίλλιαμς (Θέατρο Θησείο, 1999). Έγραψε και σκηνοθέτησε τα έργα Μήδεια.
Η έξοδος, για τη Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος (Δελφοί, 2000) και Όταν η Μαίριλυν Μονρόε μένει μόνη της, το όποιο παρουσίασε με την ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ (Θέατρο Δημήτρη Χορν, 2000).
Το έργο του Το στεφάνι, με ηρωίδα μια κωφάλαλη, παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου (Θέατρο Άττις, 2000).Ο Γιάννης Κοντραφούρης σκηνοθέτησε το έργο του Ντέηβιντ Λίντσεϋ – Αμπέρ Ο Διάολος μέσα της (\’Από Μηχανής Θέατρο, 2004) και τα Ποιήματα της Σύλβια Πλάθ (Altera Pars, 2007). Τα Μισοφέγγαρα παρουσιάστηκαν σε αναλόγιο στο θέατρο Παραμυθίας το 2002. Έγραψε τη Φαίδρα, ελεύθερη διασκευή του Ιππόλυτου του Ευριπίδη (2006).
Το τελευταίο έργο του, Ιοκάστη, παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου (Θέατρο Άττις, 2009). Πέθανε το Σεπτέμβρη του 2007 σε ηλικία 39 ετών.