Ο Κωνσταντίνος Μαλέας (1879–1928) θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μεταϊμπρεσσιονισμού στην Ελλάδα. Με το έργο του έδωσε σημαντική ώθηση στην ανανέωση της ελληνικής ζωγραφικής και επηρέασε σημαντικά τους συναδέλφους του. Μαζί με καλλιτέχνες όπως ο Κωνσταντίνος Παρθένης και ο Νίκος Λύτρας έθεσαν με τη ζωγραφική τους το τέλος του ακαδημαϊσμού, όπως είχε καθιερωθεί από την Ακαδημία του Μονάχου από τον 19ο αιώνα και εισήγαγαν όλα εκείνα τα καινοτόμα ρεύματα που κυριαρχούσαν την εποχή εκείνη στην Ευρώπη.
Στο πρώιμο έργο του Μαλέα ανακαλύπτει κανείς τους προβληματισμούς, τις επιρροές και εν γένει τα στάδια από τα οποία πέρασε ο δημιουργός ώσπου να κατακτήσει το προσωπικό του ύφος. Πρόκειται για έργο υψηλής ποιότητας, άγνωστο στο ευρύ κοινό και με ύφος που απέχει από αυτό που θα τον χαρακτηρίσει αργότερα, αλλά που φανερώνει από την αρχή την αξία του ως καλλιτέχνη.
Έργο θέματος: Ο Σηκουάνας απο το Αρζαντέιγ
